Ο Εντ Σίραν (Ed Sheeran) φιλοξενείται στο τελευταίο εξώφυλλο του περιοδικού "Rolling Stone" και στη συνέντευξη που παραχωρεί μιλάει για όλα.
Όπως είπε ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός στο τραγούδι του "Shape of You" ήθελε να προσθέσει ένα στίχο ραπ που θα έγραφε ο Jay-Z. «Ήμασταν σε επαφή», λέει ο Σίραν. «Του έστειλα το τραγούδι και μου είπε: "Δεν νομίζω ότι το τραγούδι χρειάζεται έναν στίχο ραπ". Μάλλον είχε δίκιο. Έχει πολύ καλό αυτί».
Ο Σίραν δεν κατανοεί τον ρόλο των μουσικοκριτικών στην εποχή του streaming. «Γιατί πρέπει να διαβάσεις μια κριτική; Άκουσε το. Είναι δωρεάν διαθέσιμο! Αποφάσισε μόνος σου. Δεν θα διάβαζα ποτέ μια κριτική για ένα άλμπουμ και θα έλεγα: "Τώρα δεν θα το ακούσω"» λέει.
Θέλει μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά του και αρχίσουν το σχολείο να κάνει λιγότερες περιοδείες. «Μου αρέσει ο τρόπος που το κάνουν οι καλλιτέχνες της κάντρι. Δουλεύουν μόνο τα Σαββατοκύριακα. Αυτό προφανώς δεν είναι δυνατό να το κάνω στην Αμερική, γιατί ζω τόσο μακριά από την Αμερική. Αλλά είναι σίγουρα δυνατό στην Ευρώπη, απλά να βγαίνω και να παίζω στη Φρανκφούρτη το βράδυ του Σαββάτου και να επιστρέφω».
Με το νέο του άλμπουμ, έχει εκπληρώσει το δισκογραφικό του συμβόλαιο και δεν είναι σίγουρος με ποιον τρόπο θα κυκλοφορήσει μουσική στο μέλλον. «Εξαρτάται», λέει. «Όλα είναι κάπως ρευστά αυτή τη στιγμή, διότι αυτό είναι το τελευταίο μου άλμπουμ με τη Warner. Οπότε δεν ξέρω τι θα κάνω μετά. Με κάθε ειλικρίνεια, ναι, θα μπορούσα να βγάλω έναν δίσκο ανεξάρτητο. Αυτό μπορεί να είναι πολύ διασκεδαστικό. Απλά για να το προσπαθήσω».
Υπάρχει ακόμα μια ορατή ουλή στο πρόσωπό του, την οποία απέκτησε ύστερα από ένα περίεργο περιστατικό, όπου κάποιος τον έκοψε κατά λάθος με ένα σπαθί σε ένα πάρτι. «Ήταν πολύ βαθιά», λέει. «Έπρεπε να κάνω επτά ή οκτώ ράμματα. Φανταστείτε να μου είχε χτυπήσει το μάτι! Δεν είναι τόσο μακριά, σωστά;».
Η ιστορία έχει ως εξής: «Ήμουν σε ένα πάρτι. Όλοι ήταν μεθυσμένοι. Κάποιος πήρε ένα σπαθί και άρχισε να το κουνάει και δεν το πρόσεξα. Στεκόμουν πίσω από αυτό το άτομο και χτυπήθηκα στο πρόσωπο. Δεν ήξερα ότι χτυπήθηκα μέχρι που κοίταξα κάτω και είδα το πουκάμισό μου που ήταν γεμάτο αίματα. Το δωμάτιο άδειασε και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι ήμουν στο νοσοκομείο».