Οι αποκαλύψεις για "μονταζιέρα στα Τέμπη" και το αντιπολιτευτικό μέτωπο που συγκροτήθηκε και εκφράστηκε μέσω της πρότασης δυσπιστίας, πλήγωσαν την κυβέρνηση.
Η παραίτηση των Μπρατάκου και Παπασταύρου, είτε είχε την μορφή καταναγκαστικής επιλογής κατόπιν εντολής του πρωθυπουργού είτε προέκυψε από την ανάγκη των δύο να προστατεύσουν περαιτέρω το πρωθυπουργικό περιβάλλον, κατέδειξε τα εξής: η κυβέρνηση και ο στενός πυρήνας του Μαξίμου ένιωσαν στο πετσί τους, τους κραδασμούς που προκάλεσαν τα νέα στοιχεία-φωτιά για τα Τέμπη.
Το αφήγημα που καλλιέργησε το Μαξίμου για επιχειρηματικά συμφέροντα που επιχειρούν να πλήξουν την κυβέρνηση, φωτογραφίζοντας τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τα ΜΜΕ του-όπως το Βήμα- που αποκάλυψαν τα περί μονταζιέρας, γύρισε μπούμερανγκ. Η διαρροή για την πρωτοβουλία (;) που πήραν οι Μπρατάκος και Παπασταύρος να συναντήσουν τον Βαγγέλη Μαρινάκη, με στόχο να κατευνάσουν τα πνεύματα και να ρίξουν τους τόνους της εντεινόμενης διαμάχης, προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Πολιτικοί και επικοινωνιακοί στόχοι
Ο πρωθυπουργός δεν δίστασε, όπως έχει πράξει και στο παρελθόν με στενούς συνεργάτες στο Μαξίμου, να κινήσει τη διαδικασία... αποπομπής των Μπρατάκο-Παπασταύρου, θέτοντας ως απώτερο πολιτικό και επικοινωνιακό στόχο να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού το αφήγημα για επίθεση επιχειρηματικών και λοιπών κέντρων στην κυβέρνηση και προσωπικά στον ίδιο.
Η φρασεολογία και η φουλ επίθεση που εξαπέλυσε κατά των παράκεντρων που θέλουν να κυβερνήσουν, "φωτογραφίζοντας" τον γνωστό εφοπλιστή, καταδεικνύει τη στρατηγική του επιλογή να προσδώσει μορφή μετωπικής σύγκρουσης στην εν εξελίξει διαμάχη.
Παράλληλα, βεβαίως, επιχειρεί να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, υπό το σφυροκόπημα της αντιπολίτευσης για την τραγωδία των Τεμπών και την αποτυπωμένη -στα πρόσφατα γκάλοπ- αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών για ένα θέμα που όχι μόνο δεν ξεχάστηκε, αλλά πρωταγωνιστεί στον δημόσιο διάλογο.
Το πράττει αυτό όχι μόνο για αμιγώς επικοινωνιακούς λόγους, αλλά και για να σημάνει συναγερμό σ’ όλο τον κομματικό μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας. Να συσπειρώσει το κόμμα απέναντι σ’ ένα κίνδυνο που το "σύστημα" Μητσοτάκη και το Μαξίμου εκτιμούσε ότι δεν θα αντιμετώπιζε: τη σφοδρή κριτική από έναν συστημικό μιντιακό όμιλο επιχειρηματία με τον οποία παραδοσιακά η ΝΔ και η κυβέρνηση είχαν αγαστές σχέσεις.
"Ανθρωποθυσίες"
Βγάζει μάτι, πλέον, ότι αυτές οι σχέσεις έχουν διαταραχθεί. Το Μαξίμου βρίσκεται απέναντι σε μια μάλλον πρωτόγνωρη και συνάμα δύσκολη κατάσταση. Και σ’ αυτή την δυσχερή συνθήκη -ενόψει και των ευρωκλογών - το Μαξίμου δέχεται ισχυρούς κραδασμούς οι οποίοι διαχέονται σ΄όλο τον κομματικό κορμό.
Εν καιρώ "πολέμου" ο Μητσοτάκης δεν διστάζει να ξηλώσει ξανά την αυλή του, όπως το έκανε όταν "έσκασε" το σκάνδαλο υποκλοπών με τον ανιψιό του και γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου Γρηγόρη Δημητριάδη και τον επικεφαλής της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέων. Εχει, όμως, απέναντί του μια αναθαρρυμένη αντιπολίτευση που θα κρατήσει ζεστό το σύστημα των Τεμπών, επιχειρώντας να ορίσει αυτή την πολιτική ατζέντα, βάζοντας την κυβέρνηση στη θέση του απολογούμενου.
