Το 2022, αν όλα πάνε καλά, θα κυκλοφορήσουν «νεότευκτα» φάρμακα, που θα χτυπάνε κατευθείαν στη ρίζα του κορονοϊού και όχι στα συμπτώματα, δηλώνει σε συνέντευξη του στο Πρακτορείο Fm ο διευθυντής Έρευνας στο Ολλανδικό Ινστιτούτο για τον καρκίνο, και καθηγητής Μακρομοριακών Δομών και Σχεδιασμού Φαρμάκων στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, Αναστάσης Περράκης.
Ο κ. Περράκης συντονίζει πανευρωπαϊκά το ερευνητικό consortium «INEXT-Discovery» που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Horizon2020, και στο πλαίσιο του οποίου σχεδιάζονται νέα φάρμακα, σε συνεργασία και με το πρόγραμμα Covid19-NMR.
Πρόκειται για μία από τις δεκάδες προσπάθειες που αυτή τη στιγμή γίνονται σε όλο τον πλανήτη, προκειμένου να βρεθεί το ιερό δισκοπότηρο, από φαρμακευτικής άποψης. «Φανταστείτε ότι ο νέος κορονοϊός είναι μία πολύ μεγάλη κλειδαριά και ψάχνουμε να βρούμε ένα μικρό κλειδάκι που ξεκλειδώνει. Προσπαθούμε να μελετήσουμε σε μεγάλη λεπτομέρεια τη δομή της κλειδαριάς, τη δομή του κορονοϊού, ώστε μετά να προτείνουμε μόρια οδηγούς, κάποια εκ των οποίων θα μπουν σε κλινικές δοκιμές φάσης 1 το 2021. Το 21 θεωρώ ότι θα το βγάλουμε με τα φάρμακα που έχουμε, με καινούργιες θεραπείες, με κάποια εμβόλια που σίγουρα θα βγουν».
Ο καθηγητής τονίζει ότι μέχρι σήμερα ό,τι φάρμακα χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του Sars -Cov-2 είναι «βγαλμένα από το συρτάρι» και προϋπήρχαν για άλλους σκοπούς. Το μεγάλο στοίχημα όμως φαίνεται πως είναι ο σχεδιασμός από το μηδέν, ολότελα νέων φαρμάκων.
Για τον φονικό ιό αποφαίνεται ότι είναι ένας πονηρός ιός που ήρθε για να μείνει και ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί του, όπως ζούμε με τη γρίπη και όπως μάθαμε να μειώνουμε τη θνητότητα και τις σοβαρές επιπλοκές από πάρα πολλές μολύνσεις. «Πιστεύω ότι θα εξαφανίσουμε σιγά-σιγά τις επιπτώσεις του, αλλά το βρίσκω πολύ δύσκολο να εξαφανίσουμε τον ίδιο τον κορονοϊό», λέει χαρακτηριστικά.
Ο διευθυντής Έρευνας στο Ολλανδικό Ινστιτούτο για τον καρκίνο, ο οποίος παραχωρεί τη συνέντευξη με αφορμή τον παγκόσμια μήνα κατά του καρκίνου του μαστού, που μόλις ξεκίνησε, μιλά για τις πειραματικές κλινικές προσεγγίσεις στην πιο επιθετική μορφή του, (που είναι ο τριπλά αρνητικός καρκίνος μαστού) επισημαίνοντας ότι θα βελτιώσουν σημαντικά τόσο την ποιότητα ζωής, όσο και την επιβίωση των ασθενών.
