Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα νεογέννητο αστέρι, που έχει όλα όσα χρειάζονται για να σχηματίσει πλανήτες, αλλά δεν έχει ακόμη ξεκινήσει πραγματικά τη διαδικασία - αποκαλύπτοντας μια άγνωστη μέχρι τώρα φάση σχηματισμού πλανητών.
Η μελέτη του σχηματισμού πλανητών σε άλλα ηλιακά συστήματα θα μπορούσε να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς δημιουργήθηκε η Γη - και γιατί φιλοξενεί ζωή. Αλλά οι πλανήτες δεν σχηματίζονται εν μία νυκτί. Υπολογίζεται ότι χρειάστηκαν 600 εκατομμύρια χρόνια για να αναδυθεί το ηλιακό μας σύστημα από ένα σύννεφο σκόνης και αερίου.
Αυτό σημαίνει ότι οι επιστήμονες δεν μπορούν να παρακολουθούν, καθώς οι πλανήτες αναπτύσσονται γύρω από ένα νεαρό αστέρι. Αντίθετα, αναζητούν ηλιακά συστήματα σε διαφορετικά στάδια σχηματισμού και προσπαθούν να κατανοήσουν την όλη διαδικασία, συνδυάζοντας αυτές τις παρατηρήσεις.
Ενώ είχαν ανακαλύψει πολλά αστέρια με πλανήτες να σχηματίζονται γύρω τους, δεν είχαν δει ακόμα κανένα αστέρι πριν το στροβιλιζόμενο μείγμα αερίου και σκόνης στους πρωτοπλανητικούς δίσκους τους να έχει ήδη αρχίσει να συγκεντρώνεται - το πρώτο στάδιο του σχηματισμού πλανητών.
Έκπληξη!
Μια διεθνής ομάδα με επικεφαλής αστρονόμους στο Εθνικό Αστρονομικό Αστεροσκοπείο της Ιαπωνίας (NAOJ) πιστεύει ότι εντόπισε επιτέλους ένα αστέρι σε αυτό το προπλανητικό στάδιο σχηματισμού.
Αυτό το αστέρι, το DG Taurus, απέχει 410 έτη φωτός και με βάση τις παρατηρήσεις από τη συστοιχία Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη Χιλή, ο πρωτοπλανητικός δίσκος του είναι ακόμα ομαλός, χωρίς σημάδια των μοτίβων που μοιάζουν με δακτύλιο που θα έδειχναν η αρχή του σχηματισμού πλανητών.
Η ομάδα του NAOJ εκτίμησε το μέγεθος των σωματιδίων σκόνης σε διάφορα μέρη του δίσκου του GD Taurus και διαπίστωσε ότι η σκόνη στο εξωτερικό μέρος του δίσκου - πιο μακριά από το αστέρι - είναι μεγαλύτερη, υποδηλώνοντας ότι οι πλανήτες είναι πιθανό να σχηματίζονται σε αυτή την περιοχή πρώτα.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις τρέχουσες θεωρίες για το σχηματισμό πλανητών, οι οποίες προβλέπουν ότι ξεκινά από το τμήμα του δίσκου που βρίσκεται πιο κοντά σε ένα αστέρι και δείχνει πώς η μελέτη του GD Taurus θα μπορούσε να βελτιώσει την κατανόησή μας για το πώς δημιουργούνται οι πλανήτες.
