Στο «μικροσκόπιο» των αυτοκινητοβιομηχανιών φαίνεται να μπαίνει πλέον ο τομέας της ασφάλειας των οχημάτων, σε μια προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των ατυχημάτων.
Ήδη τα περισσότερα σύγχρονα μοντέλα έχουν εφοδιαστεί με ανάλογα συστήματα, τα οποία από την μία βοηθούν τον οδηγό να παραμείνει ξεκούραστος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και από την άλλη εξασφαλίζουν μεγαλύτερα επίπεδα ασφάλειας.
Έτσι τα αυτόνομα συστήματα φρεναρίσματος έκτακτης ανάγκης (AEB) για παράδειγμα, τα οποία ενεργοποιούνται όταν υπάρχουν επικίνδυνοι ελιγμοί, ελαχιστοποιούν μια επικείμενη σύγκρουση, ενώ το ίδιο γίνεται και όταν υπάρχει αλλαγή λωρίδας, όπου τα συστήματα προειδοποιούν για την αλλαγή της πορείας και συμμορφώνουν τον οδηγό.
Ωστόσο, ατυχήματα που προκαλούνται από την απόσπαση της προσοχής του οδηγού θα μειωθούν σε μεγάλο βαθμό με αυτόνομο φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης. Παράλληλα η αυτόνομη πέδηση έκτακτης ανάγκης θα αποτρέψει ή θα μειώσει τη σοβαρότητα των μετωπικών και πλευρικών ατυχημάτων.
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη αντιμετώπισης των ατυχημάτων που προκαλούνται από την υπερβολική ταχύτητα, σύντομα αναμένεται να υπάρξει παρέμβαση για να βρεθεί τρόπος σταδιακής μείωσης της ταχύτητας, που σήμερα είναι στα 250 χλμ/ώρα και που στα γρήγορα αυτοκίνητα που έχουν μεγάλη ισχύ, τηρείται ηλεκτρονικά. Τα συστήματα τεχνολογίας ενδεχόμενα να περιλαμβάνουν και ραντάρ που θα μεταφέρουν τις πληροφορίες του δρόμου και των άλλων οχημάτων, όπου μετά την ανάλογη επεξεργασία θα βγαίνει το τελικό αποτέλεσμα.
Με βάση τις πληροφορίες από τις κάμερες της αναγνώρισης οδικών σημάτων και τις βάσεις δεδομένων ορίων ταχύτητας που συνδέονται με το GPS, τα έξυπνα συστήματα υποβοήθησης της ταχύτητας μπορούν να αποτρέψουν τους οδηγούς από το να υπερβούν τα όρια ταχύτητας ή τουλάχιστον να τα ξεπεράσουν σε μεγάλο βαθμό.
Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά θέματα σχετικά με την υποδομή. Τα οδικά σήματα δεν είναι εναρμονισμένα σε όλη την Ευρώπη και οι πληροφορίες σχετικά με τα όρια ταχύτητας δεν είναι αρκετά αξιόπιστες. Επίσης, οι ψηφιακοί χάρτες δεν συμπληρώνονται πλήρως με τις πληροφορίες ορίου ταχύτητας για όλους τους δρόμους και τα δεδομένα δεν ενημερώνονται πάντοτε. Αυτό είναι και το σημαντικότερο θέμα που πρέπει να επιλυθεί ώστε να υπάρξει πλήρης εναρμόνιση των ορίων με τα συστήματα οδήγησης των αυτοκινήτων.
Στόχος των υπευθύνων είναι μεταξύ του 2020 και του 2030 να μειωθούν στο μισό τα τροχαία δυστυχήματα και τα ατυχήματα, ενώ παράλληλα στοχεύουν σε μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την οδική ασφάλεια. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι τα ασφαλή οχήματα οδηγούνται από «ασφαλείς» οδηγούς σε ασφαλείς οδούς, όπου τα συστήματα των οχημάτων θα παίζουν σημαντικό ρόλο και θα επιβλέπουν τις κινήσεις και τις προθέσεις του οδηγού.
Αυτό το στοιχείο είναι και ένα κομμάτι της αυτόνομης οδήγησης που προωθείται από πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες και που προσβλέπει στη μείωση ή ακόμη και την εξάλειψη των τροχαίων ατυχημάτων...
