Ο Μάριο Ντράγκι έχει δύο εβδομάδες για να αποφασίσει πως θα ενισχύσει την ευρωπαϊκή οικονομία χωρίς να ερεθίσει τους συναδέλφους του ή τους επενδυτές. Όταν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα συναντηθούν στη Φρανκφούρτη, στις 9-10 Μαρτίου, θα εξετάσουν κατά πόσο τα αρνητικά επιτόκια και τα 60 δισεκατομμύρια ευρώ το μήνα αγορών χρέους φτάνουν για να αναζωογονήσουν τις τιμές καταναλωτή. Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα γίνει πιο εξειδικευμένη η ποσοτική χαλάρωση.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ είπε ότι δεν υπάρχουν όρια στο πόσο μακριά μπορεί να φτάσει στο πλαίσιο της εντολής τους, αλλά τα αρνητικά επιτόκια εγκυμονούν κινδύνους και η επέκταση της ποσοτικής χαλάρωσης είναι πιο εύκολη στα λόγια παρά στην πράξη.
"Θα είναι πολύ δύσκολο" να αυξηθεί η ποσοτική επέκταση (QE), δήλωσε ο James Nixon, οικονομολόγος στο Oxford Economics Ltd., ο οποίος δεν αναμένει μια τέτοια κίνηση ακόμα.
Η μείωση του επιτοκίου καταθέσεων κατά τουλάχιστον 10 μονάδες βάσης από το τρέχον -0,3% είναι κάτι που αναμένεται από τους επενδυτές αλλά αυτό θα συμπιέσει περαιτέρω την κερδοφορία των τραπεζών.
Η επεκτατική νομισματική πολιτική της ΕΚΤ δεν έχει υποστηριχθεί ομόφωνα από τους διοικητές της ζώνης του ευρώ. Την Τετάρτη, ο Πρόεδρος της Bundesbank Jens Weidmann, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι είναι «επικίνδυνο απλά να αγνοήσει» τους μακροπρόθεσμους κινδύνους και τις παρενέργειες της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.
Περίπου τα δύο τρίτα των QE αγορών είναι κρατικό χρέος αλλά υπάρχει και ένα μικρότερο ποσοστό που αφορούν τιτλοποιήσεις. Επισης, το Διοικητικό Συμβούλιο συμφώνησε τον Δεκέμβριο να κάνει επιλέξιμες το περιφερειακό και τοπικό δημόσιο χρέος.
Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, οι οποίες κάνουν τις αγορές, αγοράζουν ομόλογα του δημοσίου τομέα που εκδίδονται από τη χώρα τους. Πρέπει να επιμείνουν σε χρέος με απόδοση υψηλότερη από το επιτόκιο καταθέσεων και διάρκειας 2 ετών έως 30 ετών, μέχρι το 25-33% κάθε έκδοσης.
Την προσοχή προσελκύει η Γερμανία. Καθώς οι αγορές έχουν σχέση με το μέγεθος της οικονομίας, το ένα τέταρτο της ποσοτικής χαλάρωσης αφορά τη Γερμανία. Ωστόσο, από τις 51 τίτλους του Bloomberg Germany Sovereign Bond Index, μόνο οι 15 πληρούν τους κανόνες σχετικά με την απόδοση και την διάρκεια, αντιπροσωπεύοντας 379 δις. δολ. σε σύνολο 1,1 τρις. δολ.
Η ΕΚΤ θα μπορούσε να εξαλείψει τη σύνδεση με το οικονομικό μέγεθος. Αυτό θα επιτρέψει από άλλες χώρες με μεγαλύτερο ανεξόφλητο χρέος, όπως η Ιταλία, να πουλήσουν ένα μεγαλύτερο μερίδιο.
Με αυτή τη στρατηγική θα μπορούσε να φαίνεται ότι η ΕΚΤ στηρίζει τις χώρες που ακολούθησαν πιο επικίνδυνες δημοσιονομικές πολιτικές. Ακόμη χειρότερα, θα μπορούσε να προσελκύσει κατηγορίες για χρηματοδότηση η οποία απαγορεύεται σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επιτρέποντας οι κεντρικές τράπεζες να αγοράσουν το δημόσιο χρέος άλλων χωρών θα ήταν δύσκολο να πωληθεί στη συνέχεια. Είναι απίθανο μια χώρα όπως η Γερμανία, να δεχτεί να αγοράσει επικίνδυνα ομόλογα από άλλες χώρες.
Η ΕΚΤ θα μπορούσε να επεκτείνει τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων που είναι επιλέξιμες για QE, ίσως προσθέτοντας εταιρικά ομόλογα. Η ανησυχία είναι ότι μπορεί να μην υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα εταιρικά χρέη. Σύμφωνα με τον Anatoli Annenkov, οικονομολόγο της Societe Generale SA, «υπάρχει αρκετή πίεση ρευστότητας ήδη». Η κεντρική τράπεζα είναι ακόμα σε θέση να αγοράσουν μετοχές, είπε. Αυτό θα πρέπει να είναι σε μια "πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», επειδή η κεντρική τράπεζα δεν θέλει να επηρεάσει τις τιμές της αγοράς».
