Εκτενή αναφορά στην «αναστροφή της οικονομικής τύχης της Ελλάδας», όπως λέει χαρακτηριστικά, μέσα από τις πολιτικές της κυβέρνησης, κάνει ο αρθρογράφος των Times του Λονδίνου, Σάιμον Νίξον.
Σε ανάλυσή του για τις εκλογές της Κυριακής, επισημαίνει ότι στο επίκεντρο της εκλογικής αναμέτρησης βρίσκεται το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα συνεχίσει την πορεία που έχει σήμερα. «Η ανάκαμψη της Ελλάδας από μία χώρα που βρισκόταν στα πρόθυρα μιας δραματικής χρεοκοπίας σε μια χώρα στο κατώφλι της επιστροφής στην επενδυτική βαθμίδα είναι μία από τις πιο αξιοσημείωτες ιστορίες οικονομικής ανάκαμψης της σύγχρονης εποχής», αναφέρει, για να συμπληρώσει ότι «πριν από οκτώ χρόνια, η Ελλάδα ήταν ουσιαστικά χρεοκοπημένη, οι τράπεζές της κλειστές και μία νεοεκλεγείσα ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση επιδιδόταν σε ένα απερίσκεπτο μπραντεφέρ με τους διεθνείς δανειστές της χώρας, εν μέσω συζητήσεων για έξοδο ή αποπομπή της από την Ευρωζώνη».
Ο Νίξον υποστηρίζει ότι «μεγάλο μέρος από τα εύσημα για την αναστροφή της οικονομικής τύχης της χώρας πρέπει να αποδοθούν στον Κυριάκο Μητσοτάκη, πρωθυπουργό από το 2019». Εξηγεί ότι «ήταν από τους πρώτους που, στο βαθιά πελατειακό πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, αναγνώρισε ότι μόνον οι βαθιές μεταρρυθμίσεις στο σκέλος της προσφοράς για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, τη μείωση της γραφειοκρατίας και την ενίσχυση της παραγωγικότητας θα μπορούσαν να την βγάλουν από το οικονομικό τέλμα», αλλά, κατά την εκτίμησή του, «η εντυπωσιακή επίδοση στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων υπέρ της αγοράς θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο εάν οι εκλογές οδηγήσουν στην επιστροφή της αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα». Εξ ου προκύπτει και ο τίτλος του άρθρου του Νίξον: «Η σκληρή δουλειά της Ελλάδας για το χρέος μπορεί να ακυρωθεί από μια αριστερή κυβέρνηση».
Αναφέρεται εξάλλου αναλυτικά σε οικονομικά δεδομένα, όπως η αύξηση των επενδύσεων κατά 44,2% σε πραγματικούς όρους από το 2019, γεγονός που, κατά τον ίδιο και οικονομικούς αναλυτές, αντανακλά την εμπιστοσύνη των ξένων και εγχώριων επιχειρήσεων στην αναπτυξιακή ατζέντα της κυβέρνησης. Επίσης, σημειώνει ότι η αύξηση του ΑΕΠ κατά 6,4% - δηλαδή με ρυθμούς υπερδιπλάσιους από το μέσο όρο της Ευρωζώνης - οφείλεται κυρίως στην εκτίναξη των εξαγωγών, οι οποίες αυξήθηκαν από το 19% του ΑΕΠ το 2009 στο 49% πέρυσι. Αλλά και το χρέος μειώθηκε από 206% του ΑΕΠ σε 171% και προβλέπεται να μειώνεται κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες ετησίως για τα επόμενα τρία χρόνια. Όπως εκτιμά πάντως ο αρθρογράφος των Times, «η Ελλάδα δεν επρόκειτο ποτέ να βγει από το ευρώ, καθώς το κόστος, κυρίως για τους ίδιους τους Έλληνες, θα ήταν υψηλό, όπως κατάλαβε και ο Αλέξης Τσίπρας όταν τελικά αποδέχτηκε μνημόνιο. Αντίθετα, η αντιπαράθεση πάντα αφορούσε μόνον το ποιες μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να κάνει η Ελλάδα ως αντάλλαγμα για χαμηλότοκα δάνεια από την υπόλοιπη Ευρωζώνη».
Ο Νίξον καταλήγει με την εκτίμηση ότι η επιτυχία δεν είναι δεδομένη, αλλά εξαρτάται απόλυτα από τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και αυτή, με τη σειρά της, από το αποτέλεσμα των εκλογών. Αναφερόμενος σε «πολιτικά σκάνδαλα» που στοίχισαν, όπως υποστηρίζει, στη δημοτικότητα της κυβέρνησης της ΝΔ, λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας παρουσιάζουν μεν μια πιο μετριοπαθή εικόνα σε σχέση με το παρελθόν, αλλά εξακολουθούν να υπόσχονται μεγάλες αυξήσεις στις κοινωνικές δαπάνες, την ανατροπή ορισμένων εργασιακών μεταρρυθμίσεων και έναν αριθμό εθνικοποιήσεων. «Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια περίοδο αβεβαιότητας, καθυστερώντας οποιαδήποτε αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας», συνοψίζει, προσθέτοντας ότι η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση αποδεικνύει τελικώς ότι το ευρώ είναι πιο ανθεκτικό από ό,τι πολλοί θεωρούσαν.
