Η λιβυκή Εθνική Επιχείρηση Πετρελαίου (ΕΕΠ) ανακοίνωσε χθες Πέμπτη το βράδυ ζημίες 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και πλέον εξαιτίας του αναγκαστικού κλεισίματος μεγάλων εγκαταστάσεων εξόρυξης πετρελαίου από τα μέσα του Απριλίου και κήρυξε κατάσταση «ανωτέρας βίας» σε κάποιες.
«Μετά την παρέλευση 72 ωρών και την απώλεια 16 δισεκατομμυρίων λιβυκών δηναρίων (σ.σ. περίπου 3,59 δισεκ. δολαρίων ΗΠΑ) και πλέον, η ΕΕΠ αποφάσισε να κηρύξει κατάσταση ανωτέρας βίας» στις εγκαταστάσεις της στον κόλπο της Σύρτης (βόρεια), τόνισε η δημόσια επιχείρηση σε ανακοίνωσή της.
Τη Δευτέρα, προειδοποίησε πως θα αναγκαζόταν να καταφύγει στην κήρυξη «ανωτέρας βίας» σε τρεις ημέρες εάν η παραγωγή και η εξαγωγή δεν ξανάρχιζαν στους τερματικούς σταθμούς της στον κόλπο της Σύρτης.
Η επίκληση της «κατάστασης ανωτέρας βίας» επιτρέπει στην εταιρεία να αθετήσει συμβατικές υποχρεώσεις της, αποποιούμενη κάθε ευθύνη για τη μη εκπλήρωσή τους.
«Είμαστε υποχρεωμένοι να κηρύξουμε ανωτέρα βία στους τερματισμούς σταθμούς στην Ας Σίντρα (ανατολικά) και τη Ρας Λανούφ (ανατολικά), καθώς και στην πετρελαιοπηγή αλ Φιλ (νότια)», διευκρίνισε ο επικεφαλής της ΕΕΠ, ο Μουστάφα Σανάλα, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της εταιρείας.
Κατά τη διοίκηση της ΕΕΠ, η παραγωγή σημείωσε «μεγάλη πτώση» και οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά «365.000 και 409.000 βαρέλια την ημέρα, δηλαδή έχουμε απώλειες 865.000 βαρελιών την ημέρα» σε σχέση με την μέση ημερήσια παραγωγή προτού εκδηλωθεί η κρίση. Σε αυτές προστίθενται οι απώλειες 220 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων αερίου την ημέρα — το φυσικό αέριο είναι απολύτως απαραίτητο για τον εφοδιασμό του δικτύου ηλεκτρισμού.
Η μεγάλη μείωση της παραγωγής αερίου είναι ανάμεσα στις αιτίες των –χρόνιων– διακοπών της ηλεκτροδότησης που βιώνει το τρέχον διάστημα η Λιβύη. Οι διακοπές διαρκούν κάπου δώδεκα ώρες την ημέρα.
Βυθισμένη στο χάος μετά την πτώση του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, υπονομευμένη από τις διενέξεις ανατολής και δύσης, η Λιβύη, η χώρα με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Αφρική, παραμένει πιασμένη στην αρπάγη αξεδιάλυτης θεσμικής κρίσης.
Από τον Μάρτιο και πάλι δύο κυβερνήσεις διεκδικούν την εξουσία, μια στην Τρίπολη υπό τον Αμπντελχαμίντ Ντμπάιμπα, που ανέλαβε το 2021, η έτερη στην ανατολική Λιβύη, υπό τον Φάτι Μπατσάγα, που υποστηρίζεται από τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ.
Πολλές πετρελαιοπηγές και τερματικοί σταθμοί έχουν διακόψει αναγκαστικά τη λειτουργία τους από τα μέσα Απριλίου εξαιτίας καταλήψεων και αποκλεισμών από ομάδες προσκείμενες στην κυβέρνηση της ανατολικής Λιβύης, που απαιτούν η εξουσία να μεταβιβαστεί στον κ. Μπατσάγα.
Ο επικεφαλής της ΕΕΠ Σανάλα προειδοποίησε χθες εναντίον της «χρησιμοποίησης του πετρελαϊκού τομέα, που εξασφαλίζει τα προς το ζην στους Λίβυους» για την άσκηση πολιτικής πίεσης.
