Παράθυρο ευκαιρίας για μια έξοδο στην αγορά ομολόγων το συντομότερο δυνατό αναζητεί ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, ώστε να εκμεταλλευθεί τη μεγάλη μείωση αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων και τη γενικότερη βελτίωση του κλίματος στην αγορά ομολόγων της ευρωζώνης. Κλειδί για την επόμενη έκδοση φαίνεται πως αποτελεί η προγραμματισμένη στις 27 Ιανουαρίου ανακοίνωση του οίκου Fitch για την Ελλάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο σχεδιασμός που γίνεται υπό την αίρεση των εξελίξεων στις αγορές προβλέπει μια κοινοπρακτική έκδοση 10ετών ομολόγων στις 31 Ιανουαρίου, με σκοπό να αντληθούν τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ, ώστε να αποτελέσει νέα έκδοση αναφοράς (benchmark) για το ελληνικό χρέος.
Όπως σημειώνουν τραπεζικές πηγές, οι συνθήκες στις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων βελτιώνονται συνεχώς το τελευταίο διάστημα, καθώς υποχωρούν οι φόβοι για τον πληθωρισμό και οι ανησυχίες ότι η ΕΚΤ θα χρειασθεί να προχωρήσει φέτος σε μεγαλύτερη αύξηση των επιτοκίων από το αναμενόμενο.
Παράλληλα, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που δίνουν ώθηση κυρίως στα ομόλογα των ασθενέστερων οικονομιών, με τελευταίο παράδειγμα το σημερινό δημοσίευμα του Bloomberg, σύμφωνα με το οποίο η Γερμανία εγκρίνει τη δημιουργία ενός νέου κοινού ταμείου, στα πρότυπα του Ταμείου Ανάκαμψης, για να χρηματοδοτηθούν πράσινες επενδύσεις και να μην έχει η Ευρώπη ανταγωνιστικό μειονέκτημα έναντι των ΗΠΑ, που παρέχουν τεράστιες επιδοτήσεις αυτής της κατηγορίας. Με βάση αυτές τις προσδοκίες, το spread του ιταλικού 10ετούς ομολόγου από το γερμανικό έπεσε ως τις 181 μονάδες βάσης σήμερα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε αρκετά καλή θέση, δεδομένου ότι η απόδοση του 10ετούς έχει υποχωρήσει σήμερα στις 4,125 μονάδες βάσης, απέχοντας ελάχιστα από την απόδοση του αντίστοιχου ιταλικού ομολόγου. Οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες από τον Νοέμβριο, όταν ο ΟΔΔΗΧ είχε προχωρήσει σε νέο άνοιγμα 10ετούς ομολόγου για να αντλήσει μικρό ποσό και να ενισχύσει τη ρευστότητα του τίτλου στην αγορά. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν είχε ανακοινωθεί αυτό το re-opening η απόδοση του 10ετούς στη δευτερογενή αγορά ήταν περίπου 4,7%.
Εκείνη την περίοδο, αν ο ΟΔΔΗΧ επιχειρούσε μια κανονική έκδοση για μεγάλο ποσό, είναι βέβαιο ότι η απόδοση διάθεσης των τίτλων θα ξεπερνούσε το 5%, το οποίο τα στελέχη του ΟΔΔΗΧ ήθελαν να αποφύγουν, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν πιεστικές ανάγκες χρηματοδότησης.
Το νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης που ανακοινώθηκε για το 2023 είναι εξαιρετικά «λιτό», καθώς προβλέπεται ότι φέτος θα αντληθούν από την αγορά μόνο 7 δισ. ευρώ. Αυτό φέρνει τον ΟΔΔΗΧ σε θέση ισχύος έναντι των επενδυτών, που γνωρίζουν ότι οι ευκαιρίες για επένδυση σε ελληνικούς τίτλους θα είναι λίγες μέσα στη χρονιά.
Ο κρίσιμος ρόλος της Fitch
Στο οικονομικό επιτελείο υπάρχει η προσδοκία ότι ο οίκος αξιολόγησης Fitch θα μπορούσε να γίνει… βοηθός για την επιτυχία της έκδοσης 10ετών ομολόγων, αν αποφασίσει στις 27 Ιανουαρίου να ανεβάσει ένα σκαλοπάτι την αξιολόγηση του ελληνικού χρέους.
Αυτό δεν θεωρείται απίθανο, δεδομένου ότι από τον Οκτώβριο η Fitch έχει βελτιώσει σε «θετική» την προοπτική για την αξιολόγηση του ελληνικού χρέους, κάτι που σημαίνει ότι θα υπάρξει αναβάθμιση μέσα στο επόμενο 12μηνο. Η Fitch βαθμολογεί με ομόλογα με ΒΒ, δηλαδή δύο σκαλοπάτια κάτω από την επενδυτική βαθμίδα. Μια αναβάθμιση στις 27 Ιανουαρίου θα ανέβαζε την ελληνική βαθμολογία ένα σκαλί χαμηλότερα από το investment grade (ΒΒΒ-, σύμφωνα με την κλίμακα του οίκου).
Η Fitch έχει τονίσει στην προηγούμενη ανακοίνωσή της ότι τρεις παράγοντες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναβάθμιση και φαίνεται ότι η ελληνική οικονομία καλύπτει και τις τρεις αυτές προϋποθέσεις:
- Δημόσια Οικονομικά: Εμπιστοσύνη σε σταθερή καθοδική πορεία του λόγου δημόσιου χρέους/ΑΕΠ που προκύπτει από τα πρωτογενή πλεονάσματα και την ισχυρή αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ.
- Διαρθρωτικά: Συνεχής πρόοδος όσον αφορά τη βελτίωση της ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού από συστημικά σημαντικές τράπεζες, η οποία συνάδει με την επιτυχή ολοκλήρωση των συναλλαγών τιτλοποίησης και τις χαμηλότερες χρεώσεις απομείωσης και ενδεχομένως οδηγεί σε βελτιωμένη παροχή πιστώσεων στον ιδιωτικό τομέα.
- Μάκρο/διαρθρωτικά: Στοιχεία που αποδεικνύουν την ανθεκτικότητα της οικονομίας σε δυσμενείς κλυδωνισμούς, για παράδειγμα την περιφερειακή ενεργειακή κρίση, ή τη βελτίωση του μεσοπρόθεσμου αναπτυξιακού δυναμικού και των αναπτυξιακών επιδόσεων.
