Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μεταμόσχευση ήπατος αποτελεί τη μοναδική θεραπευτική προσέγγιση σε ασθενείς με μη αναστρέψιμη βλάβη του ήπατος. Οι ασθενείς που χρειάζεται να υποβληθούν σε μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να πάσχουν από : α) οξεία ηπατική ανεπάρκεια (ή αλλιώς κεραυνοβόλο ηπατίτιδα), β) χρόνια ηπατική ανεπάρκεια (ή αλλιώς μη αντιρροπούμενη κίρρωση) με επιπλοκές όπως κιρσορραγία, ασκιτική συλλογή και εγκεφαλοπάθεια, γ) ηπατοκυτταρικό καρκίνο (ΗΚΚ).
Όπως λένε, το γεγονός ότι το ήπαρ χρειάζεται να αντικατασταθεί όταν έχει υποστεί μη αναστρέψιμη βλάβη οφείλεται στην τεράστια σημασία που έχει για τον οργανισμό η φυσιολογική ηπατική λειτουργία. Επιπλέον, σε αντίθεση με τους νεφρούς, δεν υπάρχει τεχνητό ήπαρ προκειμένου να υποκατασταθεί η ηπατική λειτουργία για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο η επιβίωση των ασθενών με ηπατική ανεπάρκεια εξαρτάται απόλυτα από τους δότες ήπατος. Οι τελευταίοι συνήθως είναι άτομα που βρίσκονται σε εγκεφαλικό θάνατο, δηλαδή έχουν υποστεί βαριά μη αναστρέψιμη εγκεφαλική βλάβη (συνήθως λόγω κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης ή σοβαρού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου) και οι ζωτικές λειτουργίες της καρδιάς και των πνευμόνων διατηρούνται μόνο με μηχανικά μέσα. Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ικανό κομμάτι ήπατος από ένα ζωντανό δότη (που είναι συγγενής του ασθενούς και εφόσον πληρούνται σειρά προϋποθέσεων).
Ο ασθενής με ένδειξη μεταμόσχευσης ήπατος θα πρέπει να παραπεμφθεί σε κέντρο μεταμόσχευσης προκειμένου να εκτιμηθούν σειρά παραγόντων που χρήζουν ειδικής αξιολόγησης και να αποφασιστεί η τοποθέτησή του στη λίστα μεταμόσχευσης ήπατος. Όσο βαρύτερη η ηπατική νόσος τόσο υψηλότερα τοποθετείται ο ασθενής στη λίστα και αποκτά μεγαλύτερη προτεραιότητα λήψης ηπατικού μοσχεύματος. Η εκτίμηση της βαρύτητας της ηπατικής νόσου γίνεται πια με αντικειμενικά κριτήρια. Έτσι, διεθνώς (αλλά και στη χώρα μας) έχει καθιερωθεί το MELD σκορ ως βάση αξιολόγησης και ιεράρχησης στην λίστα για μεταμόσχευση ήπατος. Όταν βρεθεί συμβατό μόσχευμα συνυπολογίζονται και άλλοι σημαντικοί παράγοντες, όπως η συμβατότητα ομάδας αίματος και σωματομετρικών παραμέτρων μεταξύ δότη και υποψήφιου λήπτη. Ασθενείς που θα ζούσαν μόλις για λίγες εβδομάδες ή μήνες, μετά τη μεταμόσχευση μπορούν να έχουν 5ετή επιβίωση που ανέρχεται στο 70% με εξαιρετική ποιότητα ζωής.
Η διενέργεια μεταμοσχεύσεων ήπατος στην Ελλάδα διέπεται από τους ίδιους κανόνες που ισχύουν διεθνώς και ήδη αναφερθήκαν προηγουμένως. Δυστυχώς στη χώρα μας διενεργούνται μεταμοσχεύσεις μόνο από πτωματικό και όχι από ζώντα δότη. Προς το παρόν λειτουργεί ένα μεταμοσχευτικό κέντρο ήπατος στο ΓΝΘ Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης (αδιαλείπτως από το 1990 έχοντας πραγματοποιήσει πάνω από 470 μεταμοσχεύσεις ήπατος), αλλά είναι έντονη η ανάγκη να επαναλειτουργήσει μεταμοσχευτικό κέντρο και στην Αθήνα. Ενώ, σημαντικό μειονέκτημα παραμένει η μεγάλη έλλειψη ηπατικών μοσχευμάτων, για την οποία χρειάζεται να γίνουν εντονότερες και πιο συντονισμένες προσπάθειες.
Χαρακτηριστικά, θα αναφέρουμε ότι κατά την τελευταία 5ετία, πάνω από 300 ασθενείς χρειάστηκε να ενταχθούν στη λίστα μεταμόσχευσης ήπατος, αλλά μόνο το 40% περίπου μεταμοσχεύτηκε ενώ 20% περίπου των ασθενών κατέληξε πριν προλάβει να μεταμοσχευτεί.
Με έναυσμα όλα αυτά, η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Ήπατος (Ε.Ε.Μ.Η.) η οποία δραστηριοποιείται έντονα στο χώρο των οξέων και χρόνιων νοσημάτων του ήπατος συμμετέχει, σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) και τους σχετιζόμενους συλλόγους ασθενών σε ανοικτή για το κοινό εκδήλωση στις 29 Ιανουαρίου 2016 στο Ξενοδοχείο Royal Olympic, στην Αθήνα.
