Έχοντας αφήσει πίσω τις προεδρικές εκλογές που, όπως λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο, κέρδισε ο Εμανουέλ Μακρόν, η Γαλλία εισέρχεται εκ νέου σε προεκλογική περίοδο ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου, στις οποίες θα κριθεί αν ο επανεκλεγείς πρόεδρος θα κυβερνήσει τα επόμενα πέντε χρόνια με αυτοδυναμία ή αν θα υποχρεωθεί σε κάποιου είδους πολιτική συγκατοίκηση, στην οποία άλλωστε κάποια στιγμή υποχρεώθηκαν όλοι οι πρόεδροι της πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας που έκαναν δυο θητείες. Στα ηγετικά κλιμάκια του προεδρικού Μεγάρου επικρατεί πάντως αισιοδοξία που βασίζεται στο επιχείρημα πως, όταν οι βουλευτικές εκλογές γίνονται λίγο μετά τις προεδρικές, συνήθως τις κερδίζει το κόμμα του εκλεγμένου προέδρου που κατεβαίνει στην εκλογική μάχη με τον αέρα του νικητή.
Από την άλλη στους κόλπους της αντιπολίτευσης πυκνώνουν οι διαβουλεύσεις για τη δημιουργία συμμαχιών που θα επιτρέψουν στην Λεπέν και τον Μελανσόν να διεκδικήσουν με βάσιμες ελπίδες κάποιου είδους ρεβάνς, αλλά και στα μικρότερα κόμματα να μην εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη της Γαλλίας.
Στο χώρο της ακροδεξιάς η επίτευξη συμμαχιών εμφανίζεται εξαιρετικά προβληματική, με τον Ζεμούρ να κάνει «πρόταση γάμου» στην Λεπέν αμφισβητώντας ταυτόχρονα την ικανότητά της να κερδίζει εκλογές και την Λεπέν να γνωρίζει πως, αν ο Ζεμούρ δεν συνεργαστεί μαζί της, ενδέχεται το κόμμα του να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, κάτι που μακροπρόθεσμα την συμφέρει. Στην αριστερή πλευρά του γαλλικού πολιτικού χάρτη ο Ζαν-Λικ Μελανσόν διαβουλεύεται με όλους όσοι θέλουν να συνεργαστούν μαζί του χωρίς να αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία του, κάτι που ήδη έχει αρχίσει να προκαλεί αντιδράσεις κυρίως στον χώρο των Οικολόγων, αλλά και των συντετριμμένων Σοσιαλιστών. Ο εν πολλοίς ατεκμηρίωτος ισχυρισμός του Μελανσόν ότι ο Μακρόν είναι ο πιο «κακοεκλεγμένος» πρόεδρος στην ιστορία της Γαλλίας, έχει ενοχλήσει πολλούς, με πρώτο τον Υποψήφιο των Οικολογων στις προεδρικές εκλογές Γιανικ Ζαντό, ο οποίος άλλωστε δεν έχει κρύψει την αντίθεσή του και έναντι των αντιλήψεων του Μελανσόν για την Ευρώπη.
Προς το παρόν, πάντως, όλοι αναμένουν τον νέο πρωθυπουργό και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης που θα ανακοινώσει ο Μακρόν, πιθανότατα την ερχόμενη εβδομάδα. Για τη θέση του πρωθυπουργού ονόματα πάνε κι έρχονται, με τον Μακρόν να έχει προεκλογικά ανακοινώσει πως, όποιος ή οποία κι αν είναι, θα ασχοληθεί πρωτίστως με το περιβαλλοντικό ζήτημα. Ο πρωθυπουργός αυτός θα παραμείνει σίγουρα ως τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Από εκεί και πέρα τα πάντα θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, με τον Μακρόν να μην αποκλείει ακόμα και τον Μελανσόν για τη θέση του πρωθυπουργού, αν βεβαίως αυτό επιθυμούν οι Γάλλοι ψηφοφόροι.
