Στη χθεσινή σύνοδο κορυφής «Διατροφή για την ανάπτυξη» που πραγματοποιήθηκε στο Τόκιο, η Επιτροπή ανακοίνωσε νέα δέσμευση ύψους 2,5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2021-2024, με στόχο τη μείωση όλων των μορφών υποσιτισμού. Η συνδρομή αυτή αποτελεί ανθρωπιστική βοήθεια για την αντιμετώπιση επειγουσών αναγκών, καθώς και στήριξη για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων του υποσιτισμού, συμπεριλαμβανομένου του μακροπρόθεσμου μετασχηματισμού των συστημάτων τροφίμων στις χώρες - εταίρους της ΕΕ.
Κατά την ομιλία της στη σύνοδο, η Επίτροπος Διεθνών Εταιρικών Σχέσεων, κ. Γιούτα Ουρπιλάινεν, δήλωσε: «Η πανδημία της νόσου COVID-19 επιδεινώνει την παγκόσμια διατροφική κρίση. Η ανάγκη για πιο δίκαια, ανθεκτικά και βιώσιμα συστήματα τροφίμων και υγείας δεν υπήρξε ποτέ τόσο επείγουσα. Η σημερινή δέσμευση θα συμβάλει στην αντιμετώπιση του υποσιτισμού με ολοκληρωμένο τρόπο, μέσω της στήριξης βιώσιμων και ανθεκτικών συστημάτων τροφίμων. Επιθυμία μας είναι να οικοδομήσουμε ένα υγιές μέλλον, απαλλαγμένο από την πείνα και τον υποσιτισμό, για όλους».
Αυτή η ζωτικής σημασίας βοήθεια θα διοχετευθεί στη στήριξη των χωρών-εταίρων στην Αφρική, την Ασία, τον Ειρηνικό, τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, δίνοντας προτεραιότητα στη διατροφή στο πλαίσιο της συνεργασίας τους με την ΕΕ. Η ΕΕ θα χρηματοδοτήσει δράσεις σε τομείς σχετικούς με τη διατροφή, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, της ύδρευσης, της αποχέτευσης και της υγιεινής, της κοινωνικής προστασίας, της υγείας, της εκπαίδευσης, προκειμένου να συμβάλει στη βελτίωση των αποτελεσμάτων σε θέματα διατροφής, με έμφαση στις γυναίκες, τα έφηβα κορίτσια και τα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών.
Η Επιτροπή συνεργάζεται με τα κράτη μέλη της ΕΕ, μέσω κοινού προγραμματισμού, όπως στο Λάος, ή για την κλιμάκωση των επενδύσεων στον τομέα της διατροφής, με τη μόχλευση συγχρηματοδότησης. Η ΕΕ θα επιδιώξει να αυξήσει τον αντίκτυπό της, υιοθετώντας την προσέγγιση της «Ομάδας Ευρώπη».
Η ανθρωπιστική χρηματοδότηση της ΕΕ θα συμβάλει στην παροχή βοήθειας για τη διάσωση ζωών και την κάλυψη αναγκών, στηρίζοντας τους πλέον ευάλωτους πληθυσμούς, σε κρίσεις που αφορούν περιοχές όπως το Αφγανιστάν, η Υεμένη, η Αιθιοπία και το Σαχέλ.
