Οικονομία

Γεωοικονομία: Καλλιέργεια σιταριού στη Σαχάρα - Έχει τη δυνατότητα να θρέψει και την Ευρώπη!


Αν τα σχέδια ευδοκιμήσουν, η Αλγερία θα αυξήσει τη γεωπολιτική της ισχύ

Μία από τις πιο βαθιά ριζωμένες και ταυτόχρονα, πιο ψευδείς αντιλήψεις για την ανθρωπότητα είναι ότι οι έρημοι, όπως η Σαχάρα, είναι ξηρές. Υπάρχει μικρή βροχόπτωση και δεν έχουν επιφανειακά νερά, όπως λίμνες ή ποτάμια. Επομένως, η γεωργία δεν είναι δυνατή στο έδαφός τους. Η αλήθεια είναι ότι κάτω από την έρημο Σαχάρα υπάρχουν ωκεανοί νερού, τους οποίους ο Καντάφι προσπάθησε ήδη να εκμεταλλευτεί για να προωθήσει τη γεωργία στη Λιβύη. Τώρα η Αλγερία προσπαθεί ξανά να καλύψει τη ζήτηση για σιτάρι και να μειώσει την εξάρτηση από τις εισαγωγές από το εξωτερικό.

Του Στρατή Αλεξίου

Η Αλγερία ενθαρρύνει τις επενδύσεις στη γεωργία της Σαχάρας και ενθαρρύνει τις δημόσιες εταιρείες να συμμετέχουν στην καλλιέργεια. Στο γεωργικό έργο της Σαχάρας συμμετέχουν ο δημόσιος κατασκευαστικός κολοσσός Cosider, η εταιρεία πετρελαίου Sonatrach και η Global Agrifood (GAF), θυγατρική της δημόσιας εταιρείας χαρτοφυλακίου Madar.

Η GAF εκμεταλλεύεται μια γεωργική παραχώρηση 2.000 εκταρίων στο Gassi Tuil, κοντά στις πετρελαιοπηγές Hassi Messaud, όπου υπάρχουν 20 αρδευτικοί άξονες και 7 γεωτρήσεις, από τις 35 που έχουν προγραμματιστεί. Πρόκειται για γεωτρήσεις βάθους 250 μέτρων που εξάγουν το νερό που είναι απαραίτητο για την άρδευση των καλλιεργειών στη μέση της ερήμου.

Εάν μια χώρα, όπως η Αλγερία, είναι ικανή να σκάψει ένα πηγάδι για την εξαγωγή πετρελαίου, μπορεί να σκάψει ένα άλλο για να εξάγει νερό. Από αέρος, η γεώτρηση ενός νέου αρτεσιανού πηγαδιού στη γεωργική παραχώρηση, δείχνει μια εντυπωσιακή ομοιότητα με τις πετρελαιοπηγές Hassi Messaud.

Στους έξι μήνες της καλλιέργειας του σιταριού, η άρδευση είναι μόνιμη. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να έρχεται ηλεκτρική ενέργεια στο πηγάδι. Ελλείψει ηλεκτρικών γραμμών, οι γεννήτριες και οι κινητές αντλίες εξασφαλίζουν την τροφοδοσία από τους γιγάντιους υδροφόρους ορίζοντες κάτω από την άμμο της Σαχάρας.

Δημιουργημένη από την κυβέρνηση της Αλγερίας το 2017, η παραχώρηση Gassi Tuil μοιάζει με δάσος αγωγών. Μια ομάδα τεχνικών εγκαθιστά νέους άξονες που παρέχονται από τη δημόσια εταιρεία Anabib. Κάθε ένας από αυτούς μπορεί να ποτίσει 30 στρέμματα και απαιτεί την κινητοποίηση ανυψωτικών γερανών για την εγκατάστασή του. Σε κοντινή απόσταση, ένα μηχάνημα σκάβει μια τάφρο από την οποία θα περάσει το ηλεκτρικό καλώδιο που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία του αρδευτικού άξονα.

Από την πλευρά της, η Company 3A (Agro-Food Activity), θυγατρική της δημόσιας εταιρείας χαρτοφυλακίου υδρογονανθράκων Sonatrach, σκοπεύει να επεκτείνει τη γη που είναι αφιερωμένη σε στρατηγικές καλλιέργειες στο Gassi Tuil, με προτεραιότητες την καλλιέργεια δημητριακών και χουρμαδιών, καθώς και την καλλιέργεια φρούτων.

Το ότι αυτές οι δημόσιες εταιρείες έχουν ιδρυθεί στην επαρχία Ouargla δεν είναι τυχαίο. Η περιοχή έχει δει έντονες διαμαρτυρίες από άνεργους νέους. Ο διευθυντής της GAF, Lotfi Boughrara, διαβεβαιώνει ότι «το [αγροτικό] μέλλον της Αλγερίας βρίσκεται στην Αλγερινή Σαχάρα». Σύμφωνα με τον Boughrara, αυτή η περιοχή έχει τη δυνατότητα «να επιτύχει επισιτιστική αυτάρκεια και να θρέψει την Ευρώπη».

Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι αν αυτά τα σχέδια ευδοκιμήσουν, η Αλγερία αναμένεται να αυξήσει τη γεωπολιτική της ισχύ στη περιοχή του Μαγκρέμπ και όχι μόνο.

Πηγή: *geoeurope.org (το άρθρο αναδημοσιεύεται κατόπιν σχετικής αδείας)

* Τo geoeurope είναι ένας ιστότοπος που δημιουργήθηκε από επιστήμονες και ειδικούς που έχουν ασχοληθεί με τη γεωπολιτική της Ευρώπης και έχουν διαπιστώσει συγκεκριμένα κενά στη ροή των πληροφοριών που διαμορφώνουν τις γεωπολιτικές συζητήσεις στην ήπειρό μας.

Ακολουθήστε το Sofokleousin.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις