Ο αποκλεισμός της Τουρκίας από το "μοίρασμα" των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο έχει ενοχλήσει σε υπερθετικό βαθμό την Τουρκία του Ερντογάν ο οποίος εκμεταλλεύτηκε άριστα την ευκαιρία και την καθυστέρηση της Ελλάδας να ανακηρύξει ΑΟΖ ή να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια και έσπευσε να συμφωνήσει με την κυβέρνηση της Τρίπολης μια συμφωνία όπου καταπατά την ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Η Τουρκία δεν έκανε αποσπασματικές κινήσεις ή ξαφνικά εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να πιέσει ακόμη περισσότερο την Ελλάδα, το σχεδιάζει εδώ και τουλάχιστον μία πενταετία, αλλά επιτάχυνε τις διαδικασίες.
Υπενθυμίζεται ότι στα μέσα Νοεμβρίου 2018 ο Τούρκος υπουργός Άμυνας επισκέφθηκε τη Λιβύη και ανακοίνωσε ότι η Ελλάδα έχει "κλέψει" την ΑΟΖ της Λιβύης, ενώ σε λιγότερο από ένα χρόνο επέκτεινε... στους χάρτες την τουρκική θαλάσσια δικαιοδοσία μέχρι το ανατολικό άκρο της Κρήτης όπου τελειώνουν τα οικόπεδα που έχει προκηρύξει η Ελλάδα.
Και όλα αυτά στο πλαίσιο της "Γαλάζιας Πατρίδας" και της ανακάλυψης απογόνων των Οθωμανών ανά την υφήλιο.
Το θέμα είναι γιατί όμως ο πρόεδρος Ερντογάν επιτάχυνε την κόντρα με την Ελλάδα. Οι λόγοι είναι πολλοί:
- Ο βασικός είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ: Όσο ο πρόεδρος Τραμπ ακολουθεί αυτή την αλλοπρόσαλλη εξωτερική πολιτική στην οποία ο Ερντογάν χαίρει ασυλίας, η Τουρκία έχει περιθώριο για επιθετικές ενέργειες
- σημαντικός λόγος είναι η επέλαση του Χάφταρ, που βρίσκεται στα προάστια της Τρίπολης θέτει χρονικό περιορισμό για τις τουρκικές επιδιώξεις καθώς ο στρατάρχης δεν επιθυμεί τουρκική ανάμειξη
- η κυβερνητική αστάθεια στο Ισραήλ που είναι ουσιαστικά χωρίς κυβέρνηση, με τον Μπ. Νετανιάχου να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, δίνει στον Ερντογάν ελευθερία κινήσεων απέναντι σε έναν ισχυρό παίκτη στην ανατολική Μεσόγειο
- η σχέση με τη Ρωσία: Τόσο η Τουρκία όσο και η Ρωσία γνωρίζουν ότι αυτή η προσέγγιση συμφερόντων δε θα είναι αέναη αν και συνήθως στη διελκυστίνδα Μόσχα-Άγκυρας νικητής βγαίνει ο Βλ. Πούτιν, γεγονός που αποδεικνύεται από τη Συρία, όπου μεγάλος νικητής είναι η Μόσχα
- η ανικανότητα της Ευρώπης να υπερασπίσει τα συμφέροντά της: Η Ε.Ε με το φόβο του μεταναστευτικού και των οικονομικών-επιχειρηματικών συμφερόντων υποχωρεί απέναντι στον Ρ.Τ.Ερτνογάν γεγονός που αποδεικνύεται από τον αποκλεισμό της Ελλάδα από τη σύσκεψη για τη Λιβύη στο Βερολίνο, στην οποία συμμετέχει το Κογκό που δεν έχει σύνορα με τη Λιβύη. Μάλιστα τόσο η Γερμανία όσο και η Ιταλία προσεγγίζουν την Τουρκία στην υπόθεση της Λιβύης αδειάζοντας την Ελλάδα.
- επίσης η Τουρκία ανοίγει βεντάλια διεκδικήσεων ώστε όταν καθίσει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πιιστεύει ότι θα πάρει περισσότερα
Έτσι παίζει τα ρέστα της στην προσπάθεια να αναδυθεί από τους G20 που βρίσκεται, ακόμη περισσότερο και να φτάσει τέταρτη πίσω από ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και Ινδία. Και ξέρει ότι αυτό περνάει από τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου.
Αυτό όμως που δε μπορεί να... χωνέψει ο Ερντογάν είναι ότι η μικρή Κύπρος τον αμφισβήτησε και ανακήρυξε ΑΟΖ καλώντας εταιρίες κολοσσούς, ενώ συμφώνησε με Αίγυπτο και το Ισραήλ, ενώ η Αθήνα διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα.
Αυτό αποδεικνύεται και από τις χθεσινοβραδυνές δηλώσεις Τσαβούσογλου όπου λέει ότι συζητάμε με όλους εκτός από την Κύπρο.
