Τα τελευταία όπλα τους επιστρατεύουν οι τράπεζες για τη ρύθμιση όσων το δυνατόν περισσότερων ληξιπρόθεσμων στεγαστικών δανείων, πριν προχωρήσουν στις επόμενες τιτλοποιήσεις και στην εφαρμογή του σχεδίου «Ηρακλής».
Προσφέρουν στους δανειολήπτες ευνοϊκούς όρους, χαμηλότερες δόσεις και σημαντικό κούρεμα –έως 40%, επιδιώκοντας να αποφύγουν την έσχατη λύση του πλειστηριασμού. Όχι μόνον για λόγους «κοινωνικής ευαισθησίας», αλλά επειδή δεν συμφέρει τελικά ούτε τις ίδιες: Πάνω από τα μισά εκποιούμενα ακίνητα καταλήγουν στις επισπεύδουσες τράπεζες, οι οποίες αναγκάζονται να πλειοδοτήσουν στους πλειστηριασμούς για να μη δοθούν «κοψοχρονιά»
Τα χαρτοφυλάκια ακινήτων που διαθέτουν οι τράπεζες «φουσκώνουν» συνεχώς και θα είναι δύσκολο να ρευστοποιηθούν. Πρακτικά, μοναδικός τρόπος ρευστοποίησης θα είναι μαζική πώληση «πακέτων» ακινήτων σε funds και σε εταιρείες ακίνητης περιουσίας, με τιμήματα που θα υπολείπονται σημαντικά της τρέχουσας αξίας.
Οι προϋποθέσεις και το διπλό κούρεμα
Οι τράπεζες προτιμούν λοιπόν να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια για ρυθμίσεις, στις περιπτώσεις που κρίνουν ότι ο δανειολήπτης θα είναι μελλοντικά σε θέση να ανταποκριθεί – έστω και με δυσκολία – στις υποχρεώσεις του και να πληρώνει τις δόσεις. Για να πείσουν τους δανειολήπτες προτείνουν σημαντικό κούρεμα δανείου, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που
• Ο δανειολήπτης δεν διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία και έχει μικρό εισόδημα
• Η ανεξόφλητη οφειλή είναι υψηλότερη από την αξία του ακινήτου, ή κοντά σ’ αυτή.
Πρόσθετο κίνητρο δίνεται στους δανειολήπτες στεγαστικών που έχουν οφειλές στην ίδια τράπεζα από καταναλωτικά δάνεια, προσωπικά δάνεια, κάρτες κλπ. Εάν μπει σε ρύθμιση το στεγαστικό – με κούρεμα έως 30%, προσφέρεται κούρεμα έως 80%(!) και στις υπόλοιπες οφειλές.
Η ρύθμιση συμφέρει τον δανειολήπτη αλλά και την τράπεζα, η οποία θα εισέπραττε λιγότερα αν έβγαζε το ακίνητο «στο σφυρί» ή ενέτασσε το δάνειο σε πακέτο τιτλοποίησης.
Το μοντέλο της Εθνικής
Το δρόμο έδειξε η Εθνική, υιοθετώντας ειδικό πρόγραμμα ρύθμισης στεγαστικών δανείων που το ανεξόφλητο υπόλοιπό τους υπερβαίνει την αγοραία αξία του υποθηκευμένου ή προσημειωμένου ακινήτου.
Χρωστώντας περισσότερα απ’ όσα αξίζει το ακίνητο του, ο οφειλέτης δεν έχει λόγο να πάει σε ρύθμιση – αν μάλιστα δεν έχει άλλα περιουσιακά στοιχεία που μπορεί να του κατάσχει η τράπεζα. Αν όμως η οφειλή κουρευτεί και πέσει κάτω από την αξία του ακινήτου, θα συμφέρει να τη ρυθμίσει.
Γι αυτό η Εθνική προσφέρει κατά περίπτωση κούρεμα τέτοιο που να μειώνει την οφειλή κάτω από την αξία του ακινήτου: Στο ποσό της οφειλής που είναι πάνω από την αξία του ακινήτου «σβήνει» το 80%. Το υπόλοιπο (το ισόποσο της αξίας του ακινήτου), ψαλιδίζεται κατά 20%.
Αν λογουχάριν κάποιος δανειολήπτης χρωστάει 130.000 ευρώ και η τρέχουσα αγοραία αξία του σπιτιού είναι 100.000 (διαφορά 30.000 ευρώ), η ρύθμιση μπορεί να γίνει με κούρεμα:
• 80% επί των 30.000 της διαφοράς (ο δανειολήπτης θα αναλάβει να πληρώσει μόνον το υπόλοιπο 30.000 Χ 20% = 6.000 ευρώ)
• 20% επί των 100.000 ευρώ που είναι η αξία του ακινήτου ( γι αυτό το ποσό θα πληρώσει 100.000 Χ 80% = 80.000 ευρώ).
Με αυτόν τον διακανονισμό, αντί των 130.000 που είναι τώρα η οφειλή, ο δανειολήπτης θα αναλάβει να πληρώσει 6.000 + 80.000 = 86.000 ευρώ. Θα γλιτώσει δηλαδή 44.000 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε κούρεμα 33,8%
Ανάλογες πρακτικές ακολουθούν και οι άλλες τράπεζες, διαπιστώνοντας ότι αποδίδουν καρπούς.
Δελεαστικός γίνεται αυτός ο διακανονισμός και για δανειολήπτες που έχουν εξασφαλίσει προσωρινή προστασία πρώτης κατοικίας με τις διατάξεις του νόμου Κατσέλη, αλλά η υπόθεσή τους δεν έχει ακόμη εκδικαστεί.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πάνω από 4.700 δανειολήπτες αυτής της κατηγορίας έχουν καταθέσει αιτήσεις στις τράπεζες για να ρυθμίσουν εξωδικαστικά τις οφειλές τους
