Το σχέδιο του για την ανάπτυξη της χώρας και το «Ελληνικό Όνειρο» ανέπτυξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης μιλώντας το Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου.
«Είμαστε η χώρα που έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τη χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας αλλά η κυβέρνησή μας δεν διαπραγματεύεται και δεν διεκδικεί τα δικαιώματά της», ανέφερε ο κ. Κασσελάκης και ακολούθως παρέθεσε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα υστερεί σε όλους τους τομείς σε σχέση με την ΕΕ: «Η Ελλάδα εξακολουθεί να υποφέρει και απέχει πολύ από τη σύγκλιση με την ΕΕ. Υπό την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η χώρα πήγε πολλά βήματα προς τα πίσω. Εμείς λέμε "σύγκλιση παντού" με όλα τα κρίσιμα στοιχεία με την ΕΕ. Η Ελλάδα υστερεί: Στα μεγέθη της ανάπτυξης:
1) Επενδύσεις: Η Ελλάδα είναι τελευταία στην ΕΕ όσον αφορά την αναλογία επενδύσεων προς ΑΕΠ με 13,7%, με απόκλιση 8,8% του ΑΕΠ από την ΕΕ και 8,7% από την Ευρωζώνη. Ετήσιο επενδυτικό κενό: 18 δισ. ευρώ! Η Ελλάδα είναι τελευταία στην ΕΕ σε ιδιωτικές επενδύσεις με 7,42% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 13,67%, με απόκλιση 6,25% του ΑΕΠ (13 δισ. ευρώ). Το 3,4% είναι η απόκλιση από τον μέσο όρο της Ένωσης στις επενδύσεις των νοικοκυριών, τρίτη από το τέλος μεταξύ των 27.
2) Εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών: Απόκλιση 6% του ΑΕΠ από την Ευρωζώνη και 7,2% του ΑΕΠ από την ΕΕ (15 δισ. πίσω).
3) Μισθοί και ημερομίσθια: Η Ελλάδα έχει υστέρηση 10,2% του ΑΕΠ (20 δισ. ευρώ) απόκλιση σε μισθούς και ημερομίσθια από την ΕΕ μέσο όρο. Με το εισόδημά μας αγοράζουμε το 68% του όγκου των ίδιων ειδών σε σύγκριση με τον μέσο όρο των Ευρωπαίων. Το 2022 το ΑΕΠ κατά κεφαλήν σε όρους αγοραστικής δύναμης (PPS), η Ελλάδα βρίσκεται στο 68% του μέσου όρου της ΕΕ, 24η θέση από τις 27 της ΕΕ, με απόκλισητης: 32% από τον μέσο όρο της ΕΕ. Σαν να μην έφτανε αυτό, η χώρα μας είναι τρίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε ποσοστά εκφοβισμού στον χώρο εργασίας, το λεγόμενο mobbing, το οποίο βλάπτει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ή τη σωματική ψυχική ακεραιότητα των εργαζομένων, θέτει σε κίνδυνο την εργασία τους ή διαταράσσει το εργασιακό κλίμα.
4) Στα στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης: Δαπάνες για την υγεία: Η αρνητική απόκλιση της Ελλάδας κατά 1,5% του ΑΕΠ από την Ευρωζώνη (6,7% έναντι 8,2%). Μια περαιτέρω αύξηση κατά 3 δισ. ευρώ απαιτούνται για τη σύγκλιση.
Δαπάνες για την εκπαίδευση: Ελλάδα: Αρνητική απόκλιση 0,7%.του ΑΕΠ από την ΕΕ (4,1% έναντι 4,7%). Το 1,25 δισ. ευρώ απαιτούνται για τη σύγκλιση.
Δαπάνες για την οικογένεια και το παιδί: Η αρνητική απόκλιση της Ελλάδας κατά 0,8% του ΑΕΠ από την ΕΕ (1,1% έναντι 1,9%). 1,66 δισ. Ευρώ απαιτούνται για τη σύγκλιση.
Δαπάνες για την ασθένεια και την αναπηρία απόκλιση 1,3% του ΑΕΠ από την ΕΕ (1,6% έναντι 2,9%). Απαιτούνται 2,7 δισ. ευρώ για τη σύγκλιση.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση της ΕΕ στην πολιτική στέγασης, καθώς διαθέτει πολύ λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ για το σκοπό αυτό.
5) Διαθέσιμο εισόδημα: 2,1% του ΑΕΠ διαφορά του καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ.
6) Προσαυξήσεις: 1,5% του ΑΕΠ περισσότερος ΦΠΑ σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ και 1,7% περισσότερο από την Ευρωζώνη.
7) Φόροι κεφαλαίου: 0,2% του ΑΕΠ λιγότεροι από ό,τι στην ΕΕ και στη Ευρωζώνη, λιγότερο από τρεις φορές η επιβάρυνση.
Ο κ. Κασσελάκης μίλησε για τις καταστροφικές εθνικές και κοινωνικές συνέπειες των σκληρών, περιοριστικών πολιτικών λιτότητας που εφαρμόστηκαν από τις συντηρητικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη, σε αντίθεση με τις επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές που εφάρμοσε η κυβέρνηση Μπάιντεν στην Αμερική, ως συνταγή για μια διέξοδο από την κρίση με προοπτικές που θα πυροδοτούν την ανάπτυξη.
Ακολούθως ανέφερε: «Ορισμένοι κακοπροαίρετοι άνθρωποι σκόπιμα "παρεξηγούν" ή διαστρεβλώνουν ακόμη και τις αναφορές μου στο Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ προκειμένου να ισχυριστούν ότι στόχος μου είναι να μετατρέψω τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε ένα κεντρώο ή ακόμη και κεντροδεξιό κόμμα. Γνωρίζω πολύ καλά ποιο κόμμα υπηρετώ ως πρόεδρος». Σημείωσε ότι αναφέρεται στο μοντέλο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ ως μαζικό, μεγάλο, πλουραλιστικό κόμμα που μπορεί να βοηθήσει.
Στην συνέχεια ανέπτυξε το σχέδιό του για να υπάρξει σταθερή, βιώσιμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη που θα συμβαδίζει με την κοινωνική πρόοδο.
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Τί θέλουμε να κάνουμε προς αυτήν την κατεύθυνση;
- Να οικοδομήσουμε μια υγιή αγορά εργασίας, με μισθούς και δικαιώματα.
- Δημιουργία ενός απλού, σαφούς και σταθερού φορολογικού πλαισίου. Ένα φορολογικό κώδικα που θα διαρκέσει μια δεκαετία και δεν θα αλλάζει κάθε τρίμηνο, όπως συμβαίνει τώρα. Με προοδευτικό εταιρικό συντελεστή. Και χωρίς προκαταβολή φόρου εισοδήματος των επιχειρηματιών.
- Ανακατανομή των πόρων του προγράμματος του Ταμείου Ανθεκτικότητας (RRF) στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν έχουν πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό και πολλές από τις οποίες ασφυκτιούν από το χρέος.
- Χωρίς μικρές επιχειρήσεις με 5 έως 15 εργαζόμενους, που παράγουν προστιθέμενη αξία από τον παραγωγικό τομέα και μεταποίηση, δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει σταθερότητα.
- Να εφαρμόσουμε μια δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς πράσινη μετάβαση που δεν θα αφήσει πίσω της χιλιάδες αβοήθητους ανέργους πολίτες.
- Να σχεδιάσουμε ένα μεγάλο πρόγραμμα για το τεράστιο πρόβλημα της στέγασης. Για την ανεξάρτητη διαβίωση και τη χειραφέτηση των νέων ανθρώπων, ώστε οι δημογραφικοί δείκτες να βελτιωθούν σταδιακά.
-Να δοθεί έμφαση στην επαρκή χρηματοδότηση, την ποιότητα και εξωστρέφεια της εκπαίδευσης και της επιστημονικής έρευνας.
-Να προσελκύσει άμεσες ξένες επενδύσεις που θα δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία για την εθνική οικονομία
-Να αποκατασταθεί το κράτος δικαίου και να διασφαλιστεί η λειτουργία του κράτους με διαφανή τρόπο, δίνοντας έμφαση στην πραγματική ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του και όχι στη δημιουργία πρόσθετης ψηφιακής γραφειοκρατίας.
- Να ακολουθήσουμε μια ενεργή πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική εκμεταλλευόμενοι την κρίσιμη γεωπολιτική θέση της χώρας, χτίζοντας γέφυρες με ανατολή και δύση με διμερείς και πολυμερείς συμπράξεις που θα είναι επωφελείς για όλους.
Και σε αυτή την πορεία, αναζητούμε συμμάχους και συνοδοιπόρους ανάμεσα στα λαμπρότερα μυαλά της Ελλάδας. Σε όσους καλλιεργούν πρωτοποριακές ιδέες για το κοινό καλό. Σε όσους θέλουν να δουν τη χώρα τους να προχωράει μπροστά, να αλλάξει προς το καλύτερο. Αυτοί οι άνθρωποι και αυτά τα μυαλά, όπου κι αν ζουν σήμερα σε όλο τον κόσμο, είναι το μέλλον και ο εκρηκτικός καταλύτης για τη μεταμόρφωση της Ελλάδας σε μια χώρα που αξίζει να ζει κανείς.
Έκλεισε με μία προσωπική αναφορά: «Στέκομαι μπροστά σας, δεσμευόμενος ότι γι' αυτή την Ελλάδα, γι' αυτό το Ελληνικό Όνειρο αγωνίζομαι και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι. Όταν αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, επικρίθηκα από πολλούς, ακριβώς επειδή προέρχομαι από την ελληνική διασπορά στις ΗΠΑ, χωρίς προηγούμενη πολιτική εμπειρία, χωρίς καν να μιλάω άψογα ελληνικά.
Με έκριναν για την καταγωγή μου, την επαγγελματική μου σταδιοδρομία και τις προθέσεις μου άνθρωποι που δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για την ελληνική διασπορά. Η αγάπη των ομογενών για την πατρίδα τους δεν είναι ούτε συντηρητισμός ούτε οπισθοδρόμηση. Κρύβει μέσα της αυτή την άσβεστη ανάγκη για επανασύνδεση και, πάνω απ' όλα, το άσβεστο ενδιαφέρον και την αγωνία για ένα καλό μέλλον για αυτή τη χώρα, ακόμη και αν ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από αυτήν. Γνωρίζω αυτή τη διασπορά από τότε που ήμουν 14 ετών. Και με αυτή τη διασπορά, επιθυμώ να είμαι συνεχώς σε επικοινωνία, με πυξίδα το κοινό καλό των Ελλήνων, όπου κι αν βρίσκεται...έχουν επιλέξει ή έχουν αναγκαστεί να ζήσουν. Είστε η φωνή μας στις ΗΠΑ και ταυτόχρονα η γέφυρα μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ. Και έχετε έναν πολύ σημαντικό ρόλο να διαδραματίσετε στην ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών και κυρίως στην αποφασιστική ενίσχυση της εξωστρέφειας της Ελλάδας προς τις ΗΠΑ.
Να αναφερθούμε στην επικαιρότητα: Χρειαζόμαστε τη φωνή της διασποράς ως μοχλό πίεσης για την επιστροφή - επιτέλους! - των κλεμμένων Γλυπτών του Παρθενώνα στην πατρίδα τους. Χρειαζόμαστε τη φωνή της διασποράς για να πιέσουμε την Τουρκία να σταματήσει να αμφισβητεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Και χρειαζόμαστε αυτή η φωνή της διασποράς να εκφραστεί μέσω της επιστολικής ψήφου στις ευρωεκλογές του επόμενου Ιουνίου. Σε ό,τι με αφορά, έχοντας ζήσει και στις δύο χώρες, εγώ είμαι αποφασισμένος να υποστηρίξω αυτή τη φωνή».
