Οι διακυμάνσεις του χτύπου της καρδιάς μας επηρεάζουν την κρίση μας, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Βατερλό, που ανοίγει νέους δρόμους στην έρευνα της σοφίας. Αναγνωρίζοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες η ψυχοφυσιολογία επηρεάζει την ορθή κρίση, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού και η διαδικασία της σκέψης δουλεύουν μαζί για καταστήσουν δυνατό τον σωστό συλλογισμό για σύνθετα κοινωνικά θέματα.
Η έρευνα του Igor Grossmann, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Βατερλό και των συνεργατών του με βάση το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, δημοσιεύτηκε στην έκδοση Frontiers in Behavioral Neuroscience.
«Η έρευνά μας δείχνει, ότι η ορθή κρίση / ο σοφός συλλογισμός, δεν είναι αποκλειστική λειτουργία του νου και της γνωστικής ικανότητας» λέει ο καθηγητής Grossmann. «Βρήκαμε ότι οι άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη μεταβλητότητα του καρδιακού παλμού και μπορούν να σκέφτονται κοινωνικά προβλήματα από μία αποστασιοποιημένη οπτική γωνία, επιδεικνύουν μεγαλύτερη ικανότητα ορθών συλλογισμών». Η μελέτη επεκτείνει την προηγούμενη δουλειά επί των γνωστικών βάσεων της ορθής κρίσης, λαμβάνοντας υπ’ όψη το πως η λειτουργία της καρδιάς επηρεάζει το νου.
Όλο και περισσότεροι γνωστικοί επιστήμονες και φιλόσοφοι θεωρούν ότι στον ορισμό της ορθής κρίσης περιλαμβάνονται η ικανότητα να αναγνωρίζουμε τα όρια της γνώσης μας, να γνωρίζουμε τις ποικίλες όψεις της ζωής και το πως μπορεί αυτές να εμφανίζονται με την πάροδο του χρόνου, να αναγνωρίζουμε τις οπτικές γωνίες των άλλων και να αναζητούμε «συμφιλίωση» των αντικρουόμενων οπτικών.
Η νέα μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι η φυσιολογία της καρδιάς και ειδικά ο βαθμός διακύμανσης του παλμού της κατά τη διάρκεια της χαμηλής φυσικής δραστηριότητας, σχετίζεται με λιγότερο προκατειλημμένη, σοφότερη κρίση.
Ο ρυθμός της καρδιάς του ανθρώπου τείνει να εμφανίζει διακυμάνσεις ακόμα και στη διάρκεια μίας σταθερής κατάστασης, όπως όταν κάποιος κάθεται. Η μεταβλητότητα της καρδιακής συχνότητας αναφέρεται στις διακυμάνσεις του χρονικού διαστήματος μεταξύ των κτύπων της καρδιάς και σχετίζεται με τον έλεγχο που έχει το νευρικό σύστημα επί των λειτουργιών των οργάνων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που εμφανίζουν μεγαλύτερη ποικιλία καρδιακών παλμών μπορούν να συλλογίζονται και να κρίνουν με πιο σοφό και λιγότερο προκατειλημμένο τρόπο σχετικά με κοινωνικά προβλήματα, όταν τους ζητείται να το κάνουν αυτό από την οπτική γωνία ενός τρίτου ατόμου.
Ωστόσο, όταν ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να συλλογιστούν για το θέμα από τη δική τους οπτική γωνία, δεν προέκυψε συσχετισμός ανάμεσα στο ρυθμό της καρδιάς και την ορθή κρίση.
«Γνωρίζαμε ήδη ότι οι άνθρωποι με μεγαλύτερη μεταβλητότητα στον καρδιακό παλμό δείχνουν ανώτερη απόδοση στις εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου, όπως η μνήμη εργασίας. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σοφότεροι – στην πραγματικότητα ορισμένοι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις γνωστικές τους ικανότητες για να λάβουν μη συνετές αποφάσεις. Προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση στις γνωστικές τους ικανότητες για ορθότερη κρίση, οι άνθρωποι με μεγαλύτερη μεταβλητότητα του καρδιακού παλμού χρειάζεται πρώτα να ξεπεράσουν τις εγωκεντρικές απόψεις τους» λέει ο καθηγητής Grossmann.
Η μελέτη ανοίγει το δρόμο γι περαιτέρω εξερεύνηση της ορθής κρίσης, εκεί που διασταυρώνονται οι έρευνες της φυσιολογίας και των γνωστικών λειτουργιών.
