Χρήσιμα είναι τα ρομπότ, αλλά όχι τόσο ικανά ακόμη για να το…παίζουν ξενοδόχοι, όπως αποδεικνύει η αρνητική εμπειρία του πρώτου στον κόσμο ρομποτικού ξενοδοχείου, το οποίο είχε ανοίξει πριν τέσσερα χρόνια στην Ιαπωνία, αλλά τώρα αναγκάζεται να «απολύσει» πολλά από τα ρομπότ του και να τα αντικαταστήσει με ανθρώπους.
Το Ξενοδοχείο Henn na («Το Παράξενο Ξενοδοχείο») άρχισε να λειτουργεί το 2015 και γρήγορα κέρδισε μια θέση στο βιβλίο των παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες, πράγμα καθόλου παράξενο, αφού από τη στιγμή που έμπαινε πελάτης μέσα, έψαχνε με…το ντουφέκι για να βρει άνθρωπο. Στη ρεσεψιόν τον υποδεχόταν ένα ρομπότ που έκανε το «τσεκ ιν» και του έδινε το κλειδί του δωματίου, στο οποίο τον οδηγούσε ένα άλλο ρομπότ, που κρατούσε και τη βαλίτσα του.
Το δωμάτιο φυσικά μόλις είχε καθαρισθεί από ρομπότ, αργότερα στο μπαρ του ξενοδοχείου ένα άλλο ρομπότ έφτιαχνε και σερβίριζε τα κοκτέιλ, κάποιο άλλο χόρευε και πάει λέγοντας. Η εταιρεία Huis Ten Bosch που ήλεγχε το ξενοδοχείο, πίστευε ότι με τον τρόπο αυτό θα μείωνε το κόστος λειτουργίας της και θα συμβάδιζε με το πνεύμα της εποχής.
Αρκετοί άρχισαν πράγματι να αναρωτιούνται αν αυτό θα είναι τελικά το (πλήρως αυτοματοποιημένο) μέλλον της ξενοδοχειακής βιομηχανίας, ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη του ότι πέφτει συνεχώς το κόστος των ρομπότ, τα οποία επίσης δεν κάνουν απεργία, δεν αργούν στη δουλειά, ούτε απαιτούν ασφαλιστικές εισφορές.
Αλλά στην πράξη τα πράγματα πήγαν μάλλον στραβά, όπως επισημαίνει ο «Economist». Ο ρομποτικός ρεσεψιονίστ δυσκολευόταν να απαντήσει στις ερωτήσεις των πελατών, ο ρομποτικός γκρουμ αδυνατούσε να βγει από το ξενοδοχείο ή να ανέβει σκάλες για να εξυπηρετήσει τους πελάτες με τις αποσκευές τους, ακόμη και η ρομποτική χορεύτρια κάποια στιγμή χάλασε…
Τελικά, οι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να αυξήσουν το προσωπικό τους, όχι μόνο για να εξυπηρετούν πια και άνθρωποι εργαζόμενοι τους πελάτες, αλλά επίσης για να βοηθούν και να επισκευάζουν τα ρομπότ. Κάπως έτσι, το ξενοδοχείο αποφάσισε να «απολύσει» περισσότερα από τα μισά από τα συνολικά 243 ρομπότ του.
Το ερώτημα είναι ποια θα είναι η τάση του μέλλοντος. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι γενικότερα η τουριστική βιομηχανία αυξάνει σταδιακά την αυτοματοποίηση της. Για παράδειγμα, το αεροδρόμιο Γκάτγουικ του Λονδίνου σχεδιάζει φέτος το καλοκαίρι τη δοκιμή ενός ρομπότ που θα παρκάρει και θα ξεπαρκάρει αυτόματα τα αυτοκίνητα όσων πετούν με κάποια πτήση (είχαν προηγηθεί ανάλογες δοκιμές σε αεροδρόμια της Γαλλίας και της Γερμανίας). Επίσης όλο και περισσότερα ξενοδοχεία σε διάφορες χώρες εγκαθιστούν μηχανήματα αυτόματου «τσεκ-ιν» στους χώρους υποδοχής τους.
Η Αγιάκο Ματσούο, εκπρόσωπος της εταιρείας που διαχειρίζεται το ιαπωνικό «Παράξενο Ξενοδοχείο», συνεχίζει να πιστεύει ότι το μέλλον των ξενοδοχείων θα είναι (και) ρομποτικό, όμως -μετά το πάθημα- έμαθε ένα μάθημα. Όπως δήλωσε, «είναι σημαντικό να διαχωρίζουμε τις υπηρεσίες που εκτελούν τα ρομπότ, από εκείνες που εκτελούν οι άνθρωποι». Με άλλα λόγια, το μέλλον θα είναι «υβριδικό».
Τα ρομπότ δεν μπορούν ακόμη να μαντέψουν τι θέλουν οι πελάτες και να τους δώσουν την κατάλληλη απάντηση όπως ένας άνθρωπος. Όμως έχουν ικανότητες που δεν έχουν ούτε οι πιο μορφωμένοι και έμπειροι ξενοδοχοϋπάλληλοι, όπως να απαντούν στους πελάτες σε δεκάδες γλώσσες. Το συμπέρασμα είναι ότι μόνα τους τα ρομπότ δεν μπορούν να «τρέξουν» ένα ξενοδοχείο, αλλά στο μέλλον θα αυξήσουν την παρουσία τους στον ξενοδοχειακό και γενικότερα στον τουριστικό κλάδο.
