Μια γενικότερη αποτίμηση από τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η πρόσφατη συμφωνία του Eurogroup παραθέτει η Moody's για την ελληνική οικονομία σύμφωνα με την οποία μια νέα αναδιάρθρωση χρέους ίσως χρειαστεί το 2030. Όπως επισημαίνεται στην ετήσια έκθεση του οίκου, κατά το βασικό σενάριο, το ελληνικό χρέος αναμένεται να μειωθεί από το 2019 και μετά, ωστόσο θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα για τις επόμενες δεκαετίες.
Ουσιαστικά, όπως σημειώνεται, οι υποχρεώσεις για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους θα είναι αρκετά διαχειρίσιμες την επόμενη δεκαετία τηρίζοντας την επιστροφή της κυβέρνησης στη χρηματοδότηση από τις αγορές κεφαλαίου, μετά από μια δεκαετία εξάρτησης από την οικονομική στήριξη του επίσημου τομέα.
Σύμφωνα με τις βασικές προβλέψεις της Moody's, οι προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης θα παραμείνουν μέτριες, με πρόβλεψη για ανάπτυξη του ΑΕΠ με ρυθμό 2% το 2018 και το 2019. Αναγκαίες παραμένουν οι επενδύσεις - σε μεγαλύτερο βαθμό - για τη διατήρηση της οικονομικής ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα.
Σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ που βγήκαν από την ύφεση και την κρίση, οι επενδυτικές επιδόσεις της Ελλάδας ήταν πολύ αδύναμες, με το σχηματισμό κεφαλαίου να ανέρχεται μόλις στο 40% του επιπέδου πριν από την κρίση.
Τα δημοσιονομικά και οι τράπεζες
Από την άλλη πλευρά, θετικά είναι τα συμπεράσματα του γνωστού οίκου για τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες σε δημοσιονομικό επίπεδο που έχουν συντελεσθεί.
«Κλειδί» για τον οίκο αξιολόγησης αποτελεί η ενίσχυση των επενδύσεων, προκειμένου να διατηρηθεί μεσοπρόθεσμα η οικονομική ανάπτυξη.
Όσον αφορά το ενδεχόμενο αναβάθμισης, σύμφωνα με τους αναλυτές είναι πιθανή, εάν συνεχιστεί η θετική μεταρρυθμιστική προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης και μετά την έξοδο από το πρόγραμμα στήριξης τον Αύγουστο του 2018.
Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει σε ισχυρότερη από την αναμενόμενη και οικονομική ανάπτυξη και σε ταχύτερη μείωση του δείκτη δημόσιου χρέους.
Στον αντίποδα, "αγκάθι" παραμένουν οι τράπεζες καθώς παρά τις προσπάθειες που έχουν λάβει χώρα παραμένουν αδύναμες με χαμηλή ποιότητα ενεργητικού, χαμηλή κερδοφορία και μεγάλο μερίδιο κατώτερης ποιότητας κεφαλαίων, με τη μορφή αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων.
Ως εκ τούτου, μονόδρομο αποτελεί η επίσπευση των διαδικασιών αναφορικά με την διαχείριση των κόκκινων δανείων ώστε να πιάσουν τους συμφωνημένους στόχους ως το τέλος του έτους.
