“Αλλο η εθνική εξωτερική πολιτική, άλλο τα επιχειρηματικά συμφέροντα της... συμπαθούς τάξης των Ελλήνων εφοπλιστών". Δεν το λέει ανοιχτά, αλλά αυτή τη γραμμή ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση στο θέμα της Ουκρανίας και της αντιπαράθεσης της Δύσης με τη Ρωσία.
Ενώ λοιπόν υποστηρίζει ολόθερμα τις αποφάσεις της ΕΕ για παροχή βοήθειας στην Ουκρανία και επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, ταυτόχρονα προσπαθεί να προστατεύσει τα συμφέροντα των Ελλήνων εφοπλιστών που συνεχίζουν να “εξυπηρετούν με το αζημίωτο” τη Μόσχα, μεταφέροντας το μεγαλύτερο μέρος του δια θαλάσσης εξαγόμενου ρωσικού πετρελαίου.
Στις συζητήσεις που γίνονται τώρα στις Βρυξέλλες για την υιοθέτηση νέου πακέτου μέτρων και κυρώσεων κατά της Ρωσίας, η Ελλάδα εμφανίζεται κατ΄αρχήν ως υπέρμαχος της σκληρής γραμμής. Ομως το ενδιαφέρον της εστιάζεται ουσιαστικά σε ένα θέμα: Στα “παράθυρα διαφυγής” που μπορεί να περιλαμβάνει το πλαίσιο κυρώσεων, ώστε τα ελληνικών συμφερόντων τάνκερς να συνεχίσουν να μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, χωρίς οι ιδιοκτήτες τους εφοπλιστές να κινδυνεύουν να βρεθούν σε μαύρες λίστες και να υποστούν οικονομικές ή άλλες συνέπειες.
Τα όρια και οι παραβιάσεις
Στα προηγούμενα πακέτα μέτρων κατά της Ρωσίας, η ελληνική πλευρά κατόρθωσε να εξασφαλίσει όρους και εξαιρέσεις που έδιναν στην ελληνόκτητη ναυτιλία τη δυνατότητα να συνεχίσει τις μπίζνες με τη Ρωσία, κινούμενη συχνά στα όρια των απαγορεύσεων που είχαν επιβληθεί – και συχνά παραβιάζοντάς τις.
Πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν αναφερθεί επικριτικά στις δραστηριότητες των Ελλήνων εφοπλιστών, που εδωσαν – και δίνουν - τη δυνατότητα στη Ρωσία να παρακάμπτει ουσιαστικά τις κυρώσεις και να συνεχίζει τις εξαγωγές αργού πετρελαίου.
Πολύς λόγος έχει γίνει και για τον κόμβο “μεταγγίσεων” που είχε στηθεί στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά των Κυθήρων, όπου ρωσικό πετρέλαιο μεταφέρονταν από τάνκερ σε τάνκερ για να χαθούν τα ίχνη του και να μεταφερθεί σε “απαγορευμένους” προορισμούς.
"Παζάρι" στις Βρυξέλλες
Μετά από 13 πακέτα κυρώσεων που δεν απέφεραν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα σε βάρος της Ρωσίας, το Διευθυντήριο των Βρυξελλών ετοιμάζει τώρα το 14ο. Μπορεί να προσθέσει κάτι στο οικονομικό “οπλοστάσιο” κατά της Μόσχας, αλλά τίποτα σημαντικό.
Αλλωστε πολλές χώρες της ΕΕ προσπαθούν να εξασφαλίσουν “παραθυράκια” εξαιρέσεων για τομείς που τις ενδιαφέρουν ιδιαίτερα – όπως η Ελλάδα για τη ναυτιλία. Οι περισσότερες κάτι θα μπορέσουν να αποσπάσουν, ως αντάλλαγμα για να συναινέσουν σε αποφάσεις για παροχή πρόσθετης οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ προς την Ουκρανία.
Η Κομισιόν προσπαθεί να βρει κονδύλια γι αυτή τη χρηματοδότηση και χρειάζεται τη σύμφωνη γνώμη κυβερνήσεων. Θα παρουσιάσει τις προτάσεις της στο Eurogroup του Ιουνίου, όπου θα γίνει μιά πρώτη συζήτηση και θα αποσαφηνιστούν οι προθέσεις των χωρών-μελών.
Αποφάσεις πρέπει να ληφθούν εν συνεχεία στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της ΕΕ, όπου θα γίνει και το τελικό σκληρό “παζάρι”.
Η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει ότι θα μπορέσει να εξασφαλίσει τα “παραθυράκια” που ζητάει για τους εφοπλιστές, ώστε να συνεχίσουν τις business as usual με τη Ρωσία.
