Ήταν ένα χειμωνιάτικο βράδυ, όταν ο φοροτεχνικός Στάθης Ρούσσος βρέθηκε «εγκλωβισμένος» σ΄ ένα μπαρ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης καθώς η πυκνή χιονόπτωση από τις πρώτες πρωινές ώρες -προμήνυμα του σφοδρού παγετού που επρόκειτο ν' ακολουθήσει τις επόμενες δέκα μέρες- είχε καταστήσει την πόλη σχεδόν απροσπέλαστη.
«Χαμήλωσε τη μουσική και βάλε ένα Jameson. Απ' ό,τι φαίνεται εδώ θα μείνουμε απόψε», είπε ο λογιστής στον «φρέσκο» -μόλις μιας μέρας στη δουλειά, μπάρμαν κι από εκεί και πέρα άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι μιας σειράς ιστοριών από την επαγγελματική διαδρομή του κ. Ρούσσου που σιγά σιγά πήραν τη μορφή βιβλίου, το οποίο κυκλοφορεί πλέον από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με τον τίτλο «Μίλα με τον λογιστή σου- 50 ιστορίες (συλ)λογιστικής τρέλας».
«Μίλα με τον λογιστή σου» είναι η φράση που έχουμε ξεστομίσει οι περισσότεροι άπειρες φορές στη ζωή μας, με τα τηλέφωνα στα λογιστικά γραφεία να παίρνουν «φωτιά» κάθε φορά που έχουμε κάποια απορία. Μόνο που στην περίοδο της πανδημίας, οι απορίες αυτές απέκτησαν ένα εύρος που μόνο η έκφραση «...ό,τι χωράει ο νους» θα μπορούσε να περιγράψει με επάρκεια.
Ένα βιβλίο με 50 σταχυολογημένες ιστορίες (συλ)λογιστικής τρέλας, αποτέλεσμα της συνεργασίας που είχε ο Στάθης Ρούσσος με τη Μαριάννα Τανάγια, που έκανε τις συνεντεύξεις, την επιμέλεια και την απόδοση του κειμένου, είναι το βιβλίο «Μίλα με τον λογιστή σου», με το οποίο ο Στάθης Ρούσσος ξεπερνά τα «όρια» της λογικής και αγγίζει το πλαίσιο της αυτοβελτίωσης.
Το βιβλίο μιλάει για τη λογιστική, τις ανθρώπινες σχέσεις, την επιχειρηματικότητα, τη σχέση μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, την ηγεσία, την επιτυχία, τις αξίες. Προσθέτει αποφθέγματα που ίσως φανούν χρήσιμα στον αναγνώστη, αφαιρεί τον δοκιμιακό λόγο που ίσως περίμενε κάποιος από έναν επιστήμονα, πολλαπλασιάζει τις συμβουλές και τα «μαθήματα ζωής» και διαιρεί τα στάδια της επίπονης διαδικασίας που απαιτεί η δημιουργία μιας επιχείρησης.
Γιατί, όμως, ένας λογιστής γράφει ένα βιβλίο που δεν μιλάει μόνο για τη λογιστική; «Στα Οικονομικά, υπάρχει ένα κεφάλαιο που μιλάει διεξοδικά για το ευκαιριακό κόστος. Στα αγγλικά opportunity cost. Το ευκαιριακό κόστος ορίζει πως αν αποφασίσεις να κάνεις κάτι, τότε αυτομάτως πρέπει να απορρίψεις κάτι άλλο. Και πώς παίρνεις αυτή την απόφαση; Μετρώντας φυσικά το κόστος. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει σε όλες τις αποφάσεις που παίρνουμε στη ζωή μας. Αν κάτι μας δίνει ευχαρίστηση, τότε το opportunity cost είναι μεγάλο και ως εκ τούτου το αναλαμβάνουμε με χαρά», αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ως απάντηση στο παραπάνω ερώτημα αφού ο Στάθης Ρούσσος ανέλαβε με χαρά το «opportunity cost» της συγγραφής ενός βιβλίου.
Κάθε κεφάλαιο συνοδεύεται από ένα απόφθεγμα στην έναρξή του αλλά κι από ένα σύμβολο, που δεν περνά απαρατήρητο από το μάτι ενός έμπειρου αναγνώστη. Τα υδατογραφήματα που σχεδιάστηκαν, είχαν ως έμπνευση τους μοναδικούς συμβολισμούς από τα υδατογραφήματα που συνοδεύουν κάθε χαρτονόμισμα, αναδεικνύοντας τη σπουδαιότητα της αυθεντικότητας.
«Αν θέλεις να είσαι επιτυχημένος, πρέπει να ακολουθήσεις έναν κανόνα: μην πεις ποτέ ψέματα στον εαυτό σου», «Αν θέλεις να πετύχεις κάτι, πρέπει να προσπαθήσεις πάρα πολύ. Ωστόσο, αν προσπαθήσεις πολύ, δεν είναι απαραίτητο να πετύχεις», «Αν ένα λάθος επαναλαμβάνεται πολλές φορές, είναι απόφαση» είναι επίσης μερικά μόνο από τα αποφθέγματα που συνοδεύουν κάποια από τα κεφάλαια του βιβλίου, η ανάγνωση του οποίου «κυλά σαν νερό».
Ένα από τα αγαπημένα αποφθέγματα, άλλωστε, του ίδιου του Στάθη Ρούσσου, όπως ανέφερε και ο ίδιος στην παρουσίαση του βιβλίου σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης, είναι το «όποιος θεραπεύεται μόνος του, είναι επικίνδυνα ισχυρός». Αυτό το απόφθεγμα συνοδεύει κι ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου, που σηματοδότησε μια σημαντική καμπή στη ζωή του, αυτή της παραίτησης από μια δουλειά στην οποία είχε χάσει τον εαυτό του, όπως περιγράφει, για να ακολουθήσει έναν δύσκολο μοναχικό δρόμο, που τον οδήγησε ωστόσο σε μια ακόμα πιο επιτυχημένη πορεία, υπενθυμίζοντάς του πως ...«The sky's the limit» (ο ουρανός είναι το όριο).
Οι ιστορίες του Στάθη Ρούσσου γράφτηκαν λίγο πριν από τα πεντηκοστά του γενέθλια ως ένα «αντίδωρο» στους ανθρώπους που συνάντησε, με τους οποίους συνεργάστηκε και συνδέθηκε ουσιαστικά μαζί τους. Ωστόσο, σε πολλά σημεία, τα βιωματικά στοιχεία έγιναν αφορμή για να προκύψει μια ιδιότυπη μυθοπλασία, όπως αναφέρει ο ίδιος. «Η Λογιστική μού χάρισε πολλά. Κυρίως μαθήματα για την ίδια τη ζωή. Έμαθα πολλά για τις ανθρώπινες σχέσεις και τις ισορροπίες τους που συνεχώς αλλάζουν. Έμαθα για την επιχειρηματικότητα, για τη σημασία και κυρίως για τον τρόπο ηγεσίας που θα υπερισχύσει στο μέλλον» γράφει στον επίλογο ο Στάθης Ρούσσος, οποίος, όπως λέει, δεν φιλοδοξεί να εμπνεύσει τον αναγνώστη αλλά να «μιλήσει» στην καρδιά του κάθε επιχειρηματία, κάθε νέου εργοδότη και κάθε ενός που θέλει ν' ακολουθήσει τα χνάρια του λογιστή.
Εκτός της Μαριάννας Τανάγια, την οποία ευχαριστεί ιδιαίτερα για τη συμβολή της στο να πάρει «σάρκα και οστά» το βιβλίο, ειδική μνεία κάνει ο κ. Ρούσσος και στη διευθύντρια των εκδόσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ιωάννα Δανδέλια για τη φροντίδα και την αγάπη με την οποία περιέβαλε την έκδοση.
