Η τεράστια απήχηση των δημοσιευμάτων με τα οποία το «Σin» ανέδειξε το κόψιμο του κοινωνικού μερίσματος για τον Δεκέμβριο του 2019 και πιθανότατα καθ΄όλη τη διάρκεια της θητείας της νέας κυβέρνησης - βάσει των θέσεών της - μαρτυρά, μεταξύ άλλων, ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες ωφελούμενοι, με χαμηλά εισοδήματα (όχι μόνο συνταξιούχοι) το περίμεναν΄πως και πως. Χωρίς να τους ενδιαφέρει αν θα το δώσει ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης. Προσδοκούσαν με αυτές τις μερικές εκατοντάδες ευρώ να περάσουν λίγο πιό φωτεινές γιορτές και ασφαλώς ουδείς πολιτικός δικαιούται να τους ζητήσει να κάνουν υπομονή έως ότου η ανάπτυξη ξεπεράσει το 3%, για να τις ζήσουν.
Του Δημήτρη Κυριακόπουλου
Ξέρω, δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κάποιος, που έχει την τύχη να μην βρεθεί ποτέ χωρίς ευρώ στην τσέπη, πόσο σημαντικά είναι αυτά τα ...επιδοματικά 400, 500, 600. Τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή, μόνο αν έχεις υποφέρει, αν έχεις βιώσει φτώχεια, καταλαβαίνεις την αγωνία του άλλου να επιβιώσει και όποτε μπορεί να κερδίζει αναλαμπές στη μιζέρια του. Και αυτό είναι βιωματικό, δεν διδάσκεται σε κανένα πανεπιστήμιο της αριστείας, ούτε στο Χάρβαρντ.
Ουδείς σώθηκε, ούτε θα σωθεί με το κοινωνικό μέρισμα. Όμως του έδινε την ευκαιρία να ζήσει μερικές γιορτινές μέρες καλύτερα. Να πιεί ένα κρασί παραπάνω, να φάει κάτι διαφορετικό από μακαρόνια. Μεγάλο μέρος του άλλωστε στα κρατικά ταμεία επέστρεφε μέσω της κατανάλωσης. Κόμποδεμα ή καταθέσεις σίγουρα δεν έγινε.
Ναι, αλλά η ΝΔ είναι κατά της επιδοματικής πολιτικής και το τόνισε προεκλογικά. Προτιμάει, ξεκαθάρισε, τις φοροελαφρύνσεις. Μόνο που αυτές δεν τρώγονται, εκτός από τη μείωση του ΦΠΑ στα φαγώσιμα, η οποία ψηφίστηκε από τους προηγούμενους.
Ταυτόχρονα, το κυβερνών κόμμα υποστηρίζει ότι επιδιώκει την επιστροφή στην κανονικότητα. Στα χρόνια προ μνημονιακής καταστροφής όμως, όλοι οι Έλληνες είχαν και δώρα (Χριστουγέννων και Πάσχα) και λιγότερους φόρους πλήρωναν.
Συνεπώς, αν μιλάμε για κανονικότητα και σήμερα πρέπει να έχουν κάτι που να θυμίζει έστω το καλύτερο παρελθόν. Και ειδικά οι οικονομικά αδύναμοι, που ίσως να ανήκαν και αυτοί στη μεσαία τάξη και να εξέπεσαν ή να φαντασιώνονται ότι είναι μέλη της ακόμα, ενώ έχουν στην πραγματικότητα φτωχοποιηθεί.
Κι αν ο δημοσιονομικός χώρος που αφήνουν οι δεσμεύσεις της χώρας δεν επαρκεί και για τα δύο, ας υποχωρήσουν λίγο τα κέρδη των επιχειρηματιών από τις φοροελαφρύνσεις που εξήγγειλε η κυβέρνηση, για να κερδίσουν γιορτινά χαμόγελα, με τη διάθεση του κοινωνικού εισοδήματος - όπως δινόταν τα τρία τελευταία χρόνια - όσοι δυσκολεύονται περισσότερο οικονομικά.
Κι αυτό το κέρδος για την γονατισμένη από τη μνημονιακή δεκαετία κοινωνία μας είναι σημαντικότερο!
