Η διαταραχή έλλειψης προσοχής και η υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) σχετίζεται με το DNA ανακάλυψαν οι επιστήμονες.
Εντόπισαν δώδεκα περιοχές του DNA που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), και αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται γενετικοί παράγοντες κινδύνου, μέσω μιας ολοκληρωμένης ανάλυσης του γονιδιώματος χιλιάδων ανθρώπων.
Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον δρα Στέφεν Φαραόνε του Ιατρικού Πανεπιστημίου SUNY Upstate της Νέας Υόρκης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής "Nature Genetics", ανέλυσαν γενετικά δεδομένα 55.400 ατόμων (εκ των οποίων 20.200 με ΔΕΠΥ) και εντόπισαν 12 γενετικές περιοχές που σχετίζονται με τη ΔΕΠΥ.
Οι εν λόγω γενετικοί παράγοντες κινδύνου φαίνεται να σχετίζονται με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Συσχετίζοντας το γενετικό υπόβαθρο της ΔΕΠΥ με το αντίστοιχο άλλων διαταραχών, οι επιστήμονες βρήκαν ότι η ΔΕΠΥ έχει εν μέρει κοινούς γενετικούς παράγοντες με τη μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, τη νευρική ανορεξία και την αϋπνία.
Οι ερευνητές εντόπισαν και συγκεκριμένα γονίδια που πιθανώς εμπλέκονται στη ΔΕΠΥ και τα οποία ρυθμίζουν το σχηματισμό νευρωνικών συνάψεων στον εγκέφαλο, την ανάπτυξη του λόγου, τη διαδικασία μάθησης και την παραγωγή ντοπαμίνης. Όπως είπαν, ίσως αυτό βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων και καλύτερων θεραπειών τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες με ΔΕΠΥ.
Η ΔΕΠΥ είναι μια άκρως κληρονομική συμπεριφορική διαταραχή που εμφανίζεται στο 5% περίπου των παιδιών και στο 2,5% των ενηλίκων. Περισσότερες από 30 μελέτες σε διδύμους δείχνουν ότι το ποσοστό κληρονομικότητάς της φθάνει το 70% έως 80%.
