Από το «κόσκινο» των θεσμών και του SSM περνούν οι ελληνικές τράπεζες, με την αγωνία να κορυφώνεται για τον «λογαριασμό» που θα βγει με τη λήξη του ελέγχου.
Από χθες, Δευτέρα 14 Ιανουαρίου, ξεκίνησαν οι συναντήσεις των τεχνικών κλιμακίων με τα στελέχη των ελληνικών τραπεζών, σε μια κυριολεκτική καυτή ατζέντα, με κορυφαία εκείνα της κεφαλαιακής επάρκειας, που θα κρίνουν και το μέγεθος των αυξήσεων κεφαλαίων που θα χρειαστούν. Στις 20 Ιανουαρίου θα έρθουν οι επικεφαλής των θεσμών, οι οποίοι και θα κωδικοποιήσουν τα ευρήματα των τεχνικών κλιμακίων και θα λάβουν διατυπώσουν τις τελικές παρατηρήσεις.
Επίσης, οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών θα βρεθούν στις 27 Ιανουαρίου στη Φραγκφούρτη προκειμένου να συναντήσουν τον νέο επικεφαλής του SSM, Andrea Enria, με τον οποίο η ατζέντα θα είναι ίδια.
Η κεφαλαιακή επάρκεια ή καλύτερα το «κεφαλαιακό έλλειμμα» των τραπεζών, είναι καταλυτική για το μέλλον των τραπεζών, καθώς, εκτός των άλλων, τροφοδοτεί σενάρια συγχωνεύσεων των τραπεζών, που έχει αποκαλύψει το Σin. Έπονται τα ζητήματα των επιχειρησιακών μοντέλων και οι στόχοι της κερδοφορίας.
Αναλυτικότερα, σε ότι αφορά στην κεφαλαιακή επάρκεια, οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να αποδείξουν στους ελεγκτές, ότι δεν χρειάζονται νέα κεφάλαια, ή εάν χρειάζονται, πώς θα τα εξασφαλίσουν.
Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, το ζήτημα δεν είναι αν χρειάζονται πρόσθετα κεφάλαια, γιατί αυτό είναι δεδομένο, αλλά πόσα χρειάζονται και πώς θα τα καλύψουν.
Πρόκειται όμως, για ένα ζήτημα συνδεδεμένο άρρηκτα και με το καυτό ζήτημα των «κόκκινων» δανείων και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Ειδικότερα, για κάθε ποσό των «κόκκινων» δανείων που φεύγει από το χαρτοφυλάκιο των ελληνικών τραπεζών απαιτούνται περίπου ισόποσα κεφάλαια για τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα. Δηλαδή, μια τράπεζα που θα αφαιρέσει από το χαρτοφυλάκιό της κόκκινα δάνεια ύψους 1 δισ. ευρώ, θα πρέπει να βρει κεφάλαια περίπου 900 εκατ. ευρώ.
Οι ελληνικές τράπεζες για να περιορίσουν το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, ακολουθούν την πολιτική της πώλησης σε funds, έναντι ανταλλαγμάτων τα οποία όμως είναι ελάχιστα σε σχέση με την ονομαστική αξία των δανείων που μεταβιβάζονται.
Επίσης υπάρχει και η πρόταση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη δημιουργία Εταιρείας Ειδικού Σκοπού, που θα απορροφήσει μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους περίπου 40 δισ. ευρώ, με την παράλληλη χρήση αναβαλλόμενου φόρου ύψους 7,5 δισ. ευρώ.
Πρώτη κατοικία
Στο πάζλ των συγκεκριμένων διεργασιών, μια σημαντική παράμετρο αποτελεί το θέμα της πρώτης κατοικίας, όπου το παρασκήνιο είναι έντονο.
Η κυβέρνηση θέλει το όριο της προστασίας να είναι πάνω από 150.000 ευρώ, οι τράπεζες τοποθετούν τον πήχη μέχρι τις 120.000 ευρώ, ενώ ο SSM θέλει ακόμα χαμηλότερο όριο.
Το τελικό όριο που θα ισχύει από την 1η Μαρτίου, δεδομένου ότι στις 28 Φεβρουαρίου λήγει η προστασία του ν. Κατσέλη, μετά την παράταση που δόθηκε, από την κοινή επιτροπή κυβέρνησης – τραπεζών.
Σε ότι αφορά στο επιχειρησιακό μοντέλο διοίκησης των τραπεζών και την κερδοφορία, το βασικό πρόβλημα για τις τράπεζες είναι ότι έχει εκλείψει η βασική πηγή κερδοφορίας των πιστωτικών ιδρυμάτων, που είναι η χορήγηση δανείων. Από τη στιγμή που οι στρόφιγγες έχουν κλείσει και περιορίζονται μόνο σε δάνεια τα οποία εντάσσονται σε κοινοτικά ή εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης, το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί και θα επιδεινώνεται.
Στην ατζέντα των συζητήσεων θα βρεθεί επίσης το ζήτημα της πρόσβασης των τραπεζών στις αγορές, οι οποίες θεωρούν όμως ότι θα πρέπει πρώτα το δημόσιο να ανοίξει τον δρόμο και με μετά να ακολουθήσουν οι ίδιες.
