Την πεποίθηση ότι "οι δημοσιονομικές προκλήσεις σε ορισμένες ευάλωτες χώρες, όπως η Ιταλία, θα μπορούσαν να ωθήσουν προς τα πάνω τις ομολογιακές αποδόσεις, προκαλώντας σημαντικές ζημίες στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διακρατούν κρατικό χρέος", εκφράζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σχετικά με τις σχέσεις κυβερνήσεων και τραπεζών στην ευρωζώνη.
Συγκεκριμένα, στην έκθεσή του για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα, το ΔΝΤ τονίζει πως οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι αντιμέτωπες με το ρίσκο απωλειών, προσθέτοντας ότι ο συνδετικός κρίκος κυβερνήσεων-τραπεζών ήταν στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους το 2011.
Παράλληλα, αναφέρει ότι οι τράπεζες βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση σήμερα, με υψηλότερη κεφαλαιακή επάρκεια, ενώ και οι αρχές έχουν λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση των μη-εξυπηρετούμενων δανείων στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Το Ταμείο σημειώνει και το πρόβλημα των επισφαλών δανείων, που είναι πιο έντονο στις τράπεζες του Νότου.
Για την Ελλάδα, το ΔΝΤ αναφέρεται στην έκθεση του 2019 για την ελληνική οικονομία, στην οποία εκτιμά ότι μια αύξηση κατά 100 μονάδες βάσης στις αποδόσεις των ελληνικών κρατικών ομολόγων θα μείωνε τον βασικό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας περίπου κατά μισή ποσοστιαία μονάδα.
Εν συνεχεία, η έκθεση σημειώνει ότι τα μεγαλύτερα κεφαλαιακά μαξιλάρια και αποθέματα που έχουν συγκεντρώσει οι τράπεζες μετά την κρίση στην Ευρωζώνη έχουν ενισχύσει τους ισολογισμούς των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε πολλές χώρες της Ζώνης του ευρώ.
Κλείνοντας, το Ταμείο ζητά από τις κυβερνήσεις να συνδράμουν με την κατάλληλη δημοσιονομική πολιτική και μεταρρυθμίσεις στη στήριξη της παγκόσμιας οικονομίας, συμπληρώνοντας πως «με την παγκόσμια ανάπτυξη να επιβραδύνεται και την αβεβαιότητα να ενισχύεται, η δημοσιονομική πολιτική θα πρέπει να προετοιμάζει για ενδεχόμενη επιβράδυνση, δίνοντας παράλληλα μεγαλύτερη έμφαση στις μεταρρυθμίσεις, ώστε να μπορούν οικονομίες να προσαρμοσθούν στην ταχύτατα μεταβαλλόμενη παγκόσμια οικονομία».
