Στο στόχαστρο μπαίνει ακόμη μία φορά ο σακχαρώδης διαβήτης μετά την εφαρμογή του πλαφόν στα όρια συνταγογράφησης εργαστηριακών εξετάσεων, το οποίο ήδη εφαρμόζεται εδώ και λίγες μέρες, στο όνομα των περιβόητων περικοπών και του εξορθολογισμού των δαπανών του εθνικού συστήματος υγείας, όπως αναφέρει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδία, τις τελευταίες ημέρες όλο και περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη διαπιστώνουν πως ο θεράπων γιατρός τους αδυνατεί να τους συνταγογραφήσει, λόγω του πλαφόν, όλες τις απαιτούμενες εργαστηριακές εξετάσεις, στις οποίες υποβάλλονται σε τακτά χρονικά διαστήματα για την παρακολούθηση της πάθησης τους. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στην ειδικότητα των ενδοκρινολόγων, όπου ο θεράπων ιατρός δεν μπορεί να συνταγογραφήσει περισσότερες από έξι εργαστηριακές εξετάσεις (αιματολογικές, βιοχημικές, μικροβιολογικές).
Τα επιστημονικά δεδομένα, για τη σωστή παρακολούθηση του σακχαρώδη διαβήτη δείχνουν ότι, ο κάθε πάσχων θα πρέπει σε τακτά χρονικά διαστήματα να ελέγχει: σάκχαρο, χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, LDL, HDL, γλυκοζυλιωμένη, ουρία, κρεατινίνη, αλβουμίνη αίματος και ούρων, γενική ούρων, τρανσαμινάσες (SGOT, SGPT).
«Είναι ολοφάνερο πως το νέο μέτρο θα λειτουργήσει περιοριστικά και το κάθε άτομο με σακχαρώδη διαβήτη, προκειμένου να καλύψει τις απαιτήσεις της πάθησης για έλεγχο, θα πρέπει να απευθύνεται σε παραπάνω από έναν γιατρούς με αποτέλεσμα την άνευ λόγου ταλαιπωρία του και οικονομική επιβάρυνσή του, χωρίς όμως κανένα περαιτέρω όφελος για το σύστημα υγείας» σημειώνει ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Χρήστος Δαραμήλας και συμπληρώνει. «Ως εκπρόσωποι των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη της χώρας μας, απαιτούμε την αύξηση του αριθμού των εργαστηριακών εξετάσεων ή την εξαίρεση του σακχαρώδη διαβήτη από το πλαφόν του ορίου συνταγογράφησης εξετάσεων από τους ειδικούς ιατρούς. Το όφελος για το σύστημα υγείας θα προκύψει από τη σωστή παρακολούθηση της υγείας μέσω των απαραίτητων εξετάσεων για τα άτομα με διαβήτη που θα έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη διαχείριση της πάθησης και την πρόληψη των κοστοβόρων επιπλοκών της».
