Σε πεδίο αντιπαράθεσης Ρωσίας-Τουρκίας εξελίσσεται η Λίβυη μετά την πτώση Άσαντ στη Συρία και την κατάληψη της εξουσίας από τους ισλαμιστές με επικεφαλής τον Αλ Σάρα.
Οι ρωσικές βάσεις στη Συρία έχουν «παγώσει» παρά τις όποιες επαφές με τις Μόσχας με τη νέα συριακή διοίκηση και τις δημόσιες δηλώσεις ότι θα παραμείνουν ως έχουν. Παράλληλα είναι γνωστή η στενή σχέση του Αλ Σάρα με την Τουρκία και η Ρωσία θεωρεί υπεύθυνη την Άγκυρα για την μείωση του γεωπολιτικού της στίγματος στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μπορεί και ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να προσπαθεί να καθησυχάσει τις ρωσικές ανησυχίες, λέγοντας ότι δεν θα αλλάξει τίποτα στη ρωσική παρουσία στη Συρία, όμως οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ήδη αρχίσει να αποχωρούν και να μεταφέρουν υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμό και μισθοφόρους στην ανατολική Λιβύη όπου το έλεγχο έχει ο στρατάρχης Χάφταρ, με το οποίο οι Ρώσοι διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις.
Η Τουρκία στηρίζει με κάθε τρόπο την «προσωρινή» κυβέρνηση της Τρίπολης του Ντμπέιμπα και εκτός από την παροχή στρατιωτικής βοήθειας, έχει υπογράψει και ενεργειακή συμφωνία για εξορύξεις υδρογοναθράκων και έχει επενδύσει πολλά στο γεωπολιτικό της ρόλο και στο μύθευμα της «Γαλάζιας πατρίδας».
Η Ρωσία μεταφέροντας δυνάμεις στην ανατολική Λιβύη ποντάρει σε εναλλακτική περιοχή για βάσεις αναλόγως με την εξέλιξη που θα εχει στη Συρία. Και όποια αρνητική εξέλιξη θα έχει στη Συρία θα την ανταποδίδει στη Λιβύη.
Αυτά όμως βρίσκονται ακόμη σε αρχικό στάδιο, και με δεδομένα ότι ούτε στη Λιβύη εξελέγη κυβέρνηση να αντικατασταθεί ο Ντμπέιμπα, ούτε στο Αφγανιστάν επιβλήθηκαν κυρώσεις μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, έτσι και δε θα είναι απίθανο να μείνει ως κυβέρνηση η παρούσα κατάσταση στη Συρία καθώς ο Αλ Σάρα εμμέσως πλην σαφώς έχει αναγνωριστεί από τη Δύση. Κρίσιμος παράγοντας είναι τι θα κερδίσει η Τουρκία, οπότε και ανάλογα θα το διαπραγματευτεί με τη Δύση κι κυρίως τις ΗΠΑ.
Στη Λιβύη ωστόσο η κατάσταση είναι διαφορετική καθώς ο μεν Ντμπέιμπα έχει μια αναγνώριση από τη Δύση ως «προσωρινός», αλλά η πλευρά Χάφταρ στηρίζεται από την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και γενικά τον αραβικό κόσμο.
Επισημαίνει ότι ο ρωσικός παράγοντας «έριξε» γέφυρες ανάμεσα σε Χάφταρ και Τουρκία κάτι που πλέον τώρα απομακρύνεται.
