Στις 29 Μαρτίου του 2019, επίσημη ημερομηνία αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, πρόκειται να αλλάξει η υφή της πολιτικής στην Ευρώπη, όταν ήδη θα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η προεκλογική εκστρατεία για την ανάδειξη των μελών του Ευρωκοινοβουλίου, όπου η εθνικιστική άκρα δεξιά αναμένεται να αποκομίσει οφέλη, γράφει το πρακτορείο Bloomberg, προειδοποιώντας ότι η ανησυχία για την άνοδο των αντιπάλων της Ευρώπης είναι μεγαλύτερος από το Brexit.
Οι εθνικιστικές ομάδες σημειώνουν άνοδο στην Γερμανία, έχουν σημειώσει νίκες στην Ιταλία και την Αυστρία, ενώ κυβερνούν στην Ουγγαρία και την Πολωνία. Σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία, η Σουηδία, η Ισπανία και η Φινλανδία εκδηλώνονται πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να διαλύσουν την επικρατούσα τάξη πραγμάτων, αναφέρει το Bloomberg
Κατά το παρελθόν οι ευρωεκλογές είχαν να κάνουν περισσότερο με ζητήματα εσωτερικής πολιτικής των μελών, το 2019 όμως τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, επειδή σε πολλές χώρες κυρίαρχο ζήτημα αποτελεί πλέον ο ρόλος της ΕΕ και οι επιπτώσεις του στην διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, στον έλεγχο των κρατικών δαπανών και στον σεβασμό της δημοκρατίας.
Από την καθιέρωση των ευρωεκλογών το 1979, οι δύο πυλώνες της φιλοευρωπαϊκής πολιτικής, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και οι Σοσιαλιστές, διατηρούν την πλειοψηφία. Παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ήταν ανέκαθεν δύσκολο να προεξοφληθεί, αναλυτές εκτιμούν ότι οι λαϊκιστές θα αποκομίσουν οφέλη. Έρευνα του Ινστιτούτου Cattaneo επί των σφυγμομετρήσεων που διενεργούνται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο έδειξε ότι οι δύο κύριοι συνασπισμοί θα υποστούν σημαντικές απώλειες, με την κεντροαριστερά να αποσπά λιγότερο από το 20% των εδρών και με τους εθνικιστές να είναι οι ωφελημένοι.
Πως φτάσαμε ως εδώ
Δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί πώς φτάσαμε εδώ. Μια δεκαετία κρίσεων έχει αποδυναμώσει τις ευρωπαϊκές βεβαιότητες. Μετά την κρίση χρέους που έφερε την Ελλάδα και την Γερμανία σε αντίπαλα στρατόπεδα, ήρθε η μεγαλύτερη εισροή προσφύγων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ το βρετανικό δημοψήφισμα για το Brexit έκανε τα πράγματα χειρότερα. Αίφνης, το όνειρο της απαλλαγής από τα δεσμά μιας υπερεθνικής ένωσης δεν ήταν τόσο ανέφικτο, όσο θεωρούσαν πολλοί.
Όμως το ευρωπαϊκό κατεστημένο δεν παραδίδει τα όπλα, όπως δείχνουν οι νίκες του Μακρόν στη Γαλλία και του Ρούτε στην Ολλανδία. Η ευρωπαϊκή απάντηση στο Brexit τόνωσε τις ελπίδες των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Οι οικονομίες των χωρών-μελών δεν υπέστησαν μείζονες κλονισμούς μετά το δημοψήφισμα, ενώ η παραγωγικότητα αυξάνεται σταθερά. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες παρέμειναν σταθεροί στην θέση τους να μην επιτρέψουν στη Βρετανία να επιλέξει κατά το δοκούν την εταιρική του σχέση με την ΕΕ.
«Ωστόσο μια καλή εμφάνιση των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων στις εκλογές θα δυσκολέψει τον ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου ως αντίβαρου των εθνικών κυβερνήσεων και της Κομισιόν. Εξίσου σημαντικό είναι ότι θα αποτελέσει πλήγμα για τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις στο εσωτερικό των μελών. Ακόμη και όσοι διαφωνούν με τις πολιτικές της Λε Πεν, συμφωνούν μαζί της πως αυτές οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν τα πάντα», αναφέρει το Bloomberg.
