Αυξάνονται οι γεωπολιτικοί παίκτες στην Ανατολική Μεσόγειο, με την εμφάνιση νέων, αλλά και την ολική επαναφορά παλαιών που επιδιώκουν νέους ρόλους.
Η αεροπορική άσκηση "Blue Flag 2021" στο Ισραήλ αποδεικνύει τις συγκεκριμένες κινήσεις στο πλαίσιο μιας "ευρύτερης συμμαχίας" που εντάσσονται Ελλάδα και Κύπρος. Στη φετινή άσκηση συμμετέχουν για πρώτη φορά γαλλικά, ινδικά και μαχητικά αεροσκάφη από τα ΗΑΕ, ενώ και βρετανικά εμφανίζονται μετά από πάρα πολύ καιρό.
Το σημαντικό είναι ότι στη γεωπολιτική (και οικονομική και ενεργειακή) σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου εντάσσεται και Ινδία, σε μια ευρύτερη ομάδα χωρών, όπου Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία έχουν κοινά συμφέροντα και σε αυτούς προστέθηκαν Γαλλία και Ιταλία. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να δίνουν το παρών, ενώ Γερμανία μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η μετά Brexit Βρετανία αναζητά ρόλο σε μια περιοχή που ήταν κυρίαρχος μετά το τέλος του Β/ΠΠ.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η οποία έλκει το Αζερμπαϊτζάν, το Πακιστάν και το Κατάρ, με το τελευταίο να κινείται προσεκτικά, ενώ παρούσες στην ανατολική Μεσόγειο είναι και η Ρωσία, η Κίνα, ενώ και το Ιράν εκδηλώνει το στίγμα του. Σημειώνεται ότι σε τουρκικές στρατιωτικές ασκήσεις συμμετέχουν και δυνάμεις από χώρες της Αφρικής με τις οποίες η Άγκυρα έχει κυρίως συμφωνίες εκπαίδευσης στρατιωτικών δυνάμεων.
Η τουρκική επεκτατική πολιτική
Η τουρκικές βλέψεις σε Συρία, Λιβύη, η μεγάλη στρατιωτική βάση στο Κατάρ, η στρατιωτική παρουσία στο Κέρας της Αφρικής (Σομαλία) αλλά οι σχέσεις με τους Αδελφούς μουσουλμάνους στην Αίγυπτο και με τη Χαμάς στην Παλαιστίνη, καθώς και η κατοχή της Κύρπου, όπως και η εμπλοκή της Αζερο-Αρμενική διαμάχη και η πώληση όπλων στην Ουκρανία, έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα, με αποτέλεσμα την κινητικότητα και δημιουργία συμφωνιών και συμμαχιών από χώρες που μέχρι τώρα έβλεπαν την Τουρκία ακόμη και ως σύμμαχο.
Στη Δύση κυρίως υπάρχουν φωνές που πιστεύουν ότι η Τουρκία στη μετά Ερντογάν εποχή πιστεύουν ότι θα επανέλθει στους κόλπους της Δύση, όμως δεν αντιλαμβάνονται ότι η Άγκυρα ακόμη και αν κάνει ένα βήμα πίσω, θα επανέλθει στο διεθνές προσκήνιο. Και αυτό αποδικύνεται από το πρόγραμμα ναυπήγησης των "μίνι-αεροπλανοφόρο" που είναι καθαρά όπλο επίδειξης ισχύος για μακρινές αποστάσεις. Και για οποίο ουδείς στην Τουρκία έχει πει ότι δεν είναι απαραίτητο και ότι θα σταματήσει το πρόγραμμα.
Όπως και από τους τσακωμούς στην Τουρκική Βουλή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για τα πόσα "νησιά έχει καταλάβει η Ελλάδα".
Η Τουρκία δεν έχει σταματήσει να αναζητά συνεργασίες και συμμαχίες ανά την υφήλιο κυρίως για την ανάπτυξη τη βιομηχανία της και την πολεμική, αλλά και τη μεταφορά υψηλής τεχνολογίας.
Οι κινήσεις αυτές της Άγκυρας έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία της παραπάνω ομάδας κρατών στις οποίες μπήκε και Ιταλία καθώς βλέπει κοινά συμφέροντα αυτές ενώ οι τουρκικές κινήσεις στη Λιβύη φαίνεται πως κινούνται κατά των συμφερόντων της Ρώμης.
Στο διεθνές σύστημα αλλάζει ταχέως και η μετακίνηση των ΗΠΑ στην Άπω Ανατολή ανοίγει την πόρτα σε νέους παίκτες στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η ομάδα των χωρών που εξελίσσεται σε πολλαπλή συνεργασία στρατιωτική, οικονομική και ενεργειακή προχωρεί με αργά αλλά σταθερά βήματα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και άλλες χώρες όπως η Βρετανία η πρόσφατα προχώρησε σε συμφωνία με την Ελλάδα και συμμετέχει στην άσκηση στο Ισραήλ, ενώ σκοπεύει να αναζητήσει και βάσεις στον Ινδικό Ωκεανό και στο Κέρας της Αφρικής.
