Με «χτυπήματα» στα δύο ασθενέστερα σημεία της συμφωνίας με τους Γάλλους για τις φρεγάτες, την έλλειψη ελληνικής συμμετοχής στην παραγωγή και το γεγονός ότι οι φρεγάτες Belhara είναι ένα νέο οπλικό σύστημα που δεν έχει δοκιμασθεί, η αμερικανική αμυντική βιομηχανία Lockheed Martin, από κοινού με την ιταλική Fincantieri που έχει εκδηλώσει επίσημα το ενδιαφέρον της για τη διάσωση των ναυπηγείων Ελευσίνας, ανεβάζουν το θερμόμετρο της πίεσης στην κυβέρνηση, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι δεν θεωρούν τελειωμένη υπόθεση την παραγγελία στη γαλλική Naval Group, παρότι αυτό τονίσθηκε χθες σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας.
Μία ημέρα μετά την ανακοίνωση του State Department ότι εγκρίνεται η δυνητική πώληση τεσσάρων φρεγατών της Lockheed στην Ελλάδα με όλο τον εξοπλισμό που έχει ζητηθεί από την Αθήνα και με ανώτατο όριο τιμής τα 6,1 δισ. ευρώ (6,9 δισ. δολ.), η κορυφαία αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ ενεργοποίησε εκ νέου εκστρατεία που είχε «τρέξει» και στο πρόσφατο παρελθόν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με την οποία προβάλλει στην ελληνική γλώσσα όλα τα πλεονεκτήματα που θα είχε για την ελληνική οικονομία η προτεινόμενη από τους Αμερικανούς συμπαραγωγή των φρεγατών σε ελληνικά ναυπηγεία (προφανώς, της Ελευσίνας).
Παρότι δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά ή σύγκριση με τη γαλλική πρόταση για τις φρεγάτες Belhara, είναι σαφές ότι επιχειρείται από τους Αμερικανούς, που συνεργάζονται με την ιταλική Fincantieri, να γίνει αντιδιαστολή με το πλέον προβληματικό σημείο της συμφωνίας με τους Γάλλους, δηλαδή με την έλλειψη οποιασδήποτε ελληνικής συμμετοχής σε ένα πρόγραμμα δαπάνης τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ από το Πολεμικό Ναυτικό, καθώς οι τρεις γαλλικές φρεγάτες θα κατασκευαστούν εξ ολοκλήρου στη Γαλλία, όπως είχε ανακοινωθεί από την πρώτη στιγμή από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά τη συνάντησή του με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν.
Το μήνυμα της Lockheed, που απευθύνεται στους Έλληνες χρήστες του διαδικτύου, είναι σαφές: με την κατασκευή της ελληνικής μελλοντικής φρεγάτας στην Ελλάδα θα αναζωογονηθεί η ναυπηγική βιομηχανία και θα αναδιαμορφωθεί η τοπική οικονομία.
Στο κείμενο στην ιστοσελίδα της Lockheed (δείτε το εδώ), στο οποίο παραπέμπει η ανάρτηση στο Twitter, τονίζεται ότι «η κατασκευή της Ελληνικής μελλοντικής φρεγάτας στην Ελλάδα θα έχει σημαντικό θετικό αντίκτυπο στην ελληνική οικονομία» και μνημονεύεται το παράδειγμα της μεγάλης, κοινής επένδυσης της Lockheed και της Fincantieri σε αμερικανικό ναυπηγείο της ιταλικής εταιρείας: «τα τελευταία 15 χρόνια το ναυπηγείο Fincantieri Marinette Marine (FMM) έχει μετατραπεί από ναυπηγείο με λιγότερους από 300 υπαλλήλους σε μια μεγάλη γραμμή παραγωγής με περισσότερους από 1.500 υπαλλήλους να εργάζονται καθημερινά στο ναυπηγείο».
«Καθημερινά 2.500 εργάτες από το Michigan και το Wisconsin εισέρχονται από τις πύλες των ναυπηγείων FMM. Τα προγράμματα παρέχουν εργασία σε χιλιάδες άμεσα και έμμεσα εργαζόμενους παγκοσμίως. Μόνο στο Michigan και στο Wisconsin απασχολούνται 7.500 εργαζόμενοι ενώ άλλοι 12.500 απασχολούνται στις 43 πολιτείες των ΗΠΑ. Η επένδυση των $120 εκατ. δίνει ώθηση στις παραγωγικές δυνατότητες. Η Fincantieri επένδυσε πάνω από 120 εκατομμύρια δολάρια για τον εκσυγχρονισμό του ναυπηγείου προκειμένου να παραδίδει πλοία με αυξημένες δυνατότητες», τονίζεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της Lockheed.
Όσον αφορά την Ελλάδα και τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που «φωτογραφίζονται» από την αμερικανική εταιρεία, υπογραμμίζεται ότι η κατασκευή πολεμικών πλοίων στην Ελλάδα σημαίνει όφελος από την οικονομική ώθηση και εξηγείται η πρόταση συμπαραγωγής ως εξής:
- «Όπως το ναυπηγείο FMM, τα ελληνικά ναυπηγεία έχουν μια σταθερή παράδοση στη ναυπηγική βιομηχανία. Ακριβώς όπως η Lockheed Martin συνεργάστηκε με την FMM για τον εκσυγχρονισμό του ναυπηγείου της, η Lockheed μπορεί να υποστηρίξει τα ελληνικά ναυπηγεία στην προσπάθεια αναβίωσης τους και να τα βοηθήσει να εκσυγχρονίσουν τις τεχνικές κατασκευής καθώς και τη γραμμή συναρμολόγησης των πλοίων. Η Lockheed Martin έχει δεσμευτεί να χρησιμοποιήσει και να προσαρμόσει το επιτυχημένο μοντέλο συνεργασίας με την FMM στα ελληνικά ναυπηγεία προκειμένου να ανακεφαλαιοποιήσουν την κατασκευή πολεμικών πλοίων στην Ελλάδα με την Hellenic Future Frigate (HF2).
Η δεύτερη «αιχμή» προς τη Γαλλία είναι σαφές ότι αφορά το γεγονός πώς οι τεχνολογικά προχωρημένες φρεγάτες Belhara δεν παύουν να αποτελούν ένα νέο και αδοκίμαστο πλοίο, σε αντίθεση με την αμερικανική πρόταση για τις φρεγάτες, που έχει δοκιμασθεί πολλαπλώς σε πολεμικά μέτωπα. Όπως σημειώνεται στο κείμενο:
- «Η Lockheed Martin σχεδιάζει μια νέα παραλλαγή της φρεγάτας MMSC για το Πολεμικό Ναυτικό, την Hellenic Future Frigate (HF2). Η HF2 προέρχεται από ένα δοκιμασμένο, επιχειρησιακά λειτουργικό πλοίο που έχει αποδείξει τη λειτουργική του αξία, με περισσότερα από 600.000 ναυτικά μίλια στο ενεργητικό του και συνεχίζει να συμμετέχει σε πολλαπλές αποστολές έως σήμερα. Όλα τα επιχειρησιακά δεδομένα και οι πληροφορίες που αντλήθηκαν από αυτές τις αποστολές θα μεταφερθούν στην HF2. Η HF2 φέρει επίσης αποδεδειγμένη, αξιόπιστη τεχνολογία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, η οποία περιλαμβάνει Σύστημα Διαχείρισης Μάχης που προέρχεται από το Aegis, ενισχυμένη προστασία κυβερνοεπίθεσης και αυτοματοποιημένα συστήματα ελέγχου και πρόωσης».
Με αυτά τα δεδομένα, γίνεται αντιληπτό ότι οι Αμερικανοί δεν είναι διατεθειμένοι να παραιτηθούν από τη διεκδίκηση του προγράμματος, καθώς μάλιστα υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η κυβέρνηση ακολούθησε ανορθόδοξες, στην καλύτερη περίπτωση, διαδικασίες επιλογής προμηθευτή, δεδομένου ότι ζητήθηκε επίσημα προσφορά από τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο διεθνούς διαγωνισμού, αλλά πριν υποβληθεί η αμερικανική προσφορά η κυβέρνηση έσπευσε να αναθέσει τη σύμβαση στους Γάλλους. Αυτό φαίνεται ότι έχει προκαλέσει αρκετή ενόχληση στην Ουάσιγκτον και στους κύκλους της αμυντικής βιομηχανίας, όσο και αν αυτό δεν δηλώνεται επίσημα ή με «διαρροές» από την αμερικανική κυβέρνηση, που προτιμά να αφήνει αιχμές, αλλά χωρίς προς το παρόν να αντιπαρατίθεται δημόσια με την Αθήνα.
Βέβαιο είναι, εξάλλου, ότι η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει κάποιας μορφής συνεργασίας με Lockheed και Fincantieri για τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας, καθώς χωρίς κατασκευαστικό αντικείμενο στον τομέα των ενόπλων δυνάμεων το αρχικό ενδιαφέρον του ιταλικού κολοσσού για τα ναυπηγεία δεν θα μετουσιωθεί σε μια ολοκληρωμένη συμφωνία και η κυβέρνηση θα κινδυνεύσει να βρεθεί μπροστά σε ένα άκρως προβληματικό, πολιτικό παράδοξο: να διαθέτει, από τη μια, δισεκατομμύρια για προμήθειες του Ναυτικού και, από την άλλη, να οδηγούνται σε μαρασμό τα ελληνικά ναυπηγεία, ελλείψει συμμετοχής στα εξοπλιστικά προγράμματα.
