Νέα χρηματοδότηση ύψους 9 δισ. δολαρίων εξασφάλισε η Τουρκία από τη Ρωσία για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού Ακκούγιου, του πρώτου πυρηνικού εργοστασίου της χώρας.
Η εξέλιξη αυτή ενισχύει τη ρευστότητα του έργου και επιβεβαιώνει τον κομβικό ρόλο της Μόσχας στη στρατηγική ενεργειακή μετάβαση της Άγκυρας, σε μια περίοδο αυξημένων οικονομικών και γεωπολιτικών πιέσεων.
Το έργο του Ακκούγιου υλοποιείται από τη ρωσική κρατική εταιρεία Rosatom, στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας που υπεγράφη το 2010 και προβλέπει συνολική επένδυση περίπου 20 δισ. δολαρίων. Η Rosatom έχει τον πλήρη έλεγχο της κατασκευής, της λειτουργίας και της χρηματοδότησης του σταθμού, σε ένα μοντέλο «κατασκευής–ιδιοκτησίας–λειτουργίας», που είναι σπάνιο για πυρηνικά έργα τέτοιου μεγέθους.
Σύμφωνα με τις τουρκικές αρχές, τα κεφάλαια της νέας χρηματοδότησης θα αξιοποιηθούν κυρίως την περίοδο 2026–2027, με στόχο την επιτάχυνση των εργασιών και την ολοκλήρωση των κρίσιμων υποδομών. Παράλληλα, επιβεβαιώνεται ότι το χρονοδιάγραμμα λειτουργίας του πρώτου αντιδραστήρα μετατίθεται, με την εμπορική έναρξη να τοποθετείται πλέον το 2026, αντί για το 2025 που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός.
Ο πυρηνικός σταθμός Ακκούγιου θα διαθέτει τέσσερις αντιδραστήρες συνολικής ισχύος 4.800 MW και, όταν τεθεί πλήρως σε λειτουργία, εκτιμάται ότι θα καλύπτει έως και το 10% της συνολικής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας της Τουρκίας. Για την τουρκική οικονομία, το έργο θεωρείται κρίσιμο, καθώς αναμένεται να περιορίσει τη μακροχρόνια εξάρτηση από τις εισαγωγές φυσικού αερίου και να συμβάλει στη σταθεροποίηση του ενεργειακού κόστους.
Ωστόσο, η αυξημένη ρωσική χρηματοδότηση εντείνει και τις συζητήσεις γύρω από την οικονομική και γεωπολιτική εξάρτηση της Τουρκίας από τη Μόσχα. Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας παραμένουν ενεργές και οι ενεργειακές ισορροπίες επανακαθορίζονται, η βαθιά εμπλοκή της Rosatom σε κρίσιμες τουρκικές υποδομές δημιουργεί σύνθετες προκλήσεις για την Άγκυρα, τόσο σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής όσο και σε επίπεδο χρηματοοικονομικού ρίσκου.
Την ίδια στιγμή, η τουρκική κυβέρνηση επιχειρεί να ισορροπήσει τη στρατηγική της, διερευνώντας και άλλες διεθνείς συνεργασίες στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας για μελλοντικά έργα σε Σινώπη και Θράκη. Η επιδίωξη αυτή αντανακλά την προσπάθεια διαφοροποίησης πηγών χρηματοδότησης και τεχνογνωσίας, χωρίς να ακυρώνεται ο καθοριστικός ρόλος της Ρωσίας στο υφιστάμενο έργο του Ακκούγιου.
Συνολικά, η χρηματοδότηση των 9 δισ. δολαρίων ενισχύει τη βιωσιμότητα του μεγαλύτερου ενεργειακού έργου της Τουρκίας, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύει τα όρια και τις προκλήσεις μιας στρατηγικής που συνδέει την ενεργειακή ασφάλεια με ισχυρές γεωπολιτικές εξαρτήσεις.
