Η Βουλγαρία ταλανίζεται από πολιτική αστάθεια εδώ και καιρό: «Η χώρα δεν έχει εκλεγμένη κυβέρνηση επί μήνες, καθώς οι διαπραγματεύσεις συνασπισμού έχουν επανειλημμένα αποτύχει», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Η πολιτική ελίτ της Βουλγαρίας επεδίωξε δύο σημαντικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής πέρυσι, και οι δύο απέτυχαν: την ένταξη στον χώρο Σένγκεν και την είσοδο στην Ευρωζώνη. Το ευρώ δεν είναι ούτως ή άλλως δημοφιλές στον βουλγαρικό πληθυσμό, καθώς μεγάλο μέρος αυτού φοβάται τη συνεπαγόμενη αύξηση των τιμών.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ευρεία υποστήριξη για την προσχώρηση στη ζώνη Σένγκεν, η οποία είναι απαλλαγμένη από συνοριακούς ελέγχους. Όμως, αυτό απέτυχε λόγω του βέτο της Αυστρίας και της Ολλανδίας, κατόπιν στοιχείων πως ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών εισήλθε στην Ε.Ε. μέσω των βουλγαρο-τουρκικών συνόρων, δίχως να καταγραφούν».
Θέλοντας να βελτιώσει τη φύλαξη των συνόρων της, προκειμένου να ενταχθεί στον χώρο Σένγκεν, η Βουλγαρία επιδιώκει να ακολουθήσει το ελληνικό παράδειγμα. «Το χτίσιμο ενός παρόμοιου τοίχους στα μακρύτερα βουλγαρο-τουρκικά σύνορα θα ήταν πολύ ακριβό, όμως η Βουλγαρία θα μπορούσε με τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό να πετύχει παρόμοια αποτελέσματα με την Ελλάδα – εφ’ όσον όμως ταυτοχρόνως συνδυαζόταν αυτό με μία μάχη κατά της διαφθοράς, με ευρωπαϊκή στήριξη», σημειώνει η FAZ. Για τη φύλαξη των συνόρων τους, όμως, ούτε η Βουλγαρία αλλά ούτε και η Ελλάδα ενεργούν αποκλειστικά με γνώμονα τη νομιμότητα, επισημαίνει η εφημερίδα.
«Η Βουλγαρία προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμποδίσει τους μετανάστες να πατήσουν σε βουλγάρικο έδαφος, επιστρέφοντάς τους στην Τουρκία δίχως διαδικασίες χορήγησης ασύλου, κάτι που κάνει και η ελληνική κυβέρνηση. Τη διαφορά δεν την κάνει τόσο ο ελληνικός φράχτης, όσο ο τρόπος με τον οποίο αυτός προστατεύεται. Η Αθήνα κάνει συστηματικά “pushbacks”, δηλαδή παράνομες κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο επαναπροωθήσεις και, μάλιστα, ορισμένοι πολιτικοί της κυβέρνησης περηφανεύονται δημοσίως γι’ αυτό».
Πηγή DW
