Η φανέλα του Κριστιάνο Ρονάλντο με τα χρώματα της Γιουβέντους έκανε sold out, μας πληροφορούν τα αθλητικά και άλλα media, που ψάχνουν καλοκαιριάτικα για “διαβαστερά” θέματα και δεν βρίσκουν.
Μέσα σε λίγες μέρες πουλήθηκε λένε και το τελευταίο κομμάτι που υπήρχε στις μπουτίκ της “γηραιάς κυρίας” του ιταλικού ποδοσφαίρου και στα online καταστήματα. Όποιος θέλει να την αγοράσει, πρέπει να περιμένει μέχρι τον Σεπτέμβρη που θα ετοιμαστούν οι νέες παρτίδες παραγγελιών.
Η είδηση είναι “μπαγιάτικη” και προβάλλεται για πολλοστή φορά από τότε που παρουσιάστηκε η επίσημη αθλητική αμφίεση του Πορτογάλου σούπερσταρ με τα χρώματα της Γιουβέντους.
Τώρα τα σχετικά ρεπορτάζ διανθίζονται με πληροφορίες ότι οι πωλήσεις ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και ότι τα έσοδα σπάνε ρεκόρ. Τονίζεται μάλιστα ότι η ιταλική ομάδα έχει καλύψει ήδη το μισό κόστος της εντυπωσιακής μεταγραφής.
Με όλα αυτά συντηρείται και καλλιεργείται η “μυθολογία” που εξυπηρετεί τη βιομηχανία αθλητικού θεάματος, η οποία τζιράρει κάθε χρόνο πάνω από 220 δισεκατομμύρια ευρώ – σε εισιτήρια αγώνων, τηλεοπτικά δικαιώματα, μεταγραφές παικτών, αθλητικό στοίχημα κλπ.
Μπροστά σ' αυτόν τον τζίρο, τα έσοδα από τις φανέλες και τις αθλητικές αμφιέσεις δεν είναι ούτε καν “ψίχουλα”. Αν οι ομάδες και ολόκληρη η βιομηχανία αθλητικού θεάματος δίνουν μεγάλη σημασία σ' αυτόν τον τομέα δεν είναι για τα έσοδα, αλλά για να εξασφαλίζουν συνεχή αδάπανη διαφήμιση, να δένουν συναισθηματικά τους φιλάθλους και να κερδίζουν νέους στις μικρότερες ηλικίες.
Αυτά τα περίφημα έσοδα από τις φανέλες και τις αθλητικές εμφανίσεις που καλύπτουν δήθεν το κόστος μεταγραφής ή πολύ μεγάλο μέρος του, είναι ένας μύθος που καλλιεργείται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Εχει επαναληφθεί σε όλες τις ηχηρές μεταγραφές που έκαναν η Ρεάλ, η Μάντσεστερ Σίτι, η Παρί Σεν Ζερμέν, η Μπάγερν κι άλλες ομάδες.
Βοηθά να “χωνέψει” ο κόσμος την ακραία πρόκληση, το σκάνδαλο των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων που δίνονται πλέον για τη μεταγραφή ενός και μόνον παίκτη.
Τουλάχιστον 220 εκατ. ευρώ έδωσε πέρυσι η Παρί Σ. Ζ. των πετρελαιάδων σεϊχηδων για τον Νεϊμάρ – ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, δεν έκανε και σπουδαία πράγματα την πρώτη χρονιά παρουσίας του σ' αυτή την ομάδα. Προς σύγκριση αναφέρεται ότι το 1996 ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο - ο πρώτος που είχε αποκληθεί “φαινόμενο” – μετακινήθηκε από την Αϊντχόφεν στη Μπαρτσελόνα για 14,5 εκατ. ευρώ, ποσό που ήταν τότε ρεκόρ(!).
Τώρα η Γιουβέντους έδωσε 112 εκατ. ευρώ για τον Κριστιάνο Ρονάλντο, έναν παίκτη που ηλικιακά τουλάχιστον πηγαίνει προς τη δύση της καριέρας του. Θα του δώσει επιπλέον τουλάχιστον 120 εκατ. ευρώ σε μισθούς και πριμ την επόμενη τετραετία. Συνολικό κόστος περίπου 232 εκατ. ευρώ.
Και τι παίρνει έναντι αυτών από τις φανέλες και την αθλητική αμφίεση που έκαναν sold out και υποτίθεται ότι θα καλύψουν το μισό κόστος της μεταγραφής;
Σύμφωνα με ιταλικές αθλητικές ιστοσελίδες, μέχρι προχθές είχαν πουληθεί περίπου 75.000 φανέλες της Γιουβέντους με το όνομα του Ρονάλντο και το νούμερο 7 στην πλάτη. Ο συνολικός τζίρος από αυτές τις πωλήσεις στη λιανική υπολογίζεται σε 8,7 εκατ. ευρώ.
Ακόμη κι αν όλα αυτά τα λεφτά πήγαιναν στην ομάδα, θα ήταν ελάχιστα μπροστά στο κόστος μεταγραφής του Ρονάλντο.
Ομως, όπως λένε τα ιταλικά ΜΜΕ – κι όπως ισχύει διεθνώς για την εμπορική εκμετάλλευση ονομάτων και συμβόλων μεγάλων αθλητικών έντος συλλόγων – η Γιουβέντους παίρνει μόνον το 12% από αυτές τις εισπράξεις. Είναι τα δικαιώματα για την παραχώρηση χρήσης του ονόματος και της φανέλας της.
Με το 12% σε τζίρο 8,7 εκατ. ευρώ, μόλις και μετά βίας οι εισπράξεις της υπερβαίνουν το 1 εκατ. ευρώ. Είναι μόλις το 0,9% του τιμήματος μεταγραφής (112 εκατ. ευρώ) και μόλις το 0,4% του συνολικού ποσού που θα ξοδέψει η Γιουβέντους για να έχει τον Ρονάλντο στο δυναμικό της την επόμενη τετραετία.
Τα λεφτά της μεταγραφής θα βγουν από τους φιλάθλους και τους καταναλωτές. Αυτοί πληρώνουν και τα εισιτήρια και το κόστος των τηλεοπτικών και άλλων διαφημίσεων που αρδεύουν τα ταμεία των ποδοσφαιριών ομάδων-επιχειρήσεων.
Σε πολλές περιπτώσεις όμως, ούτε αυτά τα έσοδα είναι αρκετά για να καλύψουν τα αστρονομικά ποσά που ξοδεύονται πλέον για μεταγραφές. Οι περισσότερες μεγάλες ομάδες παγκόσμιας κλάσης είναι υπερχρεωμένες – όρα Ρεάλ,Βαλένθια, Ιντερ, Μάντσεσερ κλπ.
Στην Ισπανία η τοπική κυβέρνηση της επαρχίας Βαλένθια παρενέβη τρεις φορές για να σώσει την ομώνυμη ομάδα, ξοδεύοντας χρήμα των φορολογουμένων.
Αλλού τις μαύρες τρύπες καλύπτουν Σαουδάραβες πρίγκιπες, εμίρηδες και περίεργοι Ασιάτες “επενδυτές”, οι οποίοι κατά κανόνα σχετίζονται κρυφά ή φανερά με τη βιομηχανία του ιντερνετικού τζόγου και του αθλητικού στοιχήματος.
Με τα αστρονομικά ποσά που διακινούνται, το παγκόσμιο ποδόσφαιρο έχει γίνει μία “φούσκα” έτοιμη να σκάσει. Παράλληλα όμως προσφέρει κανάλια διακίνησης μαύρου ή ύποπτης προέλευσης χρήματος.
Γι αυτό ο χορός των δισεκατομμυρών συνεχίζεται και τα ποσά των μεταγραφών είναι “εκκωφαντικά”.
Χ. ΝΙΑΚΑΣ
