Συζήτηση για το μέλλον του Διεθνούς Νομισματικού Συστήματος ξεκινά το ΔΝΤ, σύμφωνα με ανακοίνωση που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του. «Το ΔΝΤ ξεκινά έρευνα για την κατανόηση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το διεθνές νομισματικό σύστημα, την αναγνώριση των αδυναμιών του και τη δημιουργία της βάσης για μεταρρύθμιση», σημειώνει το Ταμείο.
Η μελέτη θα εξετάσει την επάρκεια του παγκόσμιου διχτυού ασφαλείας (του πλαισίου δανεισμού) και πώς θα γίνουν πιο ασφαλείς οι κεφαλαιακές ροές. Το Ταμείο θα συνεργασθεί με άλλους για να αναγνωρίσει και να διορθώσει τις αδυναμίες του συστήματος, σημειώνεται.
Σε συνέντευξή του, ο Διευθυντής του ΔΝΤ στο Τμήμα Πολιτικής, Στρατηγικής και Αξιολόγησης, Siddharth Tiwari, αναφέρθηκε στα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το διεθνές νομισματικό σύστημα. «Μία σειρά διαρθρωτικών μεταβολών πραγματοποιείται στην παγκόσμια οικονομία και η σύμπτωση των μεταβολών αυτών αυξάνει τις εντάσεις και τον κίνδυνο», δήλωσε ο αξιωματούχος του Ταμείου, εξηγώντας πιο αναλυτικά:
«Πρώτον, αν και οι ανισορροπίες στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών έχουν μειωθεί μετά την κρίση, αυτό αντανακλά κυρίως τη συμπίεση της ζήτησης στις αναπτυγμένες οικονομίες. Έτσι, το πρόβλημα των ανισορροπιών στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών παραμένει.
Δεύτερον, ο κεντρικός ρόλος τους ενός ή των δύο μεγαλύτερων αποθεματικών νομισμάτων σημαίνει ότι οι εξελίξεις σε μία οικονομία μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις σε άλλες, περιορίζοντας τις επιλογές για την εγχώρια πολιτική.
Τρίτον, καθώς οι οικονομίες γίνονται πιο αλληλοεξαρτούμενες, τα επεισόδια αστάθειας των ροών κεφαλαίου γίνονται μόνιμο μέρος του σκηνικού.
Τέταρτον, αν και έχει γίνει πολλή δουλειά στον χρηματοπιστωτικό τομέα – ιδιαίτερα στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τη μετάδοση του κινδύνου – τα μη τραπεζικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν γίνει σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Τρεις περιοχές με αποθεματικό νόμισμα οι ΗΠΑ, η Ευρωζώνη και η Ιαπωνία θα πρέπει, στην πορεία του χρόνου, να ξεφύγουν από μη συμβατικές νομισματικές πολιτικές, κάτι που θα δημιουργήσει μία περίοδο αστάθειας για τις αναδυόμενες αγορές. Το παγκόσμια χρηματοδοτικό δίχτυ ασφαλείας θα πρέπει συνεπώς να ενισχυθεί».
