«Σημαντική πείρα για το δυνάμωμα των αγώνων στους χώρους δουλειάς για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε σύγκρουση με εργοδοσία, ΕΕ και κυβέρνηση» κατατέθηκε στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, στις 19 Μαΐου, στις Βρυξέλλες.
Συνδικαλιστές από όλη την Ελλάδα ανέδειξαν τους αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα για την υπογραφή ικανοποιητικών ΣΣΕ και έστειλαν μήνυμα κλιμάκωσης των διεκδικήσεων σε περισσότερους κλάδους για να κατοχυρωθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις.
Την εισήγηση στην εκδήλωση έκανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος και ακολούθησε ομιλία από το Λάμπρο Χαντζάρα, μέλος της διοίκησης του συνδικάτου Μετάλλου και της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας-Δυτικής Αττικής. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους: Βασίλη Σταμούλη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών, Παναγιώτη Γάκια, πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, Κώστα Σφακιανάκη, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων στη «Nexi», Μάγδα Αποστολοπούλου, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων στην «Ολυμπία Οδό», Αριστοτέλη Συρόπουλο, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων της «Αθηναϊκής Ζυθοποιίας» και Κώστα Δαϊκίδη, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων στην «ΑΡΙΒΙΑ».
Ξεκινώντας την εισήγηση του, ο Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος ανέφερε: «Η πολεμική οικονομία, ο στόχος κινητοποίησης 800 δισ. ευρώ για αυτούς τους σκοπούς, η πριμοδότηση της στρατιωτικής βιομηχανίας και άλλων αναγκαίων υποδομών όπως οι μεταφορές, οι σιδηρόδρομοι, η παραγωγή ηλεκτρενέργειας, θα γίνει τσακίζοντας περαιτέρω το λαϊκό εισόδημα, βάζοντας χέρι στα ασφαλιστικά ταμεία, στις καταθέσεις του λαού, κουτσουρεύοντας τις κρατικές δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, την ασφάλιση και γενικεύοντας το "άνοιγμα" της αγοράς σε αυτούς τους κλάδους».
Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε ότι «η επίθεση στις ΣΣΕ, με τις ευλογίες της ΕΕ, ξεκίνησε το 2010 με σημείο-σταθμό την κατάργηση της συλλογικής διαπραγμάτευσης για την υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το 2012.
Με νόμο που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ & ΣΙΑ, αποφασίστηκε ο κατώτατος μισθός να διαμορφώνεται με υπουργική απόφαση, με κριτήριο την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, ένας νόμος εφαρμόστηκε πρώτη φορά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια έγινε "εθνική παράδοση" όπως το χαρακτηρίζει η ΕΕ».
Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε ακόμα: «Ο νόμος 5163/2024 της κυβέρνησης της ΝΔ ενσωματώνει πιστά την Οδηγία 2022/2041 η οποία αναγορεύει σε ευρωενωσιακό "κεκτημένο" να καθορίζεται ο κατώτατος μισθός με κυβερνητική απόφαση και όχι από Συλλογικές Συμβάσεις, όπως ισχύει στα 21 από τα 27 κράτη μέλη -η εθνική παράδοση που αναφέραμε παραπάνω- ενώ σε 14 από αυτά είναι κάτω από 1.000 ευρώ, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό άλλωστε εξασφαλίζει και ο περιβόητος "αλγόριθμος υπολογισμού του κατώτατου μισθού". Η Οδηγία, που παρουσιάζεται ψευδεπίγραφα ως μέσο "ενίσχυσης της συλλογικής διαπραγμάτευσης", δεν θεσπίζει καμία υποχρέωση κατάρτισης ΣΣΕ, ούτε για τα κράτη μέλη ούτε για τους εργοδότες».
Ο Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος τόνισε, ακόμα, τα εξής: «Όπως οι τελευταίοι αντεργατικοί νόμοι, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, που ενσωματώνουν την Οδηγία 2019/1152, για δήθεν "διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση", δηλαδή την δυνατότητα των εργοδοτών να επιβάλλουν οποιαδήποτε εργασιακή σχέση γαλέρας αρκεί να το δηλώσουν γραπτά στον εργαζόμενο και να "λάβει γνώση". "Διαφάνεια" δηλαδή στο ξεζούμισμα. Ουσιαστικά επέφεραν την κατάργηση του 8ώρου μέσω της δυνατότητας ατομικής συμφωνίας για διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τη δουλειά σε παραπάνω από έναν εργοδότη».
Στάθηκε στους σημαντικούς αγώνες που δόθηκαν για την υπογραφή ΣΣΕ και ανέφερε σχετικά: «Αποδεικνύεται ότι ο πιο σίγουρος δρόμος για την άμεση βελτίωση των μισθών και των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων, είναι η δική τους οργανωμένη πάλη. Έτσι, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ θριαμβολογεί για τις "δήθεν" αυξήσεις ενός κουλουριού τη μέρα που εξανεμίζονται από τον πληθωρισμό, το κόστος του ρεύματος, των καυσίμων, των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, οι εργαζόμενοι, με τον αγώνα τους, κατόρθωσαν σε μία σειρά κλάδους να έχουν πολλαπλάσια οφέλη, χωρίς αυτά μάλιστα να εξαρτώνται από όρους όπως βάζει η κυβέρνηση: στο τέλος της τετραετίας, εάν πάει καλά η οικονομία και άλλα τέτοια, ενώ ακόμη και οι πέτρες βλέπουν την ύφεση και κρίση που χτυπά την ευρωζώνη, την ΕΕ αλλά και τα άλλα διεθνή καπιταλιστικά κέντρα».
Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ κατέληξε λέγοντας πως «οι κομουνιστές και οι κομμουνίστριες, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, και με το προσωπικό μας παράδειγμα σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο δουλειάς και γειτονιά, ώστε να ωριμάσει στη συνείδηση της εργατικής τάξης ο αντικαπιταλιστικός-αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός, αναγκαίο χαρακτηριστικό για να ξεφύγουμε από τη φτώχεια, την ανεργία, τις κρίσεις και τους πολέμους που γεννά ξανά και ξανά ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής για τους λαούς».
