Ο ανεξάρτητος κινηματογράφος δεν μπορεί να αντέξει το «ρίσκο του να μην παίρνει ρίσκα». Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα της έκθεσης StepIn 2025 του Locarno Pro, του κλαδικού σκέλους του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο, που παρουσιάστηκε σήμερα.
Με τίτλο "Embracing the Risk(s), But How?", η φετινή έκθεση υπογραμμίζει ότι το μέλλον του κινηματογράφου εξαρτάται από την ικανότητα του οικοσυστήματος να επαναπροσδιορίσει τον κίνδυνο όχι ως εμπόδιο, αλλά ως μοχλό πρωτοτυπίας, αντίκτυπου και ανάπτυξης κοινού.
Η πρωτοβουλία StepIn λειτουργεί ως διεθνές think tank που συγκεντρώνει παραγωγούς, διανομείς, εκθέτες, πωλητές δικαιωμάτων, θεσμούς, χρηματοδότες, εκπροσώπους streaming, τηλεοπτικούς φορείς και φεστιβάλ.
Στη 14η διοργάνωση συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο παραγωγός των Poor Things και στενός συνεργάτης του Γιώργου Λάνθιμου, Έντ Γκίνι, η διευθύντρια της Berlinale Τρίσια Τάτλ και ο CEO της AGC Studios, Στιούαρτ Φορντ.
Τέσσερις άξονες συζήτησης
Η φετινή ατζέντα επικεντρώθηκε σε τέσσερις θεματικές:
- Την ανεξάρτητη παραγωγή μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης.
- Τη διανομή σήμερα και την «τέχνη του ρίσκου».
- Τον ρόλο των φεστιβάλ και των ΜΜΕ.
- Την οικοδόμηση μιας πραγματικά συμπεριληπτικής κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Στις συστάσεις που καταγράφηκαν περιλαμβάνονται:
- Δημιουργία δημόσιων–ιδιωτικών συνεργασιών για την ενίσχυση εταιρειών παραγωγής και την υλοποίηση υψηλότερων προϋπολογισμών.
- Εκπαίδευση επενδυτών στην Ευρώπη ώστε η ψυχαγωγία να αναγνωρίζεται ως κατηγορία επενδυτικού προϊόντος.
- Υποχρέωση των streaming υπηρεσιών να επανεπενδύουν μέρος των τοπικών εσόδων στα εθνικά οικοσυστήματα.
- Διεύρυνση εσόδων με χρήση AVOD, PVOD και αυτοδιανομής.
- Διαφάνεια στα δεδομένα streaming.
- Επαναπροσδιορισμός τιμών εισιτηρίων με πιο ευέλικτα μοντέλα, συνδρομές και ειδικές μειωμένες ημέρες για νεανικό κοινό.
- Νέα αφήγηση για τη διαφορετικότητα (DEI), όχι ως τυπική συμμόρφωση, αλλά ως πηγή εσόδων και ανάπτυξης κοινού.
Τεχνητή νοημοσύνη και «τολμηρές απαιτήσεις»
Η έκθεση προτείνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη (AI) δεν πρέπει να αποτελεί ταμπού. Αντίθετα, όταν χρησιμοποιείται ορθά, μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο στρατηγικής μείωσης κινδύνου, συνδυάζοντας αλγοριθμικά δεδομένα με ανθρώπινη δημιουργικότητα για πιο αποτελεσματική παραγωγή και διανομή.
Το StepIn κλείνει με μια σειρά προτροπών: να σταματήσει η εμμονή με τις «ασφαλείς» επιλογές που αποδεικνύονται συχνά αβέβαιες, να αγκαλιαστούν οι αλλαγές, να αντιμετωπιστούν χρηματοδότηση και διανομή ως αλληλένδετα μέρη, να διασφαλιστεί πλήρης διαφάνεια και να ενισχυθεί η συνεργασία αντί του ανταγωνισμού για την οικοδόμηση κοινού.
Το μήνυμα είναι σαφές: η ανεξάρτητη κινηματογραφία πρέπει να αναγνωρίσει το ρίσκο όχι ως απειλή, αλλά ως θεμέλιο για την επιβίωση και την ανανέωση της τέχνης της.
