Ανάλυση για τις χώρες που χρειάστηκαν διάσωση ή έφτασαν πολύ κοντά σε αυτό το σημείο επιχειρεί η εφημερίδα Guardian.
Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία αλλά και Ισπανία και Ιταλία βρίσκονται στο επίκεντρο του άρθρου που υπογράφει η Jennifer Rankin.
Ελλάδα
Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στην ελληνική οικονομία μπορεί να δει κανείς ότι τα πράγματα είναι σε καλύτερη κατάσταση: τα εργοστάσια επεκτείνουν την παραγωγή τους και οι Έλληνες βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά.
Αλλά μία πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι η χώρα έχει πληγεί από την οικονομική κρίση και ότι η οικονομία της έχει συρρικνωθεί κατά 25%.
Πάνω από το ένα πέμπτο όσων είναι σε ηλικία εργασίας και 45% των νέων δεν έχουν αυτή τη στιγμή δουλειά. Το τεράστιο χρέος της Ελλάδας δυσκολεύει την οικονομία, ενώ οι απαιτήσεις των πιστωτών για υψηλά πλεονάσματα θεωρούνται μη ρεαλιστικά από πολλούς ειδικούς. Παρά τις ελπίδες για φως στο τούνελ της λιτότητας, φαίνεται ότι η πραγματική ανάκαμψη παραμένει άπιαστη.
Πορτογαλία
Καθώς αφήνει πίσω της την επώδυνη ανάμνηση της διάσωσης ύψους 78 δισ. ευρώ το 2011, η Πορτογαλία είναι κοντά στην ταχύτερη οικονομική επέκταση των τελευταίων δύο δεκαετιών. Για την κεντροαριστερή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντόνιο Κόστα, η οικονομική επιτυχία ήρθε μετά την απελευθέρωση από την λιτότητα που επέβαλαν η ΕΕ και το ΔΝΤ, από το 2011 έως το 2014.
Οι μισθοί και οι συντάξεις του δημόσιου τομέα επέστρεψαν στα προ της κρίσης επίπεδα, αλλά η κυβέρνηση είναι πιθανό να συγκρουστεί μελλοντικά με την ΕΕ, καθώς οι Βρυξέλλες επιδιώκουν τη λήψη μέτρων για τη μείωση του χρέους της Πορτογαλίας.
Ιρλανδία
Παρά τα «σύννεφα» που δημιουργήθηκαν από το Brexit, η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας εξακολουθεί να προβλέπει ανάπτυξη για την ιρλανδική οικονομία, αν και με χαμηλότερο ρυθμό. Δεν έχουν όμως όλοι πειστεί από αυτό.
Ο κεντροδεξιός πρώην πρωθυπουργός Εντα Κένι αποχώρησε φέτος επειδή πολλοί ψηφοφόροι δεν ένιωσαν αυτήν την ανάκαμψη. Η ώθηση στην ανάπτυξη της τάξεως του 26% το 2015 χαρακτηρίστηκε «οικονομικά των ξωτικών».
Μεγάλες πολυεθνικές, που ήθελαν να προστατεύσουν τα κέρδη τους, μεταφέρθηκαν στην Ιρλανδία, χωρίς αλλαγή στην πραγματική οικονομία η οποία συνεχίζει να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από μερικές μεγάλες εταιρείες, κάτι που την φέρνει σε ευάλωτη θέση.
Ισπανία
Η Ισπανία είναι από τα πιο φωτεινά παραδείγματα της ευρωζώνης: τον Ιούλιο η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της νομισματικής ένωσης επέστρεψε στα μεγέθη που είχε προ κρίσης. Η ανεργία μειώνεται ραγδαία, αν και το ποσοστό του 17% που είναι σήμερα παραμένει πολύ υψηλό.
Κάποιοι οικονομολόγοι επικαλούνται την Ισπανία ως μοντέλο για τη Γαλλία, καθώς οι μεταρρυθμίσεις του κεντροδεξιού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι διευκόλυναν τις απολύσεις εργαζομένων, κάτι που θεωρείται έναυσμα για προσλήψεις από κάποιους ειδικούς.
Όμως, η Ισπανία έχει ακόμη το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη, αν εξαιρεθεί η Ελλάδα. Η ανισότητα αυξήθηκε, ενώ παραμένει υποτονική η αύξηση των μισθών.
Ιταλία
Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης επωφελείται από την ανοδική πορεία συνολικά της Ευρώπης, αλλά δεν έχουν εξαφανιστεί οι ανησυχίες. Η ανεργία μειώνεται και τα εργοστάσια αυξάνουν την παραγωγή, χάρη στην ισχυρότερη ζήτηση. Στο μεταξύ, η διάσωση της παλαιότερης τράπεζας της Ιταλίας και η διάσωση άλλων δύο έχει ενισχύσει την εμπιστοσύνη.
Όμως, παραμένει το βάρος από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, που φτάνουν συνολικά στα 174 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το Bloomberg.
Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν στην Ιταλία, ενόψει των εκλογών το 2018, μπορεί να διαμορφωθεί πολιτική συναίνεση για να πραγματοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις, όπως για τη βελτίωση της παραγωγικότητας, τη μείωση των χρεών και την αύξηση των πόρων για τα πανεπιστήμια.
