Δύσκολη αποδεικνύεται η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους ευρωπαϊκούς Θεσμούς για την αναμόρφωση του νόμου για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, καθώς οι Ευρωπαίοι δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να αφήσουν τον πλήρη έλεγχο του ΤΧΣ στην ελληνική κυβέρνηση.
Το μεγαλύτερο ανοικτό ζήτημα που έχει αναδειχθεί σε αυτές τις διαπραγματεύσεις - οι οποίες συνεχίζονται επί μήνες και στη διάρκειά τους απομακρύνθηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Γ. Ζαββός - αφορά τον έλεγχο του επταμελούς Γενικού Συμβουλίου, που είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο. Την καθημερινή διαχείριση ασκεί η τριμελής Εκτελεστική Επιτροπή, που είναι σήμερα διμελής, αφού παραμένει σε εκκρεμότητα η τοποθέτηση του Φώτη Κουρμούση, πρώην ειδικού γραμματέα Ιδιωτικού Χρέους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η επεξεργασία του νομοσχεδίου δεν έχει ολοκληρωθεί, κυρίως επειδή οι Θεσμοί επιμένουν να διατηρηθεί η ισχύουσα ρύθμιση, που προβλέπει ότι πέντε από τα επτά μέλη του Συμβουλίου ορίζονται με τη σύμφωνη γνώμη του Euro Working Group, στο οποίο συμμετέχουν οι τεχνοκράτες εκπρόσωποι των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Άλλα δύο μέλη ορίζονται με υποδείξεις του ΥΠΟΙΚ και της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ποιός θα έχει τον "τελευταίο λόγο"
Η ελληνική πλευρά έχει προτείνει να τοποθετούνται τα τέσσερα από τα επτά μέλη με πρόταση του υπουργείου Οικονομικών, δηλαδή ουσιαστικά να σταματήσει να ελέγχεται το Συμβούλιο από τους Ευρωπαίους δανειστές. Ωστόσο, αυτή η πρόταση δεν έχει εγκριθεί ακόμη από τους δανειστές, οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν αυστηρό καθεστώς εποπτείας στο ΤΧΣ, παρά το γεγονός ότι έχουν ολοκληρωθεί οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και έχει σχεδόν τελειώσει η διαδικασία εξυγίανσης των χαρτοφυλακίων
Επιμένουν να διατηρήσουν τον έλεγχο, αν και ρόλος του Ταμείου θυμίζει πλέον περισσότερο αυτόν ενός κοινού επενδυτή παρά ενός εποπτικού οργάνου -άλλωστε, οι τράπεζες εποπτεύονται πλέον κεντρικά από την ΕΚΤ.
Το πρόβλημα σε αυτή τη συζήτηση φαίνεται πως έχει να κάνει με τη δυσπιστία των Ευρωπαίων έναντι του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης, η οποία τους οδηγεί σε μια πολιτική... σφιχτών χαλιναριών, ακόμη και σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα είναι έτοιμη να εξέλθει από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας και η συνεργασία κυβέρνησης - Βρυξελλών φαίνεται αρμονική.
Το δικαίωμα βέτο
Εκτός από το ζήτημα του ελέγχου στο Γενικό Συμβούλιο, η διαπραγμάτευση συνεχίζεται και για το ζήτημα των "ειδικών δικαιωμάτων" που έχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που του επιτρέπουν ακόμη και να ασκεί βέτο σε αποφάσεις τραπεζικών διοικήσεων για μείζονα θέματα.
Γενικά έχει συμφωνηθεί ότι τα ειδικά δικαιώματα θα χάνονται όταν μειώνεται πολύ η συμμετοχή του Ταμείου στο μετοχικό κεφάλαιο. Ομως δεν έχει καθορισθεί πέρα από ποιο ποσοστό θα συμβαίνει αυτό: όταν μειώνεται η συμμετοχή κάτω από το όριο της καταστατικής μειοψηφίας (ένα τρίτο των μετοχών) ή κάτω από 20%; Τα ποσοστά εδώ μπορεί να έχουν μεγάλη πρακτική σημασία. Για παράδειγμα, αν το ΤΧΣ πουλήσει το 20% από το 40% που κατέχει στην Εθνική, στη μία περίπτωση θα χάνονται τα ειδικά δικαιώματα, στην άλλη όχι.
Τέλος, συμφωνία δεν έχει επέλθει ούτε για τον χρόνο παράτασης της διάρκειας ζωής του Ταμείου, που λήγει, με τα σημερινά δεδομένα, στο τέλος του τρέχοντος έτους, ενώ ως την 1/11/2022 το ΤΧΣ είναι υποχρεωμένο να έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία αποεπένδυσης, πουλώντας όλες τις μετοχές του χαρτοφυλακίου του. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση επιθυμεί μικρότερη παράταση σε σχέση με τις προτάσεις των ευρωπαϊκών Θεσμών.
