Χάνει την προσωρινή προστασία από τους πιστωτές η Folli Follie, με απόφαση που εξέδωσε την Παρασκευή το Πρωτοδικείο, και μένει… στο έλεος των πιστωτών της, με πρώτες τις τράπεζες, που είναι πλέον ελεύθερες να ρευστοποιήσουν το 35% των μετοχών της Αττικά Πολυκαταστήματα.
Θεωρητικά, η εταιρεία έχει ακόμη τη δυνατότητα να τεθεί σε καθεστώς εξυγίανσης, αφού η απόφαση αφορά την αίτηση που είχε κατατεθεί με βάση το άρθρο 106α του Πτωχευτικού Κώδικα, ενώ η αίτηση για υπαγωγή στο 106β (διαδικασία εξυγίανσης) θα συζητηθεί από το δικαστήριο τον επόμενο μήνα.
Όμως, το γεγονός ότι χάνεται η «ομπρέλα» της προστασίας από τους πιστωτές είναι πολύ πιθανό να επιταχύνει τις εξελίξεις, ιδιαίτερα αν οι τράπεζες αποφασίσουν να βγάλουν στο σφυρί το «φιλέτο» της συμμετοχής στην Αττικά Πολυκαταστήματα, προκαλώντας, ενδεχομένως, ανάλογες επιθετικές κινήσεις και από άλλους πιστωτές.
Το δικαστήριο, σύμφωνα με πληροφορίες, έλαβε την απόφαση να απορρίψει την αίτηση για προστασία, λαμβάνοντας υπόψη δύο βασικές ατέλειές της:
- Ότι δεν έχει κατατεθεί στο δικαστήριο εγκεκριμένος από ορκωτούς ελεγκτές ισολογισμός της τελευταίας χρήσης (2017). Αυτό ήταν αποτέλεσμα της απόσυρσης της Ernst & Young από τη συμφωνία με την Folli Follie, που εξαρχής -σε κάθε περίπτωση- δεν περιελάμβανε τον πλήρη έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων, αλλά μόνο επιλεγμένων κονδυλίων.
- Ότι η αίτηση για προστασία είχε βασισθεί στη συναίνεση θυγατρικής εταιρείας του ομίλου, η οποία εμφανίσθηκε στο δικαστήριο ως πιστωτής, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματικός πιστωτής, εφόσον η διοίκησή της ελέγχεται από την ίδια την Folli Follie.
Σύμφωνα με ορισμένες φήμες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί, η Fosun, εκ των βασικών μετόχων της Folli Follie, προτίθεται να ζητήσει παράταση προστασίας από τους πιστωτές, προκειμένου να προχωρήσει σε οικονομικό έλεγχο της εταιρείας και να καταρτίσει δικό της σχέδιο εξυγίανσης, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι ούτε στη συνέλευση μετόχων της 30ης Οκτωβρίου θα παρουσιασθεί εγκεκριμένος, αναμορφωμένος ισολογισμός.
Όμως, η προσπάθεια της Fosun τελεί υπό την αίρεση της αποχής των πιστωτών από επιθετικά μέτρα. Αν πέσει το πρώτο «ντόμινο», για παράδειγμα με τη ρευστοποίηση ενεχύρου από τις τράπεζες, οι εξελίξεις που οδηγούν προς την πτώχευση θα είναι ραγδαίες.
