Στις 4 Σεπτεμβρίου, ανοίγει και πάλι τις πύλες του στο κοινό το μουσείο μόδας MoMu Antwerp με την έκθεση "Ε/ΜΟΤΙΟΝ. Fashion Transition".
Από τον επόμενο μήνα, όποιος κάνει βόλτα στους δρόμους της Αντβέρπης, θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες διαφημιστικές πινακίδες με φωτογραφίες ντιζάιν από μόδιστρους σαν τους Raf Simons, Glen Martens και άλλους, στο πλαίσιο ενός πρότζεκτ για εορτασμό σε όλη τη βελγική πόλη της επανόδου του φημισμένου μουσείου.
Η κατά 800 τετραγωνικά μέτρα επέκταση και ανακαίνιση του MoMu Antwerp ολοκληρώθηκε προσφάτως από το βελγικό γραφείο B-architecten.
Η συλλογή άνω των 35.000 αντικειμένων του μουσείου περιλαμβάνει και τη μεγαλύτερη συλλογή αβάν γκαρντ βελγικής μόδας στον κόσμο.
«Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 συλλέγουμε βελγική μόδα, και από την πρώτη γενιά με τους Έξι της Αντβέρπης και τον Marton Margiela, αλλά και τις νεότερες γενιές με σχεδιαστές όπως οι Glenn Martens, Demna Gvasalia ή Rushemy Botter» επισήμανε η διευθύντρια και επικεφαλής επιμελήτρια του μουσείου Kaat Debo.
Μιλώντας για την εναρκτήρια έκθεση, η Debo εξήγησε ότι «αυτό το show εξερευνά τον τρόπο με τον οποίο η μόδα είναι μια έκφραση συναισθήματος, φόβου και επιθυμίας στην κοινωνία» και υπογράμμισε ότι θα διατυπώσει την επίδραση των σχεδιαστών στα γεγονότα των τελευταίων τριών δεκαετιών, «θέτοντας ερωτήματα για το πώς η μόδα μπορεί να εφεύρει εκ νέου τον εαυτό της ως βιομηχανία αλλά και για τον ρόλο που, στο μέλλον, μπορούν οι ντιζάινερ να παίξουν σε αυτό».
Εν τω μεταξύ, στη διαφημιστική καμπάνια που ακούει στο όνομα Fashion/Conscious, η νοτιοκορεατικής καταγωγής και με έδρα το Λονδίνο φωτογράφος Hanna Moon φωτογράφισε τις «μούσες» που κάθε ένας ντιζάινερ που συμμετέχει – οι Walter Van Beirendonck, Raf Simons, Glenn Martens, Marine Serre, Rushemy Botter και Supriya Lele – επέλεξε.
Για παράδειγμα, η Supriya Lele επέλεξε τη hair stylist Cyndia Harvey, την καλλιτέχνη και συγγραφέα Rhea Dillon και τη φίλη της την Jasmine Gaziza Müller να «υποδυθούν την ενσάρκωση της έμπνευσης και της κοινότητας».
Στόχος της διευθύντριας της καμπάνιας, της Isabella Burley, ήταν να εκφράσει πράγματα τα οποία μας έχουν λείψει από τότε που εκδηλώθηκε η πανδημία, όπως το να σφίγγουμε στην αγκαλιά μας τον άλλον, να δίνουμε φιλί ο ένας στον άλλον ή, να συμμετέχουμε σε πάρτι.
Η ιδέα των λουλουδιών που σταδιακά λιώνουν στο πρόσωπο των μοντέλων είναι ο φόρος τιμής που αποτίει η με έδρα την Αντβέρπη καλλιτέχνις του μέικ απ Inge Grognard στη φύση ως έναν φίλο που ανακαλύψαμε ξανά στη διάρκεια της πανδημίας ( https://www.instagram.com/p/CRjSlH_jNwI/ ). «Τα λουλούδια είναι αναφορά επίσης και στην ιδέα της μετάβασης και μεταμόρφωσης που απαντάται στην εναρκτήρια έκθεση» είπε η διευθύντρια του μουσείου.
