Με σκοπό να αναβιώσει η παραδοσιακή τέχνη του αργαλειού εργάζονται τα στελέχη του Λαογραφικού Πολιτιστικού Συλλόγου στον Παππάδο της Γέρας Λέσβου.
«Μια τέχνη λησμονημένη, γνωστή πια σε ελάχιστους μόνο υπερήλικες κατοίκους στο νησί και η οποία τα επόμενα χρόνια, θα χαθεί για πάντα αν δεν κάνουμε κάτι τώρα» λέει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Συλλόγου Γιώργος Βουνάτσος.
Ήδη, κάτοικοι της περιοχής του Παππάδου, αλλά και από όλη την άλλη Γέρα, εκπαιδεύονται στην αναβίωση του παραδοσιακού αργαλειού. Αξιοποιούν μάλιστα έναν αργαλειό του 1830 ή κρεβατή όπως ο αργαλειός ονομάζεται στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα.
Ήδη, «τραβήχτηκαν κλωστές στον τοίχο», κατασκευάστηκε το λεγόμενο «διασημο» και ακολουθεί το «φόρτωμα» του «στο αντί του ξυλόφρενου» για να ακολουθήσουν τα «μιτάρια», τα «χτένια» και τέλος, η τελική ύφανση.
Η τέχνη του υφαντού, λέει ο κ. Βουνάτσος, είναι μια αρχαία τέχνη που μέχρι και πριν από λίγα χρόνια αποτελούσε σημείο αναφοράς σε κάθε νοικοκυριό. Ενώ, κάποιες τοπικές κοινότητες κυριολεκτικά ζούσαν από τα προϊόντα της ύφανσης. «Μετά την ελαιοσυλλογή περίπου το Μάρτιο άρχιζε η περίοδος της ύφανσης που συνεχιζόταν μέχρι το φθινόπωρο. Με προϊόντα πραγματικά έργα τέχνης. Σήμερα, συνεχίζει, ελάχιστες γυναίκες ξέρουν να υφαίνουν. Ο Σύλλογος μας, προσπαθεί η τέχνη να σωθεί και να αναβιώσει σε όφελος του τοπικού πληθυσμού αλλά και της τοπικής οικονομίας» καταλήγει ο κ. Βουνάτσος.
