Η υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Λιζ Τρας μπαίνει στην τελική ευθεία της αναμέτρησής της με τον Ρίσι Σουνάκ για την ηγεσία των Συντηρητικών και την πρωθυπουργία της χώρας, ως φαβορί, σύμφωνα με τα γραφεία στοιχημάτων.
Μία ημέρα αφότου έμειναν μόνοι στην κούρσα, μετά τον αποκλεισμό και της Πένι Μόρντοντ, οι δύο μονομάχοι παρουσίασαν το πρόγραμμά τους στον Τύπο.
Και οι δύο θεωρούν ότι είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι για να κερδίσουν στις βουλευτικές εκλογές του 2024 το Εργατικό κόμμα, το οποίο προηγείται στις δημοσκοπήσεις, κυρίως με αφορμή τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα της κυβέρνησης του Μπόρις Τζόνσον.
Όμως, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του ινστιτούτου YouGov, η Λιζ Τρας θα κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση της ηγεσία των Συντηρητικών, συγκεντρώνοντας ποσοστό 62% μεταξύ των μελών του κόμματος, έναντι μόλις 38% για τον Ρίσι Σουνάκ. Το 40% των ερωτηθέντων σχολίασε επίσης ότι «δεν έχει εμπιστοσύνη» στον Σουνάκ.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών επέμεινε απόψε ότι είναι σε καλύτερη θέση για να κερδίσει τους Εργατικούς στις βουλευτικές εκλογές. «Αν δείτε όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουμε και καταλάβετε τι λένε, είναι σαφές ότι είμαι σε καλύτερη θέση για να κερδίσω τον Κιρ Στάρμερ στις επόμενες εκλογές», είπε στο τηλεοπτικό κανάλι LBC.
Μιλώντας στη λαϊκή εφημερίδα Daily Mail, η Λιζ Τρας προέβαλε κυρίως τις «συντηρητικές αξίες» της και την πρόθεσή της να μειώσει αμέσως τους φόρους που έχουν αυξηθεί «στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 70 ετών».
Το πρωί, σε συνέντευξη στο BBC, η Τρας είπε ότι θα ήθελε «να συνεχίσει ο Μπόρις ως πρωθυπουργός», παρά τα σκάνδαλα, όμως «δεν είχε πλέον την υποστήριξη» του κόμματος στο κοινοβούλιο.
Από τις στήλες της Daily Telegraph, που τιτλοφορεί το θέμα της «Πλεονέκτημα στην Τρας», ο Σουνάκ προσπαθεί από την πλευρά του να διεκδικήσει την κληρονομιά της Μάργκαρετ Θάτσερ από την αντίπαλό του. «Έχω θατσερικές αξίες, πιστεύω στη δουλειά, στην οικογένεια και την ακεραιότητα. Είμαι θατσεριστής και θα κυβερνούσα ως θατσεριστής», επέμεινε.
Ο Σουνάκ υποσχέθηκε επίσης ότι θα προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις τόσο ριζοσπαστικές όσο εκείνες που έκανε τη δεκαετία του 1980 η «Σιδηρά Κυρία» «για την ανάπτυξη και την ευημερία σε κάθε γωνιά του Ηνωμένου Βασιλείου» αλλά και «για να αδράξουμε τις ελευθερίες που μας έδωσε το Brexit».