Τις κλαδικές συμβάσεις βάζει στο στόχαστρο η κυβέρνηση με τη νέα παρέμβασή της στα εργασιακά – τη δεύτερη μέσα σε ένα μήνα – μέσω του λεγόμενου αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου, που δόθηκε για διαβούλευση.
Με την επιχειρούμενη υποβάθμιση των κλαδικών συμβάσεων, δια των εξαιρέσεων, κινδυνεύουν με μειώσεις αποδοχών χιλιάδες εργαζόμενοι. Κι αυτό καθώς στις κλαδικές συμβάσεις προβλέπονται αποδοχές 15% – 20% υψηλότερες από αυτές των επιχειρησιακών.
Συνεπώς οι επιχειρήσεις, που θα εξαιρεθούν από την εφαρμογή των κλαδικών συμβάσεων θα περιορίσουν το λειτουργικό τος κόστος, εις βάρος των εργαζόμενων, οι οποίοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με περικοπή αποδοχών.
Στο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνονται πολλαπλές δυνατότητες εξαίρεσης επιχειρήσεων από την εφαρμογή κλαδικής σύμβασης. Η εξαίρεση θα αποφασίζεται από τον ίδιο τον υπουργό, θα μπορεί να συμφωνείται σε επίπεδο κλαδικό ή ακόμη και σε τοπικό επίπεδο μέσω τοπικής σύμβασης εργασίας. Η εξαίρεση μπορεί να αφορά ακόμη και Διαιτητική Απόφαση του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας
Οι περιπτώσεις που μπορεί μια επιχείρηση να εξαιρεθεί από την υπερίσχυση της κλαδικής σύμβασης, όπως αναφέρονται στο πολυνομοσχέδιο είναι οι εξής:
- Αν η επιχείρηση αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και βρίσκεται σε καθεστώς προπτωχευτικής ή παραπτωχευτικής ή πτωχευτικής διαδικασίας ή συνδιαλλαγής ή εξωδικαστικού συμβιβασμού ή οικονομικής εξυγίανσης. Σε αυτή την περίπτωση, η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει της κλαδικής, ακόμη κι αν στην κλαδική δεν προβλέπονται εξαιρέσεις.
- Αν αυτό προβλέπεται ως ειδικός όρος σε εθνικές και τοπικές ομοιοεπαγγελματικές και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Οι ειδικοί αυτοί όροι ή εξαιρέσεις αφορούν εργαζόμενους που απασχολούνται σε ειδικής κατηγορίας επιχειρήσεις όπως επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού σκοπού και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, όπως κατ' εξοχήν επιχειρήσεις σε καθεστώς προπτωευτικής ή παραπτωχευτικής ή πτωχευτικής διαδικασίας ή συνδιαλλαγής ή εξωδικαστικού συμβιβασμού ή εξυγίανσης.
- Αν υπάρχει τοπική κλαδική σύμβαση, η οποία υπερισχύει της εθνικής κλαδικής ή της ομοιοεπαγγελματικής συλλογικής σύμβασης.
Επίσης,δυσκολεύει ακόμα περισσότερο η διαδικασία επέκτασης μιας κλαδικής σύμβασης. Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι για την επέκταση συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης που υποβάλλεται από οποιονδήποτε από τους δεσμευόμενους από αυτή, προς τον υπουργό, καθώς και τεκμηρίωση των επιπτώσεων της επέκτασης στην ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση.
ΣΥΡΙΖΑ: Γυρίζουν πίσω τα εργασιακά δικαιώματα
«Η κυβέρνηση της ΝΔ με το νέο “αναπτυξιακό” νομοσχέδιο γυρίζει τα εργασιακά δικαιώματα πίσω ολοταχώς, στην περίοδο 2010 -2014, όταν καταργούσαν τις βασικές αρχές των συλλογικών συμβάσεων εργασίας», τονίζει σε ανακοίνωσή του το τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεκριμένα αναφέρονται τα εξής:
«Ένα χρόνο μετά την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, με αποτέλεσμα την βελτίωση των όρων εργασίας για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, η κυβέρνηση της ΝΔ με το νέο “αναπτυξιακό” νομοσχέδιο γυρίζει τα εργασιακά δικαιώματα πίσω ολοταχώς, στην περίοδο 2010 -2014, όταν καταργούσαν τις βασικές αρχές των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Μετά την υποβάθμιση του ΣΕΠΕ και την κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης και της συνευθύνης αρχικού εργοδότη – εργολάβου, η κυβέρνηση εναρμονιζόμενη πλήρως με τις προτάσεις ΣΕΒ – ΔΝΤ, κλιμακώνει την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα:
- Δίνει τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις να εξαιρούνται από τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και να υπερισχύει η επιχειρησιακή ακόμα και αν έχει δυσμενέστερους όρους για τους εργαζόμενους. Συγχρόνως, με την υπογραφή τοπικών συμβάσεων θα μπορούν να μειώνονται τοπικά οι μισθοί των εθνικών κλαδικών συμβάσεων .
- Περιορίζει τη δυνατότητα επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων θέτοντας όρους και προϋποθέσεις που την καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη.
- Κάνει ουσιαστικά αδύνατη τη μονομερή προσφυγή των συνδικάτων στη διαιτησία, στις περιπτώσεις που οι εργοδότες δεν συμφωνούν στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης.
Παράλληλα, υποσκάπτει τον ρόλο των συνδικάτων με την αποψίλωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και περιορίζει την αυτονομία τους δίνοντας τη δυνατότητα στον υπουργό εργασίας να καθορίζει τις διαδικασίες συμμετοχής και λήψης αποφάσεων στα συνδικάτα».
