Μία αιμορραγία από το γαστρεντερικό ή το ουροποιητικό σύστημα, η οποία συμβαίνει σε έναν ασθενή κατά το πρώτο διάστημα θεραπείας του με αντιπηκτικά φάρμακα, φανερώνει έναν υποκρύπτοντα καρκίνο, περίπου στο 10% των περιπτώσεων. Αυτό δείχνουν αποτελέσματα πρόσφατων διεθνών μελετών και αποτέλεσαν το κύριο μήνυμα της συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε σήμερα από το Ινστιτούτο Μελέτης και Εκπαίδευσης στη Θρόμβωση και την Αντιθρομβωτική Αγωγή (ΙΜΕΘΑ) με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θρόμβωσης στις 13 Οκτωβρίου.
Ο διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής και Πρόεδρος του ΙΜΕΘΑ, δρ. Ρίχτερ, διευκρίνισε ότι «μία παρενέργεια της θεραπείας με αντιπηκτικά φάρμακα μπορεί να είναι σωτήρια για τη ζωή του ασθενούς, αφού θα φανερώσει έναν υποκρύπτοντα καρκίνο έγκαιρα».
Όπως τόνισε, τα αντιαιμοπεταλιακά και τα αντιπηκτικά φάρμακα, αποτελούν την πλέον αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση της θρόμβωσης. Όμως, η χρήση τους «απαιτεί πολύ καλή γνώση των ενδείξεων και των παρενεργειών τους από τους θεράποντες ιατρούς, οι οποίοι θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν και να ακολουθούν τις σχετικές κατευθυντήριες οδηγίες των διεθνών επιστημονικών εταιρειών».
Στη θρόμβωση οφείλονται οι πρώτες τρεις καρδιαγγειακές αιτίες θανάτου
Όπως είναι γνωστό οι πρώτες τρεις καρδιαγγειακές αιτίες θανάτου παγκοσμίως, το οξύ καρδιακό έμφραγμα, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και η Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσος (ΦΘΝ), οφείλονται κυρίως στη θρόμβωση.
Περίπου 20.000 νέα εμφράγματα μυοκαρδίου συμβαίνουν κάθε χρόνο στη χώρα μας, ενώ η σοβαρή οικονομική κρίση οδηγεί έναν στους έξι πάσχοντες να εγκαταλείψει την υπολιπιδαιμική φαρμακευτική αγωγή, λόγω της αυξημένης οικονομικής δαπάνης για την προμήθεια φαρμάκων, σύμφωνα με στοιχεία από το πρόγραμμα πρόληψης του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιολογίας (ΕΛΙΚΑΡ), στο οποίο συμμετέχουν 60.000 άτομα.
Στη χώρα μας έχουμε 35.000 αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια ετησίως. Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, που σχετίζεται με την κολπική μαρμαρυγή, μπορεί να είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνο, σημείωσε ο κ. Ρίχτερ, γιατί -όπως είπε- ευνοεί τη δημιουργία ευμεγέθων θρόμβων μέσα στις καρδιακές κοιλότητες. Οι ασθενείς έχουν διπλάσιες πιθανότητες να καταλήξουν με μόνιμη αναπηρία, ενώ είναι πιθανότερο να χάσουν τη ζωή τους, σε σχέση με τους ασθενείς που παθαίνουν εγκεφαλικά επεισόδια, τα οποία δεν σχετίζονται με την κολπική μαρμαρυγή. Δυστυχώς, ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων δεν έχει κανένα σύμπτωμα και αγνοεί τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου. Περίπου 300.000 Έλληνες άνω των 14 ετών πάσχουν από κολπική μαρμαρυγή, με το πρόβλημα να διογκώνεται τα επόμενα χρόνια, καθώς στις ηλικίες άνω των 75 ετών η συχνότητα της κολπικής μαρμαρυγής ξεπερνά το 10%. Η ενημέρωση για τη νόσο και η σωστή θεραπεία συμβάλουν καθοριστικά στον έλεγχό της, τονίζουν οι επιστήμονες.
Διπλασιάστηκαν οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία τα τελευταία πέντε χρόνια
Η κολπική μαρμαρυγή θεραπεύεται σε μεγάλο ποσοστό, είτε με αντιαρρυθμική φαρμακευτική αγωγή, είτε με επέμβαση κατάλυσης (ablation). Στοιχεία πρόσφατων επιδημιολογικών μελετών στη Ελλάδα δείχνουν ότι παρά τη σημαντική πρόοδο των τελευταίων ετών, οπότε εισήλθαν σε χρήση τα νεότερα από το στόμα αντιπηκτικά, ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων ασθενών δεν λαμβάνει αντιπηκτική αγωγή ή λαμβάνει λάθος αγωγή. Πάντως, τα ίδια δεδομένα δείχνουν ότι ο απόλυτος αριθμός των ασθενών υπό αντιπηκτική αγωγή σχεδόν έχει διπλασιαστεί τα τελευταία πέντε χρόνια.
Η Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσος θα μπορούσε να προληφθεί
Η Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσος, η τρίτη καρδιαγγειακή αιτία θανάτου από θρόμβωση, είναι η κύρια αιτία ενδονοσοκομειακών θανάτων παγκοσμίως. Την νόσο αποτελούν η θρόμβωση των φλεβών και η πνευμονική εμβολή, από τις οποίες χάνονται κάθε χρόνο 50.000 Έλληνες.
Όμως, σύμφωνα με τον κ. Ρίχτερ, θα μπορούσε να προληφθεί αν κάθε νοσοκομείο ήταν υποχρεωμένο να κάνει εκτίμηση του θρομβοεμβολικού κινδύνου σε κάθε ασθενή που κάνει εισαγωγή και μπορούσε να εφαρμόσει τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης, σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες.
Πρόσφατες μελέτες, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, έδειξαν ότι πολλοί ασθενείς που κινδυνεύουν από ΦΘΝ δεν λαμβάνουν θρομβοπροφύλαξη, η οποία γίνεται με χορήγηση των κατάλληλων αντιθρομβωτικών φαρμάκων, με εφαρμογή ελαστικών καλτσών και με υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, ενώ πολλοί άλλοι δεν υποψιαζόμαστε καν ότι μπορεί να πάσχουν από φλεβική θρόμβωση.
