Η ελληνική οικονομία “τρέχει” με ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η απασχόληση και τα εισοδήματα αυξάνονται, η ανεργία μειώνεται, η δημοσιονομική κατάσταση βελτιώνεται.
Μέσα από τις εκθέσεις-αναλύσεις διεθνών οίκων, τις σχεδόν καθημερινές σχετικές αναφορές του πρωθυπουργού και τις δηλώσεις αρμοδίων υπουργών, αναδύεται μια ιδιαίτερη θετική εικόνα. Η οποία υποστηρίζεται από πολλά στοιχεία και αριθμούς, αλλά έχει και μεγάλη δόση επικοινωνίας. “Κατασκευάζεται” βήμα-βήμα και δείχνει μόνο τη μία όψη του νομίσματος.
Η άλλη είναι η σκοτεινή πλευρά, αυτή που αμαυρώνει τη συνολική εικόνα.
Μελανή κηλίδα στις περγαμηνές με τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας παραμένει το ληξιπρόθεσμο ιδιωτικό χρέος, το οποίο συνεχίζει να αυξάνεται.
Παρά τις καλές επιδόσεις της οικονομίας, την ανάπτυξη, την ενίσχυση των οικογενειακών εισοδημάτων, την εντυπωσιακή αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και το συνεχές “κυνήγι” οφειλετών από τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία αυξάνονται με ανησυχητικό ρυθμό.
Οι συνεχείς ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών αποφέρουν σημαντικά έσοδα στο Δημόσιο, παλιά χρέη πληρώνονται. Δημιουργούνται όμως περισσότερα νέα. Στο 11μηνο της περασμένης χρονιάς δημιουργήθηκαν νέα ληξιπρόθεσμα 6,55 δισ. ευρώ. Τα 5,53 δισ. είναι απλήρωτοι φόροι νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, σε βάρος 1.487.000 οφειλετών έχουν ληφθεί αναγκαστικά μέτρα είσπραξης. Ομως, παρά τις δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών, τον κίνδυνο κατασχέσεων και τους πλειστηριασμούς, όλο και περισσότεροι φορολογούμενοι “κοκκινίζουν” στην εφορία.Προφανώς επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν.
Σίγουρα κάτι στην οικονομία δεν πάει καλά. Και σίγουρα τα μέτρα που λαμβάνονται για τη διευκόλυνση των οφειλετών με ρυθμίσεις, Εξωδικαστικό Μηχανισμό κλπ δεν είναι αρκούντως αποτελεσματικά. Ή απλώς δεν φθάνουν για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
