Κανονισμοί, αλγόριθμοι και μαθηματικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται στο ΧΑ – όλο το χρηματιστηριακό... “σύμπαν συνωμοτεί” για να στηρίξει τη μετοχή της Τρ. Πειραιώς.
Αρχικά, με την εφαρμογή των Κανονισμών και τη χρήση αυτών των μοντέλων, δημιουργήθηκε στρέβλωση στα Παράγωγα:
- Η τιμή εκκίνησης του ΣΜΕ κατέληξε να καθορίζεται κάθε μέρα “διοικητικά”, με βάση την τιμή της μετοχής και όχι βάσει της προσφοράς-ζήτησης.
- Το margin στα Παράγωγα υπολογιζόταν επί της τιμής της μετοχής στη σποτ αγορά και όχι επί της τιμής των ΣΜΕ (που ήταν πολύ χαμηλότερη). Ηταν ένα ισχυρό αντικίνητρο για το άνοιγμα και τη διατήρηση short θέσεων
Τώρα που οι τιμές της μετοχής και του ΣΜΕ έχουν σχεδόν εξομοιωθεί, ανασύρεται προς χρήση ένα μαθηματικό μοντέλο υπολογισμού του margin που δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ ως τώρα.
- Λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα τιμή της μετοχής, την τιμή της ΑΜΚ και άλλες παραμέτρους όπως ο όγκος συναλλαγών στα Παράγωγα, το μοντέλο εμφανίζει το ΣΜΕ ως χαρτί υψηλού ρίσκου, λόγω των μεγάλων περιθωρίων διακύμανσης.
- Διαμορφώνει έτσι το margin σε 70%(!) – ποσοστό πρωτοφανές στο ελληνικό χρηματιστήριο, σε μετοχές και Παράγωγα.
Το αποτέλεσμα είναι ότι μόνον πολύ μεγάλα χαρτοφυλάκια μπορούν να διατηρήσουν και να υποστηρίξουν θέσεις στα ΣΜΕ της Πειραιώς.
Επισημαίνεται ότι το margin σε ΣΜΕ μετοχών είναι συνήθως 18%-25%. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν μιά μετοχή εμφανίζει πολύ μεγάλη μεταβλητότητα, αυξάνεται στο 30% με 33%.
