Η δυναμική μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Χόλιγουντ αποτελεί μια ιστορία συγκρούσεων, οικειοποίησης και ειρωνείας, αποκαλύπτοντας παιχνίδια εξουσίας και πολιτισμικές αντιπαραθέσεις.
Ο Τραμπ, ίσως περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό, ενσωματώνει τις αρχές λειτουργίας της βιομηχανίας του θεάματος, ενώ ταυτόχρονα την τοποθετεί στον ρόλο του αγαπημένου του αντιπάλου. Αυτή η περίπλοκη σχέση αναδεικνύει τόσο την κυριαρχία του στα μιντιακά τεχνάσματα, όσο και τις τεταμένες σχέσεις του με τον δημιουργικό κόσμο.
Ένας performer πρόεδρος και το Χόλιγουντ ως "ο κακός"
Η εξάρτηση του Τραμπ από αφηγηματικές τεχνικές εμπνευσμένες από το Χόλιγουντ, από τη δημιουργία σαφών ηρώων και κακών, έως την αξιοποίηση της αγωνίας τύπου reality TV, έχει επαναπροσδιορίσει την πολιτική επικοινωνία. Η ικανότητά του να κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα και να διαμορφώνει τη δημόσια γνώμη αντικατοπτρίζει τις στρατηγικές των blockbuster παραγωγών, όπου το θέαμα και η ίντριγκα έχουν κεντρικό ρόλο. Από τα εκρηκτικά του συλλαλητήρια μέχρι τις τολμηρές του πολιτικές ανακοινώσεις, ο Τραμπ χρησιμοποιεί τη θεατρικότητα ως εργαλείο για να αιχμαλωτίσει και να πολώσει το κοινό.
Παρά την έντονη οικειοποίηση των τεχνικών του, ο Τραμπ έχει σταθερά στοχοποιήσει το Χόλιγουντ. Οι επιθέσεις του σε διάσημα πρόσωπα, από τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο μέχρι την Αντζελίνα Τζολί, καθώς και η περιφρόνησή του για βραβεία όπως τα Emmy, αντικατοπτρίζουν προσωπικές αντιπάθειες αλλά και μια ευρύτερη στρατηγική να ταυτίζεται με την αντίθεση στην προοδευτική ελίτ. Αυτή η αντιπαλότητα αντηχεί στο κοινό του, παρουσιάζοντας το Χόλιγουντ ως σύμβολο αποκομμένης πολυτέλειας και παρακμής.
Οικονομικές παρεμβάσεις και νομοθετική εξουσία
Η επιρροή του Τραμπ στο Χόλιγουντ δεν περιορίζεται στις πολιτισμικές συγκρούσεις, αλλά επεκτείνεται και σε ουσιαστικές οικονομικές και νομοθετικές παρεμβάσεις. Η πιθανή αναβίωση μέτρων κατά της διαδικτυακής πειρατείας, για παράδειγμα, θα μπορούσε να αναμορφώσει τη διανομή ψηφιακού περιεχομένου.
Ταυτόχρονα, οι εμπορικές πολιτικές του, ειδικά οι δασμοί κατά της Κίνας, απειλούν την πρόσβαση του Χόλιγουντ στις κρίσιμες διεθνείς αγορές.
Αυτή η ένταση αναδεικνύει την ευαλωτότητα της βιομηχανίας του θεάματος απέναντι στις ομοσπονδιακές αποφάσεις, παρά την παγκόσμια κυριαρχία της.
Πυρκαγιές, βοήθεια και παιχνίδια εξουσίας
Η εξάρτηση της Καλιφόρνια από την ομοσπονδιακή βοήθεια για φυσικές καταστροφές έχει φέρει τη βιομηχανία του θεάματος στο στόχαστρο του Τραμπ. Προηγούμενες διαμάχες με τον κυβερνήτη Γκάβιν Νιούσομ υπογραμμίζουν τη δυνατότητα του Τραμπ να ασκεί πίεση στις προσπάθειες ανάκαμψης της Πολιτείας.
Οποιαδήποτε καθυστέρηση ή προϋποθέσεις στη χορήγηση βοήθειας θα μπορούσαν να επηρεάσουν σημαντικά τους εργαζομένους της βιομηχανίας του θεάματος στη Νότια Καλιφόρνια.
Επίσης, η επιρροή του Τραμπ σε συγκεκριμένα δημογραφικά, ιδιαίτερα στους Λατίνους ψηφοφόρους που αποτελούν βασικό κοινό του box office, δημιουργεί μία ακόμη πρόκληση για το Χόλιγουντ. Καθώς η βιομηχανία αντιμετωπίζει πτώση στις πωλήσεις εισιτηρίων, η ικανότητά του να κινητοποιεί ή να αποξενώνει κοινά ενδέχεται να επιδεινώσει την ήδη δύσκολη κατάσταση.
Η ειρωνεία της επιρροής
Τελικά, η σχέση του Τραμπ με το Χόλιγουντ είναι ένα παράδοξο. Ενώ επικρίνει τις αξίες και τα πρόσωπά του, αντλεί μεγάλη έμπνευση από τις μεθόδους του. Η προεδρία του αποτελεί μελέτη περίπτωσης για τη δύναμη της μιντιακής επιδεξιότητας, με τον Τραμπ να αποδεικνύεται ικανός στο να μετατρέπει τις πολιτισμικές αντιπαλότητες σε πολιτικό κεφάλαιο. Είτε ως πρωταγωνιστής, είτε ως αντίπαλος, η επιρροή του στο Χόλιγουντ και στην αμερικανική ψυχολογία είναι αδιαμφισβήτητη.
Καθώς ο Τραμπ ξεκινά τη δεύτερη θητεία του, ο πόλεμός του με το Χόλιγουντ υπόσχεται να ενταθεί, συνδυάζοντας νομοθετικές κινήσεις με πολιτισμικές προκλήσεις. Για μια βιομηχανία που ευδοκιμεί στο δράμα, η προεδρία του προσφέρει μια απροσδόκητη συνέχεια, γεμάτη ανατροπές, συγκρούσεις και υψηλού ρίσκου διαπραγματεύσεις, που ανταγωνίζονται οποιαδήποτε κινηματογραφική επική ιστορία.
