Έπεσε και το τελευταίο φρούριο που αντιστεκόταν στην ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης.
Εχθές το απόγευμα, η ιταλική Γερουσία ψήφισε το σύμφωνο το οποίο αναγνωρίζει τα νομικά δικαιώματα των ομόφυλων και όχι μόνο ζευγαριών έπειτα από πολλά χρόνια οξύτατων αντιπαραθέσεων.
Ο νόμος υπερψηφίστηκε με ψήφους 173 υπέρ έναντι 71 κατά.
Η ψήφιση του συμφώνου έχει προκαλέσει ποικίλα συναισθήματα.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι χαρακτήρισε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου ως «ιστορική».
Ωστόσο, εκπρόσωποι οργανώσεων ομοφυλοφίλων χαρακτηρίζουν «προδοτική» τη νέα νομοθεσία, τονίζοντας ότι το Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι θυσίασε το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην υιοθεσία.
Η νομοθεσία, της οποίας η έγκριση από το κοινοβούλιο εκκρεμεί, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα σε μία χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είναι Ρωμαιοκαθολικοί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, Πάπας Φραγκίσκος, τήρησε απόλυτη και ασυνήθιστη σιωπή επί του θέματος.
Όσον αφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα, για πολλά χρόνια το κοινοβούλιο αδρανούσε. Εκείνο που φαίνεται να έδωσε δυναμική ήταν η περυσινή καταδίκη της Ιταλίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για διακρίσεις εναντίον των ομοφυλοφίλων. Το δικαστήριο έκρινε ότι η Ιταλία αποστερούσε τους ομοφυλόφιλους ακόμα και από τα βασικά τους δικαιώματα που απολαμβάνουν τα ζεύγη που βρίσκονται σε σταθερή σχέση, όπως είναι το δικαίωμα κληρονομιάς και συνέστησε επιτάχυνση της αναγνώρισης του συμφώνου συμβίωσης. Ο νόμος τώρα δίνει στα ομόφυλα ζευγάρια ίσα δικαιώματα με αυτά που απολαμβάνουν τα ετερόφυλα ζεύγη όπως π.χ. τα δύο μέλη να έχουν το ίδιο επώνυμο, δικαιώματα κληρονομιάς, δικαιώματα επίσκεψης στα νοσοκομεία αλλά και δικαίωμα αποφάσεων σχετικά με την ιατρική φροντίδα και περίθαλψη. Ωστόσο, ο νόμος δεν αναγνωρίζει τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, κάτι που νομοθετήθηκε προ έτους στην βαθιά καθολική Ιρλανδία όπως, εξάλλου, και σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Επίσης, στις τελευταίες διορθώσεις του νομοσχεδίου αφαιρέθηκε η υποχρέωση «πίστης» στη σχέση, εξαιτίας του φόβου ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε έμμεση αλλά σαφή αναγνώριση του γάμου, κάτι κατά την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία δεν μπορεί να είναι παρά μόνο η ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας.
Ωστόσο, οδυνηρή για τους ομοφυλόφιλους είναι η απόφαση του Ματέο Ρέντσι, στις αρχές της εβδομάδας να αφαιρέσει ολοκληρωτικά την πρόβλεψη για το δικαίωμα υιοθεσίας των βιολογικών τέκνων ενός εκ των δύο που αποτελούν το ζευγάρι. Ο Ρέντσι αναγκάστηκε να θυσιάσει την πρόβλεψη, προκειμένου να εξασφαλίσει την υποστήριξη των βουλευτών του αλλά και άλλων. Ωστόσο, και πάλι ο Ιταλός πρωθυπουργός αναγκάστηκε να συνδέσει το νομοσχέδιο με ψήφο εμπιστοσύνης, μία διαδεδομένη πρακτική στην ιταλική πολιτική ζωή για τη διασφάλιση ισχυρής πλειοψηφίας.
Η Μαριλένα Γκρασαντόνια, επικεφαλής της οργάνωσης «Οικογένειες του Ουράνιου Τόξου», της ιταλικής ένωσης ομοφυλόφιλων γονέων, δήλωσε: «είμαστε εξοργισμένοι, θυμωμένοι και απογοητευμένοι. Δεν πιστεύουμε ότι το 2016, σε μία χώρα σαν την Ιταλία που επαίρεται ότι είναι μέλος αυτής της Ευρώπης, είναι δυνατόν να ψηφίσουν ένα νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης χωρίς καμία πρόβλεψη για τα παιδιά που θα πρέπει να τύχουν προστασίας ως Ιταλοί πολίτες και ανήλικοι».
Την ίδια στιγμή, οι υπέρμαχοι της νομοθεσίας επιμένουν ότι ο νόμος διατηρεί το δικαίωμα της δικαστικής εξουσίας να επιτρέπει τις υιοθεσίες, αφού κρίνει κατά περίπτωση, όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Η Κεντροδεξιά, από την άλλη, επαίρεται ότι πέτυχε μία νίκη αφαιρώντας το δικαίωμα υιοθεσίας.
Τέλος, η εφημερίδα «Αβενίρε» του κολεγίου επισκόπων του Βατικανού, αναφέρει ότι ο Ρέντσι εξανάγκασε τους γερουσιαστές να επιλέξουν ανάμεσα στη συνείδησή τους και την κυβέρνηση.
