Το ελληνικό χρέος είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο, αναφέρει εκ νέου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αυτήν την φορά στην Έκθεση Βιωσιμότητας του Δημοσίου Χρέους, καθώς και τα συμπεράσματα από την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο του άρθρου 4, τα οποία θα παρουσιαστούν στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου στις 6 Φεβρουαρίου.
Το ΔΝΤ μάλιστα χαρακτηρίζει στην έκθεση τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που αποφασίστηκαν στο Eurogroup του Δεκεμβρίου ως ανεπαρκή. Εκτιμά δε, ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος θα ανέλθουν στο 15% του ΑΕΠ το 2024 και στο 62% του ΑΕΠ μέχρι το 2060.
Η ανάλυση του ΔΝΤ βασίζεται σε χαμηλότερες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, που υπολογίζει ότι θα είναι κατά μισή μονάδα του ΑΕΠ χαμηλότερα από τις εκτιμήσεις των Ευρωπαϊκών θεσμών, και το πρωτογενές πλεόνασμα, που προβλέπει στο 1,5% του ΑΕΠ για το 2018 και μετά. Όπως γράφει χαρακτηριστικά η έκθεση, «οι αισιόδοξες προβλέψεις για την ανάπτυξη και τα πρωτογενή πλεονάσματα προτείνονται (από τους Ευρωπαίους) αντί της περαιτέρω ελάφρυνσης του χρέους».
Από την πλευρά του, το Ταμείο τονίζει την ανάγκη για μια σημαντικά μεγαλύτερης ελάφρυνσης του χρέους, με επέκταση της περιόδου χάριτος και αναβολές καταβολής τόκων έως το 2040, επέκταση των ωριμάνσεων των ευρωπαϊκών δανείων έως το 2070 και τη μείωση των επιτοκίων των δανείων του EFSF και του ESM σε επίπεδα χαμηλότερα του 1,5% για μία περίοδο 30 ετών. Αυτή η λύση υπολογίζει ότι θα διατηρήσει τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες εντός του εύρους του 15-20% του ΑΕΠ που θεωρείται βιώσιμο.
Ωστόσο, το ΔΝΤ εκτιμά ότι ακόμη και με αυτά τα μέτρα η δυναμική του χρέους θα παραμείνει εξαιρετικά ευαίσθητη.
Στην ανάλυσή του που δημοσιεύει η «Καθημερινή», προβλέπει και ένα απαισιόδοξο σενάριο, στο οποίο το πρωτογενές πλεόνασμα θα περιορισθεί σε 1% του ΑΕΠ, και προειδοποιεί ότι τότε η βιωσιμότητα του χρέους θα είναι και πάλι στον αέρα. Σε μία τέτοια περίπτωση, τα επιτόκια των δανείων του EFSF και του ESM θα πρέπει να μειωθούν σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα, στο 0,25%, για 30 χρόνια.
Το ΔΝΤ τονίζει ότι ακόμη και αν κάνει όλες τις μεταρρυθμίσεις, η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει μέσω της ανάπτυξης από τα προβλήματά της. Χρειάζεται ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους από τους Ευρωπαίους εταίρους της ώστε το χρέος της να γίνει βιώσιμο. Όπως σημειώνει, οι δημόσιες δαπάνες για τη χρηματοδότηση του χρέους θα γίνουν «εκρηκτικές» μακροπρόθεσμα καθώς «η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να αντικαταστήσει τη ιδιαίτερα χαμηλή χρηματοδότηση που λαμβάνει από τον επίσημο τομέα, με χρηματοδότηση από την αγορά» σε τιμές που να διατηρούν το χρέος βιώσιμο. Γι’ αυτό και θέλει να διασφαλίσει ότι το χρέος θα βρίσκεται σε μια σταθερή καθοδική πορεία.
«Λύσεις που παρέχουν μόνο προσωρινή ανακούφιση, αλλά δεν οδηγούν σε μια πτωτική πορεία του χρέους στο χρονικό ορίζοντα έως το 2060, δεν είναι συνεπής με τη βιωσιμότητα» τονίζει στην ανάλυσή του.
Μάλιστα, το ΔΝΤ ζητά τα μέτρα να ληφθούν με το τέλος του προγράμματος το 2018, κάτι που συνδέει και με τη δυνατότητα της χώρας να επιστρέψει στις αγορές.
Στο βασικό σενάριο του ΔΝΤ το χρέος θα είναι 170% του ΑΕΠ το 2020 και 164% του ΑΕΠ μέχρι το 2022. Στη συνέχεια θα αυξηθεί κοντά το 275%(!) του ΑΕΠ μέχρι το 2060.
Αντίστοιχα, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος θα ανέλθουν στο 15% του ΑΕΠ το 2024 και στο 20% του ΑΕΠ μέχρι το 2031, φθάνοντας το 33% από το 2040 και το 62% του ΑΕΠ μέχρι το 2060.
