Αν και η ιστορία τους ξεκινά από τον 15ο αιώνα στην Γαλλία, Γερμανία και Βρετανία όταν συνασπίζονταν οι επαγγελματίες με στόχο να βρουν αποθέματα σε ώρα ανάγκης, βάζοντας στην Ευρώπη τις βάσεις ασφάλισης, στην στήθηκε το θεσμικό πλαίσιο με το νόμο 3029/2002, ακολούθησε η Οδηγία 41/2003 και ο νόμος 2341/2016, ωστόσο παραμένουν σχεδόν άγνωστα στο ευρώ κοινό.
Στην Ελλάδα υπάρχουν 11 ΤΕΑ, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μέχρι το 2020 θα ξεπεράσουν τα 20 στα οποία θα ενταχθεί άνω του 20% των εργαζομένων. Στο νέο αυτό σύστημα καθοριστικό ρόλο θα έχουν οι ασφαλιστικές και οι εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων.
Αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό την παροχή επαγγελματικής ασφαλιστικής προστασίας σε συνδυασμό με την κοινωνική ασφάλιση.
Οι κίνδυνοι που καλύπτουν είναι:
- γήρατος
- θανάτου
- αναπηρίας
- ασθένειας
Σύμφωνα με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τα ΤΕΑ που δεν διαχειρίζονται τα ίδια τις επενδύσεις τους, ορίζουν εταιρεία διαχείρισης του χαρτοφυλακίου η οποία θα πρέπει να κατέχει άδεια λειτουργίας: ΕΠΕΥ, ή ΑΕΔΑΚ, ΑΕΔΟΕΕ, είτε να είναι ασφαλιστική εταιρεία είτε πιστωτικό ίδρυμα.
Σε ό,τι αφορά την διαχείριση των, βάσει νόμου ποσοστό 10% των τεχνικών αποθεματικών επενδύεται σε ακίνητα, σε μετοχές, μεταβιβάσιμα χρεόγραφα ποσοστό μέχρι 70% των τεχνικών αποθεματικών, και ποσοστό μέχρι 20% σε έντοκα και τραπεζικές καταθέσεις.
Το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλαδα σύμφωνα με την αγορά θα ακουλουθήσει το σύστημα των τριών πυλώνων ασφάλισης, αναπόφευκτα. Ειδικά η πορεία της συστήματος δημόσιας ασφάλισης όπως εξελίχθηκε ευνοεί πλήρως το σύστημα αυτό.
